Eiddwen "Umutsuzluğun Gölgesinde" adlı kitaba tutkundu. Kitaptaki iyi karakterlerden ve başrollerin aşkından ziyade Caden ile ilgileniyordu. Yalnız...öfkeli...kitabın kötü adamı olan Caden. O kadar bağlıydı ki kitaba kitabın sonunu değiştirme şansı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~~~
Eiddwen kitabı hatırladığında geç kalmış olmamayı umuyordu sadece. Hızlı giden at arabasında bölümleri ve olacakları tam anlamıyla hatırlamak için uğraşıyordu.
"Ima Inwoth oturduğu koltukta kendisini ayakta hazır olda bekleyen delikanlıya baktı. Ona acı çektirmekten zevk alıyordu. Vücudunda gördüğü her iz kendisinden bir parça taşıyacağını hatırlatıyordu ona. Artık kendisine aitti. Ona dokunan üzerindeki izlerinden sahibinin kim olduğunu bilecekti.
"Buraya gel Caden."
Caden sorgusuz sualsiz yerine getirirdi her söylediğini. Bunu yapmazsa başına gelecekleri biliyordu çünkü. Ima bundan hiç şikayetçi değildi. Ayağına kadar gelip hala ona bakmaya çekinen Caden'in kafasını kaldırmasını emretti. Onun gözlerindeki korkuyu görmek istiyordu. Kurduğu hakimiyetin tadını çıkaracaktı.
Caden başını kaldırıp gözlerinin içine baktığında gördüğü şey teslimiyet, hakimiyet ve korkunun aksine nefretti. Gözleri öfkeyle parıldıyordu adeta. Bu gözleri kendi istediği şekle sokmak için çok uğraşmıştı. Ve karşısında korkudan titremesi gerekirken ona nefretle bakabiliyordu hala.
"Bana ne cüretle böyle bakarsın!"
Yanında duran kırbacı alıp Caden'e indireceği sırada ucunu yakaladı Caden. Bunu beklemiyordu. Onun karşı koyduğu tüm olasılıklar imkansız kategorisindeydi. Caden hızla elindeki kırbacı çekti ve yere fırlattı. Eli yavaşça beline gitti. Beline sakladığı hançer gerçek olamayacak kadar soğuk duruyordu.
Ima, başına gelecekleri anladığında çığlık atmak istedi. Bu isteği Caden'in eli tarafından engellediğinde korku dolu olan gözler kendisininkiydi. Caden koltukta oturan kadının kucağına oturup tek eliyle ağzını kapatmaya devam etti. Kısacık bir düşünme anından sonra elindeki hançeri ardı ardına kendisine şaşkınlık ve korkuyla bakan yaşlı kadına indirmeye başladı.
Her darbede yüzüne sıçrayan sıcak kan damlaları onu hayata yeniden bağlıyordu. Ima, artık hareket edemiyor gözlerindeki donuklukla Caden'e bakıyordu.
Hançer elinden kayıp halıya düştüğünde her şey sona ermişti. Caden ellerindeki kana aldırmadan yüzüne dokundu. Yüzündeki kan ile yeni dünyasına adım atmıştı. Karanlık ve kötü... "
Eiddwen sanki o sırada oradaymış gibi ürpermişti. Kitaba göre bunlar 3 yıl önce bugün gerçekleşmişti. Ve Caden bugün kendisini odasına kapatmış içiyordu. Her sene bu zamanlar kendisini odasına kapatıp acı ve özgürlük karışımı duygularıyla savaşıyordu. Ve bugün o savaşı kaybedecekti.
Kitapta Caden ilk defa bugün masum birinin canını alacaktı. Ve bu her şeyin başlangıcı olacaktı. Bugün olacakları engellerse belki her şeyi başlamadan sona erdirebilirdi. Onun yanında olup onu karanlığa batmadan çıkarabilirdi. Araba Inwoth kalesinin avlusuna girdiğinde tam durmadan atlayıp sanki hep orada yaşamış gibi yolunu bildiği odaya doğru koşmaya başladı Eiddwen.
Uşaklar kendisine kim olduğunu sormuyordu. Yanlarından o kadar hızlı geçiyordu ki durumu anlayacak zamanları dahi olmuyordu. Odanın dışına geldiğinde Caden'in hizmetkarı Ari'yi gördü. Ari kapının dışında endişeyle bekliyordu.
Zamanında yetiştiği için sevinç çığlıkları atacaktı Eiddwen. Ari karşısındaydı.
Gözlerini kapatıp yeniden hayal etti olacakları.
Ari odadaki efendisi için endişelenip ona bakmak için odaya girecekti. Ve içtiği içkiden sarhoş Caden'i bulacaktı karşısında. Caden kendisini rahatsız eden Ari'yi gördüğünde sinirlenecekti. Ari efendisini kendine getirmeye çalışırken tek bir kılıç darbesiyle kanlar içinde kalacak ve kendi kanında boğularak ölecekti. Ari'nin ölümü Caden'in içindeki duvarı yıkacak ve sakladığı canavarı ortaya çıkaracaktı.
Başını sallayıp olacakları unutmaya çalışan Eiddwen odaya doğru yürümeye başladı. Gecenin geç saatinde Leydiyi karşısında gören Ari donakalmıştı. Önce hayal gördüğünü sandı ama Eiddwen onun yanına geldiğinde bunun gerçek olduğunu anlamıştı.
"Leydim siz..."
"Caden ...Lord Caden içeri değil mi?"
"Evet ama rahatsız edilmek istemedi. Leydim bu geç saatte sizi buraya getiren şey nedir?"
"Onunla konuşmam gereken çok önemli bir şey var."
"Ama Leydim bekar bir hanımefendinin bir erkeğin evinde olması uygun değil."
"İnan bana şu an burada olmam herkes için daha iyi."
İçeriden gelen kırılma sesi ikisinin inat içindeki konuşmasına son vermişti. Eiddwen derin bir nefes alıp cesaretini topladı. Kapının kolunu tuttuğunda kendisine endişeyle bakan Ari'ye döndü.
"Ne duyarsan duy içeri girme."
"Ama Leydim o şu anda..."
"Biliyorum. Ari içeri girme. "
Eiddwen içeri girip kapıyı arkasından kilitlediğinde arkasına bakmaya cesaret edemedi hemen. Ve dönüp Caden'in içinde bulunduğu umutsuzlukla yüzleşeceği anda kendisine doğu gelen şişeden kaçamadı.
