Ο Μαφιόζος μου...

Part 31 - Σ' αγαπάω

Pov's Κατερίνας:
Σταματάει το αυτοκίνητο και κατευθυνόμαστε σε ένα μπαρ που είναι ακριβώς δίπλα από την θάλασσα. Μπαίνουμε μέσα και πάμε να καθίσουμε μαζί με τα παιδιά που μας περίμεναν.Εντωμεταξύ ο Ανδρέας με έπιανε από την μέση όλη αυτή την ώρα...Αχ αυτό το άγγιγμά του, κακά τα ψέματα με ταράζει...
...

Αφού όλο το βράδυ περάσαμε ωραία πίνοντας τα ποτάκια μας, αποφασίσαμε να φύγουμε .
Μπαίνουμε στο αμάξι και χωρίς να πει τίποτα φύγαμε.Μου έριχνε κάτι καυτές ματιές. Μετά από περίπου κανα 5λεπτο σταματάει και μου κάνει νόημα να κατέβω και γω.

- "Γιατί ήρθαμε εδώ? "Τον ρωτάω

- "Έτσι για μια βόλτα" λέει και με παίρνει από το χέρι και κατευθυνόμαστε σε κάτι βραχάκια όπου δίπλα ακριβώς σκάει το κύμα της θάλασσας. Καθόμαστε και επικρατεί μία σιωπή αμηχανίας. Το μόνο που ακούγεται είναι το κύμα.Ο ουρανός είναι τόσο όμορφος, μα πιο πολύ είναι αυτός. Το βλέμμα του, το άρωμά του, γενικά η παρουσία του... μου φέρνει τα πάνω κάτω...

- "Σου αρέσει εδώ?" με ρωτάει και με βγάζει από τις σκέψεις μου

- "Ναι είναι πολύ ωραία...όμως γιατί έχουμε έρθει και δεν πήγαμε σπίτι? "

- "Ήθελα να μιλήσουμε και να είμαστε μόνοι"

- "Για ποιο πράγμα? "Τον ρωτάω περίεργη

- "Κατερίνα ποια είναι η γνώμη σου για μένα?"με ρωτάει και εγώ έχω μείνει παγωτό

- "Τι εννοείς? Δεν καταλαβαίνω, γιατί ρωτάς? "

- "Απάντησε μου"

- "Ωραία...Η γνώμη μου για σένα, είσαι, ότι είσαι ένας Μαλάκας που με εκνευρίζει κάθε στιγμή, αλλά αυτές τιςτελευταίες μέρες βλέπω έναν άλλο καλύτερο Μαλάκα που με κάνει να δω έναν άλλο εαυτό" λέω αποφασιστικά

- "Δεν θα σχολιάσω το ότι με λες Μαλάκα μέσα στα μούτρα μου...Να ξέρεις ότι δεν θα το αφήσω έτσι αυτό..." λέει κάπως απειλητικά και αρχίζω και γελάω όπως και αυτός.

- "Εσένα ποία είναι η γνώμη σου για μένα?"τον ρωτάω και απορώ και γω η ίδια πως το ξεστόμισα

- "Είσαι πολύ σπαστικιά και όλο με πας κόντρα, αλλά όταν είσαι ήρεμη όπωςτώρα, είσαι τόσο γαμημένα όμορφη που θέλω μόνο να κάνω αυτό..." λέει και αρχίζει να με φιλάει τόσο αργά και αισθησιακά.Το χέρι του ταυτόχρονα ταξιδεύει και στην μέση μου...Αχ πόσο ωραία φιλάειιιι, αυτά τα χείλη του....
Όμως για κάτσε πολύ αέρα δεν πείρε?

- "Ανδρέα τι κάνεις? " Του λέω και τον απομακρύνω

- "Σε φιλούσα, αλλά ... με διέκοψες..."λέει αγανακτισμένος

- "Ανδρέα πας καλά?"

- "Ναίι?"

- "Δεν καταλαβαίνω πραγματικά..."

- "Τι δεν καταλαβαίνεις?"

- "Τι σημαίνει το φιλί? " ρωτάω λίγο νευρισμένη

- "Πφφφ πως να σου εξηγήσω αλλιώς....Σε θέλω ρε γαμώτο!" Λέει και είμαστε σε απόσταση αναπνοής

- "Όπα Όπα τι?????" Λέω σοκαρισμένη. Όπα δηλαδή όντως τώρα? Άκουσα καλά ή με κοροϊδεύει...

-"Σε θέλω, σε αγαπάω, πως αλλιώς να σου το εξηγήσω...."

Εγώ έχω μείνει άγαλμα και δεν μιλάω...

- "Μίλα μου, Πες κάτι ρε γαμώ..."

- "Τι να σου πω? "Ρωτάω σαν χαμένη

- "Κατερίνα θες να το προσπαθήσουμε? "

- "Δεν, δεν, δεν ξέρω...Είμαι πολύ μπερδεμένη"

-"Κατάλαβα αυτό είναι όχι, δεν θες" λέει απογοητευμένος και αρχίζει να απομακρύνεται...

- "Ανδρέα" του φωνάζω αλλά δεν γυρνάει

-"Ανδρέα "του ξανά φωνάζω αλλά τίποτα. Σηκώνομαι και τρέχω προς το μέρος του και τον σταματάω

- "Ανδρέα, δεν είναι ότι δεν θέλω, αλλά φοβάμαι..."

-"Τι φοβάσαι? "

- "Το να πληγωθώ"

- "Άσε με να σου δείξω το πόσο σε θέλω...Σου υπόσχομαι να μην σε πληγώσω, μόνο δώσε μου την ευκαιρία να στο δείξω..." μου λέει και τα χέρια του μου χαϊδεύουν το πρόσωπό μου.

- "Εντάξει" λέω και αυτός με το που το ακούει αρχίζει να με παίρνει αγκαλιά και να με φιλάει...