Bir Kansere Ölmem | Texting

8

yaralarvebantsızlar bir ileti paylaştı.

sesime gel ama melekler görünmez.

yaralarvebantsızlar: onu sana anlatmam sorun yaratmıyor değil mi?

yaralarvebantsızlar: istemezsen anlatmam.

yaralarvebantsızlar: kendi içimde yaşarım.

yaralarvebantsızlar: genelde hep öyle yaptım.

yaralarvebantsızlar: sıkıntı olmaz yani benim için.

denizlervederinler: Hayır, sorun değil.

denizlervederinler: Aksine aklımı dağıtıyor benim..

denizlervederinler: İçinde yaşama, anlat. Yük olmasın sana.

Fazlasıyla yüküm zaten sana.

yaralarvebantsızlar: olur. sen de anlat ama.

yaralarvebantsızlar: aşkını da, acısını da.

denizlervederinler: Söylesene, adın ne senin?

yaralarvebantsızlar: sahi, neden daha önce tanışmadık adam akıllı?

Çünkü biz tanışmadan kalplerimiz tanıştı.

Aklımız yerinde kalmadı.

yaralarvebantsızlar: her neyse, batın adım. babamın bize bıraktığı son şey. son yara.

yaralarvebantsızlar: adım son yara, benim için. annem için. ikimiz de sevmeyiz adımı.

yaralarvebantsızlar: annem adımdan benden çok nefret eder.

yaralarvebantsızlar: çok konuştum değil mi yine.. biliyor musun, normalde kimseyle iki kelime konuşmam. herkes çok soğuk biri zanneder beni. onların yanındayken içimden ettiğim intiharı bilselerdi öyle zannetmezlerdi.

yaralarvebantsızlar: ama sen farklısın. seni bana çeken bir şeyler var.

yaralarvebantsızlar: bir şeyler anlatmak hoşuma gidiyor sana. hep çok konuşmak istiyorum ama yine de çekiniyorum.

yaralarvebantsızlar: sonuçta niye katlanasın bana?..

denizlervederinler: Katlanmamı gerektiren bir durum yok ki. Olmaz da.

denizlervederinler: Batın.

denizlervederinler: Çok güzelmiş adın. Haksızlık etme kendine, baban ne yaptı bilmiyorum ama bedelini kendine ödetme.

denizlervederinler: Son bir şey yapmış belki sizin için ama düşünmüş en azından. Sıradan bir isim değil çünkü.

denizlervederinler: Sev kendini.

denizlervederinler: Sev anneni. O seni sevmese de. Belli ki o da içinde intiharlar ediyor.

denizlervederinler: Vera benim adım da. Emin ol, çok memnun oldum.

yaralarvebantsızlar: ben de...

denizlervederinler: Bugün yine gittin mi sahile?

yaralarvebantsızlar: gittim.

yaralarvebantsızlar: yoktu.

Vardım.

Üç gündür aynı saatte aynı yere gidiyordu. Onu hep izlediğim yerden izliyor, özlemimi gideriyordum gözleriyle. Gözleri çok güzeldi.

Her gidişim kendimi engelleyerek başlıyordu. Gitme diyordum kendime. O seni görmüyorsa sen de onu görme. Ama laf dinletemiyordum kendime.

Koşuyordum hep gitmesine dakikalar kala.

Ona yetişmek için.

Onu görmek için.

Kendimi kendi kendime yenip bütün sahil boyunca ona koşuyordum. Kendisini tanımadığını sanan o mavi saçlı kız, her gün farklı bir saç rengiyle koşuyordu sahile.

Görse bile tanımaması için.

Belki de tanırdı. Ben onu hep gözlerinden tanıyordum. O da tanırdı beni belki.

denizlervederinler: Onu görmen bu kadar önemli mi?

denizlervederinler: Unutamaz mısın onu? Unutamıyor olmak bu kadar zor mu?..

yaralarvebantsızlar: onu unuturum belki.

yaralarvebantsızlar: bir kez gördüm sonuçta.

yaralarvebantsızlar: fotoğrafını da silerim galerimden.

yaralarvebantsızlar: duruşunu, gülüşünü, gözlerini, belki çok sevdiğim ellerini de unuturum.

yaralarvebantsızlar: ama saçlarını unutmam.

yaralarvebantsızlar: denizin yanında okyanus gibi kokan kokusunu unutmam.

yaralarvebantsızlar: beni dakikalar içinde nasıl çaresiz bıraktığını, heyecanlandırdığını korkuttuğunu, kalbimi kelebeklere boğduğunu ve ona bakarken nasıl mutlu olduğumu unutamam.

yaralarvebantsızlar: hissettirdiklerini ölsem unutamam.

Karşındaki çaresizliğimi, biçareliğimi, seni her dakika nasıl deli gibi özlediğimi, kanserime rağmen sigara içme isteği uyandıran gözlerini ben ölsem unutmam.