Never Forget (Twilight Fanfic)

26. Mad

Seth's POV.

Ik ren als wolf naar het huis. Paul zit met Rachel in zijn armen op het strand. Emily zit met Sam in zijn armen. Quil is met Claire aan het spelen. Jared is aan het zoenen met Kim. Jake is met Nessie aan het spelen en Embry en Leah zitten er gezellig bij. Ze zitten te lachen en te praten. Iedereen ziet er gezellig en vrolijk uit. Opeens begint Jared enorm te lachen. Iedereen kijkt hem raar aan en hij wijst naar een eindje verderop. Daar loop ik samen met Maggie. Ik geef haar mijn vest en ik sla mijn arm om haar heen. Ze ziet er gelukkig uit. Na een tijdje stoppen we met lopen. Ze draait zich naar me toe en ik loop naar heen. "Nu komt het," grinnikt Paul. En hij heeft gelijk. Ik zoen Maggie voorzichtig. Iedereen begint te lachen. "En hij zat te zeuren dat die Jona in zijn weg zou staan," zegt Leah grinnikend.

Dit zijn één van de herinneringen van de andere die op het strand zaten. Maggie springt van me rug en ik loop achter een boom. Ik verander terug en ik trek mijn broek aan. Ik loop naar binnen en Maggie gaat meteen naar boven. "Hoe ging het?" vraagt Jake. "Dat weet je best. Heel de roedel weet het. Ze zaten vanaf een paar meter te kijken!" zeg ik verontrust. Jake grinnikt. "Maar wij weten niet hoe het ging," zegt Carmen. "Het ging geweldig. We hadden eerst de picknick en daarna gingen we naar het strand. En daar hadden we gezoend," zeg ik. "Ik zei toch dat ze je nog steeds leuk vond," zegt Jasper. "Dus als het zo door gaat zijn jullie weer terug bij waar je waren zonder haar geheugen," zegt Kate. Ik luister naar boven of alles goed gaat maar ze ligt niet lekker te slapen. Ze woelt heen en weer en kan niet slapen. Ik kijk Carlisle vragend aan. Hij wenkt naar boven. Ik knik en ik loop langzaam naar boven. Ik klop op de deur. "Binnen," zegt Maggie. Ik loop naar binnen en ze gaat overeind zitten. "Ik kan echt niet slapen," zegt ze. "Mag ik je helpen?" vraag ik. Ze kijkt me eerst raar aan maar dan knikt ze. Ik loop naar haar toe. Ze gaat liggen en ik sla mijn armen om haar heen. Het werkt wel want ze valt langzaam inslaap.

Maggie's POV.

Ik kan niet slapen. Ik weet niet wat het is. Ik heb vandaag met Seth gezoend. Ik moet de hele tijd aan hem denken. Ik zit de hele tijd te woelen. Ik hoor geklop op de deur. "Binnen," zeg ik en Seth doet de deur open. "Ik kan echt niet slapen," zeg ik. "Mag ik je helpen?" vraagt hij. Ik kijk hem raar aan maar daarna knik ik. Hij loopt naar me toe en slaat zijn armen om me heen. Ik vind het wel fijn. Het helpt echt. Hoe weet hij dat? Ik val langzaam inslaap.

Ik voel een warme huid tegen de mijne. Het is een zachte, lekker ruikende, heerlijke, warme huid. Ik voel een hand op mijn heup en ik hem vast. "Goedemorgen," zegt Seth. Ik draai me naar hem om. "Je moet omkleden," zegt hij. Hij staat op en loopt weg. Ik sta ook op en ik kleed me om. Het sneeuwt buiten. Ik ren naar beneden en ik pak meteen wat te eten. "Ik wil je kennis laten maken met mijn zus en moeder," zegt Seth. "Gezellig," zeg ik. Hij pakt mijn hand en we lopen naar buiten. Ik stap in de auto en hij start de auto. Ik ben door alles vergeten auto te rijden. "Hoe zit het eigenlijk met dat weerwolf zijn?" vraag ik. "Nou je kan veranderen in een wolf. Je kan een inprent hebben. Je hebt één roedelgeest," zegt hij. "Wat is een inprent?" vraag ik en ik stap uit de auto. "Het is net zoals iets van verliefd worden. Alleen dan beter. Je doet alles om je inprent gelukkig te maken. Het ligt eraan hoe oud je inprent is. Als je inprent te jong is gedraag je je meer als een broer en vriend. Als de inprent ouder is dan is het meer als vriendje en later als man," zegt Seth. "Heb jij een inprent?" vraag ik. Hij knikt. "Ze is mijn alles," zegt hij. "Ze is aardig, lief, koppig, grappig, knap en allemaal van dat soort dingen." Dat is best hard. Hij gedraagt zich als een vriendje tegen mij maar hij is ingeprent. Hij wil zijn arm om me heen slaan maar ik sla zijn arm weg. "Wat is er?" vraagt Seth. "Je hebt een inprent. Dan is het heel gemeen voor mij om zo tegen mij te doen. Dan geef je me valse hoop!" zeg ik boos. "Maggie," zegt hij grinnikend. "Jij bent mijn inprent." "Ow. Sorry," zeg ik. "Ik dacht echt dat je..." Hij neemt me in zijn armen. "Het maakt niet uit," zegt hij. Hij pakt mijn kin vast en ik zoen hem. "Kom we gaan naar binnen," zegt hij. Hij slaat zijn arm om me heen en we lopen naar binnen.

Seth's POV.

Ik heb met mijn moeder en zus afgesproken dat ze een beetje rustig moeten doen met Maggie. Zij kent hun niet meer zij haar wel. We lopen naar binnen en Maggie is een klein beetje nerveus. "Ze mogen je vast," zeg ik. "Laten we het hopen," zegt ze. Ik trek haar dichter tegen me aan. Dan komen mijn moeder en zus naar beneden. Maggie stelt zich netjes voor. Dan gaan we naar mijn kamer. Ik ga op mijn bureaustoel zitten en ik trek Maggie op mijn schoot. "Ik zei toch dat ze je mochten," zeg ik. Ik hoor opeens gegrom. "Wat is dat?" vraagt Maggie. "Ik heb geen idee," zeg ik. We staan op en we lopen naar beneden. Ik pak haar hand en we lopen naar buiten.

Maggie's POV.

We lopen naar buiten. Seth gaat een beetje voor me staan. Opeens begint hij helemaal te shaken. "Seth?" vraag ik. "Maggie! Ga daar weg!" roept Leah naar me. Ik kijk haar raar aan. Ik loop verder naar Seth toe. "Seth," zeg ik. Ik leg mijn hand op zijn wang en hij stopt met trillen. Ik kijk opeens vooruit en daar staat Julian. "Wat doe je hier?" vraag ik. "Jou hulp vragen," zegt hij.