Ayperi: Sen benimle dalga mı geçiyorsun?
0531***: Aksine çok ciddiyim.
0531***: Uslu olman gerekiyor.
Sarhoş olduğunuzda en fazla ne yapabilirsiniz?
************
Dudakları dudaklarımın üzerinde, "Bedenin beni istiyor. Buna sen dahi engel olamıyorsun...
Yepyeni bölümle sizlerleyimm. Uzun zaman oldu özlediniz miii? Ben sizi çok özledim.♥️ Bol bol yorum koyun satır aralarına onlar benim motive kaynağım. Kötü ve yoğun bir zamandan geçtim. O yüzden bölümlerde gecikme yaşandı. Bugün iki bölüm birden gelecek. Diğer bölümü birkaç saate yayınlarım.
Vee Ayperi'nin aydınlanma yaşayacağı bölümlere doğru gidiyoruz ehehehe. Çok konuşmadan sizi bölümle baş başa bırakıyorum.
Sizi seviyorum. ♥️
Keyifli okumalar.
|IMAGİNE DRAGONS-BELİEVER|
(25.10.2022 - 20:00)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
★★★
Aklınızın almadığı olaylar yaşandığında ilk tepkiniz ne olurdu? Ağzımdaki bant olmasa okkalı bir küfür savururdum.
Zira karşıdan ağır ve sert adımlarla gelen adam o gün gece kulübünün kapısından sinirle çıkarken çarpıştığım adamdı.
Menderes Beyatlı...
Demek adı buydu.
Hayatta hiçbir şeyin tesadüf olmadığını anlamalıydım. Adama çarpan ben olsam da orada bulunması tesadüf değildi. Gözleri Sedef ile benim üzerimdeydi.
Ben bu adamı o gece de görmüştüm. Bunu net olarak hatırlamasam da çarpıştığımızda hissettiğim tanıdıklık hissi boşuna değildi.
Bizi kurtarmak için geleceklerini düşünmemiştim. Daha çok Cihangir abimin beni kurtarmak için geleceğini düşünmüştüm.
Aramızdaki savaşta benim çıldırmamdan zevk alan bir adam vardı. Ama görünen o ki beni burada bırakmak istememişti.
Aklıma aniden merdiven başındaki bizi çeken adam geldi. Farkındalıkla gözlerim kısıldı. Tahminim doğruydu. Onun adamlarından biriydi. Yüzünü net bir şekilde hatırlıyordum. Yüz hafızam oldukça kuvvetliydi. Asla unutmazdım. Öldürmek istediğim kişi de dahil hiç kimsenin yüzünü unutmamıştım.
Tabi canım, asla unutmazsın.
Gözlerimi devirdim. Evet iç sesim bu sefer haklıydı. Barut denilen sinir krizi geçirmeme sebep olan adamın yüzünü unutmuştum. Ama biliyordum hatırlamam yakındı. Hafızamı tetikleyen çok olay yaşamıştım. Kendisi farkında mı bilmiyorum. Fakat Menderes'i buraya göndererek riske girmişti. İçimden bir ses her şeyin farkında olduğunu fısıldıyordu. Sanki hiçbir hamlesi boşa değildi.
Bravo, seni zeki.
İç sesimin alayla söylediği şeyden sonra gözlerimi bir kez daha devirdim. Gözlerimi Menderes'e çevirdim ve yüzüne dikkatle baktım. Karşımdaki görüntü bir anda değişip kayboldu. Beynime doluşan görüntüyle kafamı iki yana salladım.
