Arel

9.Bölüm

Multide Burak var :*
Keyifli okumalar <3

Yumruklarımı sıktım.

Ses çıkarmadan aşağı indim.

Burak ne oldu gibisinden baktı.

"Geliyorum" diyip.

Arabadan bir valizimi alıp bara tekrar geldim.

Kaldığım kırmızı kapılı küçük odaya gidip üzerime rahat bir şeyler giydim.

Bunu Barlasa ödetecektim.

Burağın yanına gidip yardım ettim.

"İyi misin Eliçe"

"İyiyim" diye yalan söyledim

"Arel geldi mi ben yokken?" diye bir soru yönelttim.

Neden sorduğumuda bilmiyorum, konu açmak için, evet konu açmak için sordum.

"Gelmedi"

Başımla onayladım.

"Barlasla konuştun mu?"

"Hayır, göremedim odasında yoktu"

"Nasıl yoktu?"

"Bildiğin yoktu işte Burak"

"Yukarıda iki oda var biliyorsun değil mi Eliçe, ya da hiç mi görmedin ikinci odayı? Bakar kör müsün?" diyip dalga geçti.

"Bir saniye, bir saniye o siyah beyaz olan oda Arelin odasımı?"

"Babasının, yani ortak kullanıyorlar o görmediğin odayıda Barlas babasıyla ortak kullanıyor"

Burağın ağzını aramak için "Anlamıyorum, Barlasla Arel yakın arkadaş mı değiller mi?" diye mırıldandım.

"Saçmalama Arel gibi biri Barlas gibi basit biriyle arkadaş olacak kadar düşmez"

Bunu söylediğine göre Burakta Barlastan nefret ediyordu.

"Neden bir aradalar?"

"Babaları çocukluktan beridir çok yakın arkadaş ve Arelle Barlası da arkadaş yapmaya çalıştılar ama Barlas hiçbir zaman

Areli çekemedi hep kıskandı ve halada kıskanmakta"

"Sen nereden biliyorsun?"

Omuz silkti "Biliyorum işte"

Tam soru soracaktım ki burnu beyaz bantlarla kaplı bir Barlas ve onun itici arkadaşı Cem merdivenden aşağı iniyorlardı.

Barlas bana bakıp tebessüm etti.

Ben de ona yapmacık bir şekilde karşılık verdim.

Cem denen adam beni görünce gülümsedi bana yaklaşarak elini uzattı "Merhaba ben Cem"

Eline karşılık vererek "Eliçe" dedim sonra hızla elimi geri çektim.

"Memnum oldum"diyip çarpıkca güldü Cem.

Barlas lafa atlayarak "Arelin yakın bir arkadaşı olur kendisi" dedi.

Gölerimi şokla ayırmamak için kendimle savaş verdim.

Barlas devam etti "Sanırım Arel bu gün gelmeyecek Cem"

Cem Barlasa manalı bir şekilde tebessüm ederek "Sorun değil bir daha uğrarım" diyip bardan ayrıldı.

Sanırım bu şifreli konuşmaları, manalı gülüşmeleri konuştuklarını duyduklarım için anlayan bendim.

"Eliçe odama gelir misin?"

Başımı sallamakla yetindim.

Şimdi göreceksin sen gününü pislik.

Barlasla merdivenlerden çıktık.

Barlasın odasına girdiğimizde boğazını temizleyip "Seni seviyorum"dedi.

İnandırıcı olması için gülümsedim.

"Üstüne düşmek istemedim, baskı yapmak istemedim, seni düşüncelerinle yalnız bıraktım"

Bana baktı ben konuşmayınca devam etti.

"Ne düşündün?" diyip gülümsedi.

Barlasa yaklaştım bir elimi omzuna koyup gülümsedim "Ne düşündüm biliyor musun"

Kafasını hayır anlamında salladı.

Elimle çenesine dokundum Arelin yumruk attığını burnuna bir de ben yumruk attım.

Barlasın burnundaki beyaz bantlar kanamaya başladı elini burnuyla tutup acı içinde kıvranıyordu yere serememiştim

ama beklemediği anda iyi bir ders vermiştim.

-O burnu kanamaya meğilli olmasaydı yaparmıydım bilemiyorum, Arel iyiki de yumruk atmış-

"İşte bunu düşündüm Barlascığım" diyip gülümsedim.