Eiddwen "Umutsuzluğun Gölgesinde" adlı kitaba tutkundu. Kitaptaki iyi karakterlerden ve başrollerin aşkından ziyade Caden ile ilgileniyordu. Yalnız...öfkeli...kitabın kötü adamı olan Caden. O kadar bağlıydı ki kitaba kitabın sonunu değiştirme şansı...
Ben geldimmmmm :) Yeni bilgisayarımı aldım ve artık hazırım dostlar. Kaldığımız yerden devam edelim mi? Benimle misiniz?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Caden'ın kolunu omzuna kadar sıyırdı. Kendi omzunu da açığa çıkardı. Birbirinin benzeri mühürleri gören herkes ne diyeceklerini biliyordu. Kader mührü ikisini birleştirmişti. Artık birbirlerinden ayrılamazlardı. Eiddwen sonrasında ne geleceğini biliyordu ama dayanabileceğinden emin değildi. Eli kendi mührüne kaydı. Mühür adeta etini koparıp gitmeye çalışıyor gibiydi. Nefes nefese kalıp Caden'a baktı. Caden da ona bakıyordu. Her hareketini dikkatle inceliyordu. Eiddwen nefes almakta gittikçe zorlandığını düşündü.
"Biz evlenmeye karar verdik. Mümkün olan en kısa sürede."
Eiddwen başka hiçbir şey duymadı. Dünya tamamen durmuştu sanki. Caden ve Diedre mühürlenmişlerdi. Onun elinin altında, kalbinin üstünde sızlayan mühür onunla alay ediyordu adeta. Caden'ı kurtarmaya çalışıyordu ama onu seviyordu da. Onunda kendisini sevmesini istemişti. Bunun için elinden gelen her şeyi yapmıştı. Ama Caden yine Deidre'ye aşık olmuştu. Sonunun aynı olmayacağını biliyordu. Çünkü bu sefer Deidre de ona aşık olmuştu. Aşık olmasa bile birbirlerine mühürlenmişlerdi. Kader bile o ikisinin yanındaydı.
Yüzüne sahte bir gülümseme yerleştirdi acısına rağmen. Ayağa kalkmak için tüm gücünü topladı. Babasının ikisini karşısına almış bir şeyler anlattığını görebiliyordu. Ama ne kadar duymaya çalışsa da anlamıyordu. Eliyle masadan güç alıp ayağa kalktı. Acısı artıyordu. Ama bir adım attıktan sonra odadan çıkmak konusunda kararlılığı arttı. Bayılmak üzere olduğunu hissedebiliyordu ama önce odadan çıkması gerekiyordu. Birinin yanına gelip koluna girdiğini farketti. Başını yana çevirdiğinde Christiana'nın kendisine baktığını gördü.
Christiana ona acıyordu. Hanımefendisinin çektiği acıyı anlayabiliyordu. Sevdiği kişi bir başkasıyla daha kötüsü kardeşiyle mühürlenmişti. Oysa narin ve kırılgan leydisi onun için yaşıyordu adeta. Onunda aynı yatakta bile uyumuştu. Şu anda neler hissettiğini sadece tahmin edebiliyordu.
Eiddwen durup derin bir nefes aldı. Acısı azalmıyordu. Hatta acıdan gözleri yaşarmaya başlamıştı. Christiana'nın elini kolundan çekti. Ona gülümsemeye çalıştı. Gözyaşları yanaklarından inerken kimsenin kendisini görmediğini düşünüyordu. Oysa Caden odaya girdiğinden beri gözlerini ondan ayırmamıştı. Onun acı çekmesini istememişti ama karşısında dik durmaya çalışan, acıdan ağlayan kıza sarılmak istiyordu. Yanına gitmek için hareketlendiğinde Deidre'nin kendi elini sıkıca saran eli ona engel oldu.
Lord Pondrath, Eiddwen'in yalpalayarak odadan çıktığını gördü. Peşinden gitmesi gerektiğini biliyordu. Kızı Caden'e evlenme teklif etmişti herkesin yanında. Ama şimdi kız kardeşi yanında sevdiği adamla gelmiş evleneceğiz biz diyordu. Hatta mühürlenmişlerdi.
