Ο Μαφιόζος μου...

Part 5 - Η απαγωγή (συνέχεια)...

Pov's Κατερίνας:
Καθώς παρατηρώ, τον άγνωστο για εμένα χώρο, γυρίζοντας το βλέμμα μου, βλέπω τα άθλια μούτρα του. Δεν μπορώ να φανταστώ, ότι κάποτε εγώ με αυτόν είμασταν μαζί. Πραγματικά, λυπάμαι, που ένα τέτοιο καθίκι, μπήκε μέσα στην ζωή μου και τώρα την καταστρέφει ανενόχλητος. Το μόνο που θέλω, είναι να αρχίσω να τον χτυπάω, μέχρι που να πάει νοσοκομείο και να τον χτυπάω μέχρι που να πάει νοσοκομείο και να φύγω από αυτή τη "φυλακή". Δεν θέλω να βρίσκομαι στον ίδιο χώρο μαζί του, μου προκαλεί εμετό. Δεν θέλω να με κοιτάει, δεν θέλω να με πλησιάζει.

- "Κατερινάκι κάθησε, τι με περιμένεις; " μου είπε, αλλά εγώ δεν του απάντησα. Φορούσε και αυτός casual ρούχα, αλλά ότι και να φορέσει, με αηδιάζει. Καθίσαμε στις θέσεις μας και το "Τσιράκι" του μας έφερε το "μεσημεριανό". Μας σέρβιρε και μετά έφυγε. Εγώ δεν είχα όρεξη να φάω και απλώς έπαιζα με το πιρούνι και το φαγητό.
- "Κατερινάκι, γιατί δεν τρως; Δεν σου αρέσει; "
Εγώ δεν του απάντησα αν και θα 'θελα να του πω "Το φαγητό καλό είναι, τα μούτρα σου δεν μου αρέσουν!"αλλά κρατήθηκα και δεν το πα.
- "Ώστε δεν μιλάμε Κατερινάκι ε; Μήπως, θες να μιλήσεις, στη φίλη σου την Ειρήνη, που ανησυχεί για 'σένα;" μου λέει δείχνοντας το κινητό μου.
- "Τι της έχεις πει; Μίλα! Κάτι της πει σίγουρα, για να κοιτάς με αυτό το ύφος!" λέω ταραγμένη. Είμαι σίγουρη, ότι κάτι της έχει πει και την έχει ταράξει το κάθαρμα...
- "Ηρέμησε Κατερινάκι... Καλά είναι, δεν της έχω πει κάτι ανησυχητικό. Της είπα ότι τα έχουμε ξανά βρει και είμαστε ζευγάρι, όπως παλιά..." τον διακόπτω και του λέω:
- "Θα 'θελες παλιό μαλάκα! "
- "Κόψτο υφάκι! Συνεχίζω...Της είπα ότι είμαστε και πάλι μαζί και εσύ κοιμήθηκες σπίτι μου και για αυτό και δεν μπορούσες να της μιλήσεις στο κινητό, επειδή κοιμόμουν. Έτσι αυτή μου πε να την πάρεις τηλέφωνο, με το που ξυπνήσεις, για να δει ότι είσαι καλά. Οπότε εσύ τώρα, ήσυχα και ωραία θα την πάρεις τηλέφωνο και θα της πεις ότι είσαι καλά και θα μείνεις μαζί μου, στο σπίτι μου, για αυτή τη βδομάδα. Καμία απορία;" μου είπε.
- "Όχι! Βασικά έχω μία...πόσο ψυχάκιας μπορείς να γίνεις;" του λέω έχοντας μείνει άφωνη, με αυτά που άκουσα πιο πριν.
- "Κατερινάκι, μαζέψου... μην σε βρει μαζεμένη σε κανένα χαντάκι η φίλη σου!" μου λέει προειδοποιόντας με.
- "Άντε τώρα μην να την πάρεις τηλέφωνο, γιατί μας τα 'πριξε και αυτή! Και πρόσεξε μην σε καταλάβει, γιατί θα το μετανιώσεις!" μου λέει νευρισμένος και μου δίνει το κινητό μου.

Εγώ, χωρίς να του μιλήσω, ανοίγω το κινητό και ψάχνω στις επαφές και βρίσκω τον αριθμό της και πατάω "κλήση".