Ayperi: Sen benimle dalga mı geçiyorsun?
0531***: Aksine çok ciddiyim.
0531***: Uslu olman gerekiyor.
Sarhoş olduğunuzda en fazla ne yapabilirsiniz?
************
Dudakları dudaklarımın üzerinde, "Bedenin beni istiyor. Buna sen dahi engel olamıyorsun...
Uzun bir zaman oldu. Ben iyi olmaya çalışıyorum. Bu bölümü yazmak için çok uğraştım. Benim için zor bir süreç oldu. Bir arkadaşımı kaybettim ve ailesinin hiçbir ferdinin kurtulamadığı haberini aldım. Depremde hayatını kaybedenleri, ölüleri hala bulunamayanları asla unutmayacağım. Onlara buradan tekrar baş sağlığı diliyorum. Yakınlarının ölüsünü dahi bulamayan insanlarla karşılaşıyorum yaşadığım şehirde bu beni aşırı derecede üzen bir durum. Ek olarak ailemden birinin vefatıyla sarsılmış durumdaydım. Sürecin uzamasının sebebi bu durumlardan sonra yazacak psikolojide olmamamdı. Buradan söyleyemeyeceğim daha bir sürü olay üst üste geldi. Çok yoruldum. Çok yıprandım. Ama her şey olabilir bu hayatta. Yeter ki tekrar ayağa kalkacak gücü bulalım öyle değil mi? Bende tekrar ayağa kalkmaya geldim. Güzel yorumlarınızı eksik etmeyin.
Bu süreçte bana ulaşmaya çalışan, nasıl olduğumu soran sizlere çok teşekkür ederim. İyi ki varsınız. ♥️
Artık geri döndüm. Beni okuyarak moral bulmaya, kafasını dağıtmaya çalışan deprem bölgesindeki okurlarım sizi de çok çok seviyorum. ♥️
Bundan sonra düzenli bölüm atacağım. Aralarda belki sürprizlerim olur yine kim bilir? :)
Sizi çok seviyorum.
Keyifli okumalar.
|KOYU-SEN BENİM BAŞIMA GELEN EN GÜZEL ŞEY|
(28.06.2023 - 20:00)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
★★★
Kaos...
Ülke tam anlamıyla kaos halindeydi.
Bunun dolaylı olarakta sebebi ben olmam beni suçlu yapar mıydı?
Hayır, ben suçlu değildim. Suçlu olanlar ise karşımdaki ekranda tozları bile kalmayana kadar can vermişti. Bunu sağlayan ise hayatıma bir anda dahil olan bir adamdı.
Onu hayatıma ben sokmuştum. Ben... Öyle değil mi?
Bakışlarım ekrana öyle bir kitliydi ki beni sarsıp bir şeyler söyleyen Sedef'i dahi duyamıyordum. Kulaklarımda yoğun bir çınlama baş gösterdi. Ellerimle istemsiz kulaklarımı kapattım. Yere çömelecekken Sedef'in omuzlarımdaki elleri sıkılaştı.
"Ayperi! İyi-" Sedef'in endişeli çığlığı artan çınlama ile kulağımı kapattığım için kesildi. Gözüm Sedef'in arkasına takıldı. Eren fazlasıyla endişeli bir şekilde Sedef'in arkasından bana uzanmaya çalışıyordu. Endişeyle bağırdığını görüyordum ama sesler bana ulaşmıyordu. Çınlama beynime kadar ulaştığı anda beynimde anlamsız sesler duymaya başladım. Dudaklarımdan attığım çığlığı bile duyamıyordum. Çocukken Goncayla gittiğimiz park görüntüleri gözümün önüne geldi. Gözlerim hatırladığım anlarla dolmaya başladı.
