Never Forget (Twilight Fanfic)

7. Camping

Maggie's POV.

Ik ren naar beneden. "Je ziet er prachtig uit," zegt Seth. "Wij gaan rennend," zegt Alice. "Ga je mee?" Ik knik en ik verander in een vampier. "Ik ren jullie er zo uit," zeg ik uitdagend. Ik loop naar buiten en Seth komt in zijn wolf-vorm naar me toe. "Klaar?" zegt Jasper. Ik knik en Emmett ook. "Af!" Ik begin te rennen. Emmett, Rosalie, Nessie en Alice houden me in het begin nog bij maar ik ben sneller dan hun. Alleen de Quileutes, Jasper, Bella en Edward rennen nog bij me. Maar ik zet een sprint in en ik spring vooruit. Ik spring over een klif heen en ik zie Carlisle en Esme al in de verte staan met hun auto. Ik spring over hun auto heen en ik stop meteen met rennen. "Ik heb gewonnen," zeg ik vrolijk.

Seth komt als mens naar me toe gerend. De tenten staan al klaar. "Emmett, je hebt twee keer verloren in twee dagen. Dat gaat niet goed," zeg ik plagend. "Wij gaan leven zoals de mensen jaren geleden," zegt Edward. "We gaan jagen met pijl en boog," zegt Alice. "Ik kan beter messen werpen dan pijl en boog schieten," zeg ik. Emmett geeft me een paar messen. "Laat maar zien dan en oppassen, hè. Ze zijn scherp," zegt Emmett. Hij draait zich lachend om. Ik gooi een steentje in de bomen en er vliegen allemaal vogels weg. Ik gooi drie messen en ze zijn allemaal raak. Emmett houdt op met lachen. "Nog iets anders?" vraag ik. "Het is dat een mes niet door mijn huid kan anders zou ik doodsbang voor je zijn," zegt hij. Ik grinnik. "Je moet waarschijnlijk veel meer vogels schieten met die veel etende honden," zegt Rose. Ik grinnik. Edward wil me de vogels geven maar ik stap naar achteren. "Dat ik ze neer kan gooien met messen betekent niet dat ik ze ga villen of zo," zeg ik. Hij grinnikt en geeft ze aan Jared. Hij vilt ze wel. De Cullens en de Quileutes staan gemengd door het veld heen. Renesmee slaapt bij Bella en Edward. Jake slaapt met Quil en Embry. Leah slaapt in haar eigen tent. Paul, Jared, Brady en Collin slapen ook in één tent. Carlisle en Esme slapen samen in één tent. Emmett en Rosalie slapen samen in één tent. Jasper en Alice slapen in één tent en Seth en ik slapen in één tent. Jared gooit allemaal hout bij elkaar en ik leg mijn hand op de berg. "Ignis ignis ad eGO the say." Mijn ogen gloeien op en er schiet een enorme steekvlam uit de berg met hout. Iedereen schrikt en springt naar achteren maar ik loop gewoon langzaam weg. "Waarom steek je het niet gewoon aan met je gave?" vraagt Paul. "Ik kan beter iets oefenen wat ik nog maar net kan dan iets wat ik al een jaar kan," zeg ik. "Dat klopt." "Morgen gaan we naar een spirituele plek hier dichtbij," zegt Alice vrolijk. "Spiritueel?" vraagt Bella ongelovig. Ze knikt. "Er wordt gezegd dat er geesten zijn," zegt ze. "Alice, je mag de rust van een geest niet verstoren. Dat is echt heel dom," zeg ik. "Nou en," zegt ze. "Wij blijven hier en passen op het kamp," zegt Esme. Ik grinnik. "Ik ga eerst slapen," zeg ik. "Als iemand een spin ziet waarschuw me dan." "Hoezo? Kan het kleine meisje niet tegen spinnen?" vraagt Emmett. "Nee, ik ben doodsbang voor spinnen," zeg ik. "Ze zijn ook echt creepy!" "Ik ga slapen," zeg ik. Carlisle geeft me een drankje en ik drink het op.

Ik loop mijn tent in en onderweg pak ik Seth's hand. Voor de tent stop ik en steek ik mijn hand op. "Insecta ga via a mea tabernaculum et phialam non more back." Mijn ogen gloeien en ik loop de tent in. Ik ga liggen in mijn slaapzak en Seth komt erbij om me warm te houden. Ik draai me om naar Seth en ik leg mijn handen en mijn hoofd op zijn borst. "Ga maar slapen," zegt hij. "Ik bescherm je." Hij slaat zijn armen om me heen en ik dommel langzaam weg.

Ik ben weer op dezelfde plek als mij vorige droom. Er staat een jongetje voor me. Hij is niet een normaal jongetje. Hij is kletsnat en hij heeft middeleeuwse kleren aan. Wel boerse kleren. Hij is doodsbleek. Hij geeft een soort van licht. Maar niet in een goede manier. Hij is eigenlijk echt heel eng. Hij is doodeng. Ik ren naar achteren en ik ren. Ik ren in Seth's armen. Ik huil uit bij hem. Ik kijk over zijn schouder en daar staat het jongetje weer. Ik kruip zo dicht mogelijk tegen Seth aan maar hij gaat niet weg. Ik zak huilend door mijn knieën.

Ik voel iets zachts kietelen langs mijn wang. Ik ga er met mijn hand heen en ik voel een andere hand. Het is Seth. Ik pak zijn hand en ik verstrengel onze vingers. "Mm...," zeg ik. Ik doe mijn ogen open en ik draai me om naar Seth. Hij tilt me voor de helft op hem en hij zoent me. Ik zoen hem terug en hij legt zijn hand op mijn heup. Ik hoor gegrom van buiten en ik stop meteen met zoenen. Seth gaat alvast de tent uit. "Mutatio mea vestimenta." Mijn ogen gloeien en ik heb ander kleren aan. Ik loop naar buiten en ik ga op een boomstam zitten rond het kampvuur. Seth geeft me wat te eten aan. Het is het vlees van een kippenbotje. Seth weet dat ik het vreselijk vind om te kluiven. Ik ben geen beest. Ik pak beetje voor beetje het vlees. Terwijl de rest alles opschrokt. Behalve de Cullens die zijn volgens mij even jagen. "Weten jullie zeker dat jullie naar die 'spirituele' plek willen?" vraag ik. "Bang?" vraagt Paul. Ik schud mijn hoofd. "Je moet de rust van die wezens daar niet verstoren. Ik heb er over gelezen. Er gebeurt niks goeds," zeg ik. Seth streelt mijn wang. "Ik bescherm je wel," zegt hij. Ik grinnik.