Ο Μαφιόζος μου...

Part 6 - Η εφαρμογή του σχεδίου...

ΠΡΟΣΟΧΗ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΕΣ ΣΚΗΝΕΣ ΚΑΙ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΦΡΑΣΕΟΛΟΓΙΑ ΔΙΑΒΑΖΕΤΕ ΜΕ ΔΙΚΗ ΣΑΣ ΕΥΘΥΝΗ
Δεύτερη μέρα, σε αυτό το "κλουβί"!Νιώθω τόσο μόνη. Μου λείπουν τόσο πολύ οι φίλες μου, τα δικά μου πρόσωπα. Δύο μέρες τώρα, είμαι σε ένα βρώμικο δωμάτιο και το μόνο που βλέπω οι τοίχοι και η σκατόφατσα του Κωνσταντίνου. Α, α βλέπω και την σκατόφατσα του "Τσιράκι" του. Ίσως, πρέπει να το πάρω απόφαση, ότι θα σαπίσω εδώ μέσα, σε αυτό το αχούρι.

Ακούω την πόρτα να ανοίγει και βλέπω το "Τσιράκι", να μπαίνει μέσα, με ένα δίσκο με φαγητό. Τον αφήνει χωρίς να πει τίποτα και φεύγει. Εγώ δεν έχω καθόλου όρεξη να φάω. Το μόνο που θέλω είναι να φύγω από εδώ μέσα.

Pov's Ανδρέα:
Είμαι στο υπόγειο, όπου βρίσκεται το γυμναστήριο του σπιτιού. Είμαι εδώ και 2 ώρες περίπου και ξεσπάω όλο μου τον θυμό, στον σάκο του μποξ, αλλά τσάμπα κόπος, δεν γίνεται τίποτα...Φαντάζομαι ότι αντί για τον σάκο, έχω μπροστά μου αυτό το "Αρχίδι" και τον σαπιζω στο ξύλο. Πόσο θα 'θελα να ήταν και αλήθεια...

- "Ανδρέα, α, α! Άστο σάκο ρε και άκου! Σου έχω νέα! " μπαίνει ο Μάριος μέσα και μου λέει εύθυμα.
- "Τι έγινε ρε; Πες μου ότι βρήκες, που την κρατάει ο παλιοπούστης..." του λέω εγώ με μία αγωνία.
- "Ναι αδερφέ...! Την έχει στην Αθήνα σε ένα από τα κρησφύγετο του..."
- "Ωραία! Συγκέντρωσε όλους τους άντρες μας! Σε λίγοαναχωρούμε για Αθήνα με το αεροπλάνο μας. Το βράδυ, κάποιος θα πάεινοσοκομείο..." λέω με ένα σαρκαστικό χαμόγελο στα χείλη.

(Συνέχεια) Pov's Κατερίνας:
Έχουν περάσει αρκετές ώρες, από τότε που το "Τσιράκι", μου έφερε το μεσημεριανό, αλλά εγώ όπως συνήθως δεν έφαγα τίποτα. Μου είπε ότι το βράδυ θα ερχόταν, να με πάρει να με πάει στο "αφεντικό" του. Δεν έχω καθόλου καλό προαίσθημα.
...
Το "Τσιράκι" του, μπαίνει μέσα και με πιάνει από τα χέρια, οδηγώντας με έξω από το "δωμάτιο", ο Θεός δηλαδή να το κάνει...Με αφήνει πάλι, όπως χτες σε αυτό το δωμάτιο με την τραπεζαρία και κλείνει την μεγάλη πόρτα. Με κατακλύζει ένας μικρός φόβος, αλλά προσπαθώ να είμαι δυνατή. Παρατηρώ το δωμάτιο και βλέπω ότι λίγο πιο πέρα υπάρχει ένα μεγάλο σαλόνι. Ξαφνικά, αισθάνομαι δύο χέρια να ακουμπούν τα οπίσθια μου και εγώ ταράζομαι, γιατί καταλαβαίνω αμέσως, πως είναι ο Κωνσταντίνος. Γυρίζω απότομα το πρόσωπό μου, μπροστά του και του δίνω ένα δυνατό χαστούκι.

- "Μην τολμήσεις να με ξανάακουμπήσεις παλιό ανώμαλε!!!" του λέω εξοργισμένη, από αυτό που έκανε. Αυτός με πλησιάζει επιθετικά και με ρίχνει στον καναπέ, αρχίζοντας να μου βγάζει τα ρούχα, σχίζοντας τα.
- "Είσαι ανώμαλος; Πως τολμάς, παλιό μαλάκα!" του λέω ουρλιάζοντας και του δίνω μία δυνατή κλοτσιά στο "ευαίσθητο" σημείο του, έτσι όπως ήταν ανεβασμένος πάνω μου.
- "Παλιοπουτ@να! Τώραθα δεις τι θα πάθεις! " μου λέει άγρια, δίνοντας μου μια δυνατή σφαλιάρα.
Εγώ βάζω τα κλάματα και τον χτυπάω όπου βρω, βρίζοντας τον να με αφήσει.
- "Τι έγινε Κατερινάκι; Δεν θες να σε αγγίξω; Μπορεί παλιά όταν είμασταν ζευγάρι να μην το ειχα κάνει, όμως τώρα ήρθε η στιγμή να σε αγγίξω..."μου λέει αφήνοντας ένα υπονοούμενο και ξεκινάει να με φιλάει στον λαιμό μου, με τα αηδιαστικά του χείλη.
- "Δεν θα τολμήσεις να με αγγίξεις! Άφησε με τώρα! Παλιό καθίκι!" του λέω προσπαθώντας να τον διώξω από πάνω μου.
- "Και όμως, θα τολμήσω Κατερινάκι..." μου λέει συνεχίζοντας να με ακουμπάει σε όλο μου το σώμα. Είμαι πλέον μόνο με τα εσώρουχα και συχαίνομαι που με αγγίζει.Αυτος αρχίζει να βγάζει την μπλούζα του.

Pov's Ανδρέα:
Είναι περίπου 11:00 το βράδυ και είμαστε έξω από το σπίτι του πούστη. Περιμένω μαζί με τους άντρες μου, να μπουκάρουν μέσα την κατάλληλη στιγμή, για να τα κάνουμε "πουτ@να" όλα και να την πάρω από εκεί μέσα.

Βλέπω τα φώτα να χαμηλώνουν και οι μπράβοι αλλάζουν σκοπιά, με καινούργιους. Κάνω σήμα στους άντρες μου να αρχίσουν να ετοιμάζονται. Χωριζόμαστε, όπως έχουμε πει και πηγαίνουμε από την πίσω μεριά του σπιτιού, για να μην μας πάρουν πρέφα. Συνολικά όλοι οι μπράβοι, που έχει είναι 10. Έξω έχει 6 και μέσα 4. Κάνω σήμα στους άντρες μου και τους δίνω εντολή, το σχέδιο να βαλθεί σε εφαρμογή. (Συνολικά οι δικοί μου είναι 15 και εγώ με τον Μάριο 17. Έχουμε χωριστεί ανά 3, εκτός απόεμένα και τον Μάριο, που είμαστε 2.) Η κάθε "ομάδα" σκοτώνει τον κάθε φρουρό και τώρα είμαστε έτοιμοι να μπούμε μέσα στο σπίτι. Οι άντρες μου, πηγαίνουν απ' την πόρτα της κουζίνας, ενώ εγώ με τον Μάριο παραβιάζουν το παράθυρο που έχει πρόσβαση στο σαλόνι.
Πλέον έχουμε μπει και είμαστε μέσα στο σπίτι, κρυμμένοι πίσω από την μεγάλη κουρτίνα. Καθώς είμαστε έτοιμοι να κάνουμε την "εμφάνιση" μας, ακούω μια γυναικεία φωνή, που κραυγάζει να την αφήσει "κάποιος" και αυτός ο "κάποιος" καταλαβαίνω αμέσως ότι είναι ο πούστης ο Κωνσταντίνος. Ανοίγω απότομα την κουρτίνα και τον βλέπω πάνω της. Αμέσως θολώνω με αυτό που βλέπω και πηγαίνω προς τα πάνω του, χωρίς να με καταλάβει και τον αρπάζω από πάνω της.Τον ρίχνω κάτω στο πάτωμα και αρχίζω, να τον σαπίζω στο ξύλο, όπως περίμενα μέρες τώρα αυτή τη στιγμή. Αφού έχει πέσει κυριολεκτικά "ξερός" κάτω, βγάζω το πουκάμισο μου και της το φοράω γιατί, το κάθαρμα της είχε βγάλει τα ρούχα. Την πιάνω στα χέρια μου σε στυλ "νύφης" και κάνω νόημα στον Μάριο να πάρει την κατάσταση στα χέρια του. Την πάω στο αυτοκίνητο μου και την αφήνω στα πίσω καθίσματα, για να είναι άνετα. Αυτή δεν σταματάει να σιγοκλαίει και της ψιθυρίζει στοργικά, δίπλα στο πρόσωπο της: "Ηρέμησε Babygirl, τώρα μαζί μου, είσαι ασφαλής. "
Εγώ πηγαίνω στο πορτμπαγκάζ, φοράω ένα μαύρο μπουκάμισο και μπαίνω αυτοκίνητο, με προορισμό για το ιδιωτικό αεροδρόμιο, για να πάμε πίσω στο σπίτι μου, στη Θεσσαλονίκη.

____________________________________________________________________________________________________________
Γειά σας!!!😃Ελπίζω να είστε όλοι καλά!!!🤩Επιτέλους ο Ανδρέας την έσωσε από τον Κωνσταντίνο... 🤩🥰Περιμένω σχολια και εντυπώσεις !!!(Πατήστε και "αστεράκι" και κοινοποιήστε την ιστορία στους φίλους σας...😇😉[Το ξέρω σας έχω ζαλίσει, αλλάμε βοηθάει πολύ...🥲])Εύχομαι μέχρι την επόμενη φορά, να είστε όλοι και όλες καλά...🤩😍🥰Πολλά Φιλιά!!!😘😘😘😘😘