"Ah sevgilim, ağlarken bile gülümsüyorsun ve savaşı bu gülümsemeyle kaybedebileceğini mi sanıyorsun?.."
-
Şimdi bana ölmeden önce yapılacaklar listesi yapın derseniz birkaç şey eklerim belki. Hatta gördüğüm hayatlardan, izlediğim videolardan böyle y...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Nefesimi tuttum.
Sürekli yazıp geri çekiyordu, mesajı göndermeden.
Ve dört dakikanın sonunda cevap verebildi.
yaralarvebantsızlar: eğer öyleyse...
yaralarvebantsızlar: çok, çok üzülürdüm.
yaralarvebantsızlar: ama yine de severdim.
yaralarvebantsızlar: iyileşmesi için elimden geleni yapardım.
yaralarvebantsızlar: ona yardım ederdim ve ne kadar ömrü kaldıysa onu hiç ölmeyecekmiş gibi yaşamasını sağlardım.
yaralarvebantsızlar: ben onu çok severdim.
yaralarvebantsızlar: ona iyi gelirdim.
yaralarvebantsızlar: sevgi her şeyin ilacıdır, öyle derler.
Gülümsedim.
Ağladım.
Mutlu oldum, daha çok ağladım.
İçim rahatlamıştı. Aşık olduğum bu adam kanserime rağmen bana iyi geleceğini söylüyordu ve en büyük korkumu yenmiştim.
Kaçıp gidebilirdi çünkü.
Kimse hasta biriyle beraber olmak istemez, onu ölümüne rağmen sevmezdi kolay kolay...
Telefonu kapattım.
Hemen bir karar vermemek için, düşünüp öyle hareket etmek için telefonumu kapattım ve odamdan aşağı indim.
Aklımı oyaladım.
Onu düşündüm.
Ev işlerine yardım ettim. Bahçeye çıkıp bahçıvanla konuştum. Ve tekrar onu düşündüm. Ne yaparsam yapayım aklımın ucundaydı ve kalbim heyecanla atıyordu.
Hayır, aşkla atıyordu.
İlk defa korkmadan aşkı hissediyordum.
Saçlarımdan parmak uçlarıma...
Salona geçip tvden film açtım ve filmi değil kendi hayatımda olacak senaryoları izledim.
Biraz uyudum ve uyurken bile düşündüm.
Rüya gördüm, uyandım.
Annem ve kardeşimi gördüm baş ucumda.
Dışarıdan yeni gelmişlerdi. Anneme selam verip kardeşimi kucağıma aldım. Onunla oynarken gülücükler saçıyordu bana. Henüz bebekti ve evet, benim için doğmuştu.
İlaç olabilmek için. İlik verebilmek için.
Uyuşmamıştı iliklerimiz ama olsun, canı sağ olsun.
Onu hoplatıp zıplatırken anneme hiçbir şey dememek için direniyordum ve ağzımı tutamayacağımı anladığımda ikisini öpüp dışarı çıktım.
Yolda yürürken karşılaştığım kediyle konuştum.
Ağaçlarla konuştum.
Rüzgarlarla konuştum, rüzgarlarla.
Yeryüzünde ağladım, gökyüzünden teselli buldum.
Tanımadığım insanlara bir şeyler anlatıp kahkaha attım, deli gibi koştum. Dans ettim, şarkı söyledim.
Güneşe selam verip onun selamını yıldızlara söyledim.
Üç gülüp bir ağladım.
Her şeyi sonunda bir karara bağladım.
Kimle konuşursam konuşayım, bana neden bir şans vermiyorsun dediler...
Ona, kendine, aşka, hastalığına...
Neden yaralarınızın iyileşmesi için bir şans vermiyorsun dediler.
Bir karar verdim.
İşin sonunda mutlaka ağlayacağım eminim ama, sormayın bir keyifliyim.
