‡-C r i m i n a l-‡

Yoksa arkadaştan fazlası mı?

buraya kesinlikle zorla geldim 🤡

yine de yazıcam hoşgeldinizz!!!

***

Salona adımladığım esnada, kendi aralarında bir şey konuşan ikiliyi görerek derin bir nefes aldım sakinleşmek adına. Jimin elindeki tabakları mutfak beziyle kuruturken Hoseok elinden alıp raflara diziyordu fakat bu esnada konu her ne ise, ortam biraz gergin görünüyordu.

Biraz daha yaklaşıp yanlarına ulaştığımda "Tamam, demiyorum bir şey." diyen Jimin kafasını çevirip beni fark etmiş, ardından zaten kısık olan sesini aniden keserek şaşkınlıkla bana bakmıştı. Onun gördüğünü görmek adına Hoseok da kafasını biraz sola eğerek arkasında duran bedenimi fark ettiğinde o da sessizleşmiş, ortalığı daha da germişti.

"Ne konuşuyordunuz?" diye sorduğum esnada ikisi de transtan çıkmış gibi hareketlerine devam etmiş, Hoseok Jimin'in elinden aldığı tabağı arkasına dönerek rafa yerleştirmiş ve yeniden ona dönmüştü. "Bir şey yok. Sadece sohbet ediyorduk." dedi Jimin gözü elindeki tabakta iken. Bu tek kaşımın kalkmasına sebep olduğunda şaşkınlıkla ikilide gezdirdim gözlerimi. "Emin misiniz?" diye sordum şüphe dolu bir tınıda.

Sessizce boğazını temizleyen Hoseok'u duyduğum esnada, gözlerime bakmadıklarından anlamıştım bir sorun olduğunu. "Sorun nedir?" dedim bu kez anladığımı belli ederek.

İç çeken Jimin'in sesi geldi yakınımdan. Elindeki son tabağı da Hoseok'a vererek bana döndü. Bir elini tezgaha yaslarken "İçerideki adam." diye başladığı cümle konuyu anlamam için yeterliydi. "Tam olarak neyin oluyor?" dedi tek kaşını kaldırıp dikkatle yüzüme bakarak. Bıraktığı tabakla bedenini bize döndüren Hoseok Jimin'in omuzlarının ardından aynı şekilde bakıyordu bana.

Histerik bir biçimde gülerken "Bu da ne demek?" diye sordum. Cidden neden bahsettiklerini anlamamıştım ve ikisi de tepkiliymiş gibi bakıyordu yüzüme. Ne düşündüklerini bilmek zordu. "Tabii ki arkadaşım."

"Cidden mi? Cidden öyle mi?" dedi Jimin sorgularcasına. Hoseok konuşmuyor sadece dinliyordu arkasında.

"Neden bahsettiğini anlamıyorum." diyerek kaşlarımı çattım. Neyi ima ettiği, veya gerçekten neyi merak ettiği konusunda açık değildi. Şüphelenmeleri olağandı ama tam olarak ne konuda şüphelilerdi, işte onu bilmiyordum.

"Bana yalan söylemezsin Taehyung. Biliyorum, söyleyemezsin." dedi Jimin gözlerimin içine bakarak. Ne diyeceğini beklemek adına sustuğum sırada devam etti konuşmasına. "O gerçekten arkadaşın mı, yoksa arkadaştan fazlası mı?"

Sadece bir saniye, söylediği şey ve kahkahayı basmam arasında sadece bir saniye vardı. Gözlerimi sonuna dek yumarak bir elimi karnıma diğer elimi tezgaha yaslarken hafifçe eğilerek kahkaha atmış, durmak bilmemiştim ve her saniye daha çok gülüyordum söylediği şeye. Az önce o kadar ciddiyken merak ettikleri konunun bu olması bile komikti. Gülüşlerim arasında ikisinin de bana olan şaşkın bakışları daha da gülmeme sebep olurken "Ne, neden gülüyor?" dedi Hoseok hafif sinir dolu bir sesle. "Komik olan nedir?"

Gülmeye devam ederken "Taehyung bıraksana gülmeyi! Ciddi bir şey soruyoruz burda." dedi Jimin koluma vurarak. Yine de bunu durduramayarak birkaç saniye daha gülmüş, ardından kahkahamı zorla bastırarak onlara döndüm fakat yüzümde hala alay dolu bir sırıtış vardı ve "Gerçekten komiksiniz çocuklar." dedim derin nefesler alarak. Nefessiz kalana kadar güldüğüm için zor durumdaydım şu an.