Never Forget (Twilight Fanfic)

32. My evil aunt

Maggie's POV.

"Voordat je gaat zeggen dat je me het niet meer vergeef of dat je het me wel vergeef wil ik iets zeggen," zegt Sam. Ik kijk hem vragend en goedkeurend tegelijkertijd aan. "Ik weet dat het liegen tegen je heel verkeerd was en dat het niet goed te maken valt maar ik wil je nog iets vertellen. Je hebt ook een tante. Je ouders hebben net voordat ze gingen vluchten me gevraagd of ik je niet over je tante wilde vertellen totdat je er klaar voor was. Je tante is van je moeders kant. Je moeder en je tante waren nooit hele goede vriendinnen. Je tante dacht altijd dat je moeder haar probeerde te jennen. Dat was niet zo maar je moeder kreeg meestal de vriendjes en de goede cijfers. Je tante had alleen oog voor de goede dingen die je moeder overkwam. Je tante was eerst verliefd op je vader maar je vader inprentte op je moeder. Je moeder hield echt heel veel van je vader en hij ook van haar. Dat was de druppel voor je tante. Ze liep weg van huis en is laat maar zeggen het verkeerde pad op gegaan. Ze zwoer alles te vernietigen waar je moeder van hield. Je tante werkte samen met Victoria om wraak op je moeder te nemen. Ze... Ze behekste mij. Victoria had me geen keuze gegeven. Ik was vervloekt. Ik moest wel zeggen waar ze waren. Ik kon niets anders doen dan de waarheid te vertellen. Ik had het je ouders beloofd om alles over je tante te verzwijgen. Ze wisten dat het gevaarlijk voor je zou zijn. Ze kennen je. Je zou naar je tante opzoek gaan. Ze heet Elizabeth en is net zoals jij en je moeder een Witte Heks. Je moeder was ook de Alpha van de familie en ook daarom was ze al heel heel jaloers. Je tante heeft gezworen alles te vernietigen waar je moeder van hield. En dat zijn of waren veel dingen. En jij hoort ook bij die dingen," zegt hij. Ik knik. "Wauw. Volgens mij is een normale familie iets teveel gevraagd," zeg ik en hij grinnikt. "Ik ben wel blij met mijn familie," zeg ik. "Twee van de drie dan. Een tante die je wilt vermoorden is nou niet echt zo heel leuk." Hij grinnikt weer. "Dus alles is weer goed of moeten we nog een heel gesprek..." "Alsjeblieft niet. Geen serieus gesprek. Daar kan ik echt niet tegen. Vroeger bij mijn andere gezin moest ik eens serieus m'n excuses aanbieden maar dat werd hem niet. Ik kan gewoon niet serieus doen. Ik moest enorm lachen dat ik er tranen van in mijn ogen kreeg. Het is wel goed," zeg ik. Hij geeft me meteen een knuffel. "Je bent net als je vader. Er was geen serieus gesprek met hem te voeren," zegt Sam. Ik grinnik. "Moeten we de jongens iets vertellen over mijn tante. Ik bedoel als ze wraak wil nemen en ik hier ben zal ze waarschijnlijk hierheen komen," zeg ik. Hij knikt. "Waarschijnlijk wel," zegt hij. "Wil jij het vertellen van je moordzuchtige tante of moet ik dat doen?" Ik grinnik. "Ze is en blijft mijn tante. Mijn vlees en bloed," zeg ik. "Nee, jij bent anders. Jij ziet het goede in mensen ook al hebben ze je bijna vermoord. Twee keer," zegt Sam. Daarmee bedoelt hij mij en Julian. "Zij ziet alleen maar het slechte in mensen. Ook als ze haar alleen maar proberen te helpen," zegt hij. "Sommige mensen zijn er gewoon," zeg ik. "Gelukkig ben jij daar precies het tegenovergestelde van," hoor ik Seth achter me zeggen. "Sta jij me gewoon af te luisteren?" vraag ik. "Supergehoor," zegt hij. "En waar is de rest?" vraag ik. "Die zijn eventjes een eindje aan het rennen. Ze komen zo," zegt Seth. Hij loopt naar me toe en geeft me meteen een knuffel. Hij geeft me overal kusjes op mijn gezicht. "Als ik wegga zijn jullie aan het zoenen. Als ik terugkom zijn jullie aan het zoenen," zegt Jared. "Niet dat jij een haar beter bent," zeg ik. "Jongens, ga even op de bank zitten. We hebben iets best wel belangrijks te zeggen," zegt Sam. Iedereen kijkt eerst raar maar gaat dan op de bank zitten. Behalve Sam en ik. Seth gaat op de bankleuning zitten en hij pakt mijn hand vast. Sam knikt naar mij als iedereen zit. "Nou ik heb een tante en ze is laat maar zeggen niet zo aardig. Ze mocht mijn moeder niet echt en ze heeft gezworen om alles te vernietigen waar mijn moeder van hield. Inclusief... Mij," zeg ik. Emily laat het bord vallen dat ze vast had. Ik maak het bord weer en ik zet het in de kast. "Dus het kan best zijn dat hier een heks opduikt," zeg ik. "Wat als ze ons nou zou willen vervloeken?" vraagt Quil. "Er zijn spreuken waarmee zelfs zij jullie niet kan vervloeken," zeg ik. "Ik moet alleen weer eens met mijn neus in de boeken duiken." "We moeten de grenzen dus beter bewaken en oppassen voor heksen," zegt Sam. "Ik ga de Cullens inlichten," zeg ik. "Misschien staat die heks daar nu op je te wachten," zegt Sam. "Ik moet toch mijn boeken hebben," zeg ik. Ik loop zonder dat hij nog iets tegen me kan zeggen het huisje uit. Ik ren naar de Cullens toe. Iedereen kijkt meteen op. Ik ben een paar dagen weggeweest en ze hebben waarschijnlijk geen idee wat er gebeurd is. "Ik confronteerde Sam met het feit dat Jona mijn broer is en hij over mijn broer gelogen heeft. Toen was ik boos op hem en bleef ik bij Seth. Alleen Seth bleef twee dagen slapen dus dat duurde best lang. Toen ging ik terug naar Sam hij vertelde me over mijn tante. Nu ga ik mijn boeken pakken en ga ik opzoek naar een spreuk voor de roedels zodat zij niet vervloekt kunnen worden," leg ik snel uit. "Nog even één vraagje. Hoe kwam die knal na mijn ritueel?" vraag ik. "Je kan er een extra vloek opzetten zodat het wat lastiger is om het ritueel uit te voeren. Zo'n spreuk voor een knal zat er nog eens bij de vloek," zegt Carlisle. Ik knik en ik ren naar boven. Ik pak mijn boeken van mijn geheime plekje en ik ren terug naar La Push. Ik ren het huisje van Sam en Emily binnen en ik begin meteen in mijn boeken te lezen. Dit wordt een hele lange zoektocht naar die spreuken.