Η Κατερίνα, ένα 19χρονο κορίτσι, σπουδάζει Ιατρική στην Αθήνα. Ένα βράδυ όμως η ζωή της θα αλλάξει με τον Ανδρέα που είναι Μαφιόζος.
Αυτή δυναμική, με επιφυλάξεις, αυτός όμως αδίστακτος και ότι θέλει το έχει...
Δύο χαρακτήρες άκρως αντίθετοι, αλλά...
- "Όπα περίμενε Ανδρέα, βιάζεσαι...Ωραία όλα αυτά, αλλά δεν έχουμε ξεκαθαρίσει κάποια πράγματα..." του λέω απομακρινοντάς τον.
- "Τι εννοείς ποια πράγματα;" ρωτάει μπερδεμένος.
- "Δεν ξέρω σχεδόν τίποτα για σένα, όπως και εσύ για μένα...Ας πούμε λίγα λόγια για τις ζωές μας, να γνωριστούμε καλύτερα..." .
- "Εγώ Babygirl ξέρω τα πάντα για σένα..." μου λέει με ένα ύφος σέξυ αλλά και υπεράνω.
- "Τι???Πως???Και τι ξέρεις για μένα???" ρωτάω ξαφνιασμένη.
- "Πως μεγάλωσες με τους γονείς σου, δεν έχεις αδέρφια, είσαι σαν αδελφή με την Ειρήνη από πολύ μικρές και έχετε και άλλες 2 κολλητές. Έχεις σπουδάσει Ιατρική πρόσφατα, ο παιδικός σου "έρωτας" ήταν ο πούστης ο Κωνσταντίνος και ο μελλοντικός εγώ..." λέει με ένα υφάκι νικητή.
- "Ναι ναι οπωσδήποτε...Αλλά δεν είναι μόνο αυτά, όμως πέσμου για σένα και γενικά για την ζωή σου, θέλω να μάθω..."
Πιάνει το ποτήρι με το κρασί και άρχισενα πίνειπριν διηγηθεί
- " Εγώ μεγάλωσα με τους γονείς μου, αλλά έχασα τον πατέρα μου πολύ μικρός σε ηλικία. Είδα να τον πυροβολεί μέσα στα μάτια μου, ο πατέρας του Κωνσταντίνου, του καθάρματος.Ο πατέρας μου ήταν αρχηγός της Ιταλικής Μαφίας και ξαφνικά όλο αυτό το βάρος της μαφίας, έπεσε πάνω μου, από όταν είμουν 17 χρονών.Έτσι μέχρι και σήμερα κάνω αυτή την δουλειά και ο Μάριος είναι δίπλα μου σε όλα. Από μικρά μαζί..." μου λέει και βλέπω να είναι μελαγχολικός με πόνο στα μάτια, αλλά και στην ψυχή, κοιτάζοντας τα αστέρια.
- "Λυπάμαι για τον πατέρα σου...Σε καταλαβαίνω τι πόνο έχεις τραβήξει...Και δηλαδή τώρα είσαι μαφιόζος?
- "Ναι μαφιόζος είμαι" μου λέει κι το βλέμμα του με καίει...Εγώ μένω λίγο άφωνη για λίγο και το επεξεργάζομαι...
- "Ναι δεν δαγκώνω ξέρεις..." λέει πειραγμένες από την αντίδραση μου.
- "Και ποιος μου το εγγυάται αυτό? "
- "Θα σου έλεγα τώρα..."
- "Για πες" του λέω και είμαστε σε απόσταση αναπνοής...
- "Πήγαινε για ύπνο πέρασε η ώρα" μου λέει χαλώντας την στιγμή και σηκώνεται και φεύγει από το δωμάτιο αφήνοντάς με μόνη... ... Στυφογυρίζω εδώ και πολλά λεπτά, αλλά δεν μπορώ να κοιμηθώ, νιώθω μόνη. Αισθάνομαι ότι κάποιος θα έρθει μέσα στον ύπνο μου και θα μου κάνει κακό... Πφφφ σηκώνομαι και το ένστικτό μου με οδηγεί έξω από την πόρτα του Ανδρέα. Χτυπάω μία φορά αλλά δεν ανοίγει, είμαι έτοιμη να φύγω, αλλά τελικά η πόρτα ανοίγει και αντικρίζω έναν Ανδρέα με μία πετσέτα τυλιγμένο γύρω από την μέση του και τρέχουν σε όλο του το σώμα στάλες, θα έκανε ντουζ λογικά....Όμως εγώ δεν παίρνω τα μάτια μου από πάνω του, γιατί κακά τα ψέματα είναι hot ο άτιμος...Αυτό το κορμί του .....πφφφ μα τι λεωωω, στο θέμα μας!
- "Επ Babygirl πως και από εδώ?" ρωτάει περίεργος με ένα στραβό χαμόγελο
- "Εεεμ...να μωρεε, απλώς εγώ φοβάμαι να κοιμηθώ μόνη μου..." λέω ντροπαλά κοιτώντας το πάτωμα.
- "Και τι μπορώ να κάνω εγώ για αυτό? " λέει πλησιάζοντας.
- "Ελεγααα μηπωωως, μηπωωως.... κοιμόσουν μαζί μου..."καταφέρνω να πω και τον κοιτάω με puppy eyes
- "Ναι αλλά εγώ είμαι επικίνδυνος, έτσι δεν είπες πριν?" μου λέει πειραγμένος
- "Έλα μωρέ για πλάκα το πα, δεν το εννοούσα..."
- "Πφφ καλάαα Babygirl θα σε φτιάξω εγώ... έλα να κοιμηθούμε μαζί " και με παίρνει από το χέρι μπαίνοντας μέσα στο δωμάτιό του. Με αφήνει στο κρεβάτι και γω παρατηρώ τον χώρο. Το δωμάτιο είναι πολύ ωραίο και κάνει μπαμ ότι είναι του Ανδρέα, τίγκα στην κυρίλα...
Oups ! Cette image n'est pas conforme à nos directives de contenu. Afin de continuer la publication, veuillez la retirer ou mettre en ligne une autre image.
Αφού φόρεσε μόνο μια γκρι φόρμα, ήρθε δίπλα μου, να με αποτελειώσει. Δεν φοράει καν μπλούζα η μουσίτσα ...Ξαπλώσε δίπλα και έκλεισε τα μάτια του για να κοιμηθεί ή τουλάχιστον έτσι νόμιζα...
____________________________________________________________ Γεια σας!!!😍Ορίστε και αυτό το κεφάλαιο...περιμένω γνώμες 😏φιλιααα 🥰😍😘
