24. Nothing changed

384 19 0
                                    

Seth's POV.


Ik ben op weg naar La Push om iedereen in te lichten over wat er is gebeurd. Edward wil ons niet zeggen wat ze hem heeft laten zien. Ik heb geen zin om snel te lopen. Volgens mij is Jona wel meer dan een vriend van Maggie. Ze is een schat. Ik was zo blij toen ze weer leefde. Ze is me alleen vergeten. Ik loop het huisje binnen. "Hoe is het met haar?" vraagt Sam bezorgd. "Het gaat wel goed met haar. Ze weet alleen niet meer dat ik haar verloofde ben en volgens mij heeft ze al een andere vriend," zeg ik. "Dat geloof ik niet," zegt Embry. "Ze is je in haar hoofd vergeten niet in haar hart," zegt Quil. "Heel filosofisch," zeg ik. Hij grinnikt. "Ze is werkelijk alles vergeten maar ze is wel goede vrienden geworden met de jongen van die vampier-tweeling," zeg ik. "En met die jongen," grom ik er achterna. Paul klopt op mijn schouder. "Succes," zegt hij. "Dat heb ik waarschijnlijk wel nodig," zeg ik. "Wanneer moet je weer terug?" vraagt Leah. Ik haal mijn schouders op. "Als ze wakker wordt wil ik erbij zijn. Ze mag dan niet meer weten wie ik ben maar ik weet wie zij is en ik zorg ervoor dat ze gelukkig wordt. Met of zonder mij," zeg ik. "En zo hoort het," zegt Jake. "Ze maakt het me niet gemakkelijk," zeg ik en ik plof op de bank. "Ze is ook niet makkelijk," zegt Sam. "Voor niemand." "Je maakte het er wel zelf naar," zegt Leah. Sam kijkt haar boos aan. "Het klopt," zegt ze. "Jij had gewoon niet tegen haar moeten liegen." "Dus je kiest haar kant?" vraagt Sam. "De kant van mijn beste vriendin en bijna schoonzus of de kant van degene die tegen haar heeft gelogen," zegt ze. "Niet echt lastig. Trouwens ik hoef geen kant te kiezen." "Je vergeet te zeggen dat hij je hart heeft gebroken," zegt Paul. Leah slaat hem op zijn neus en hij breekt. "Maggie, kan je neus niet meer breken dus doe ik het voor haar," zegt Leah. Paul staat op en loopt naar de keuken. Emily helpt het met zijn neus en bloed. "Wanneer mogen wij Maggie zien?" vraagt Jared. "Ze moet eerst de Cullens vertrouwen. Dan gaan we verder," zeg ik. "Ik ga kijken of ze al wakker is," zeg ik. "Kom snel terug," zegt Leah. "Ik mis haar." Ik knik en ik ren terug. Ik hou van haar. Ik wil zo graag terug naar haar. Ik storm het huis in. "Is ze al wakker?" vraag ik. Jasper schudt zijn hoofd. "Is de kans dat ze haar geheugen terug krijgt groot?" vraag ik. "Het is met een gave gedaan dus waarschijnlijk niet," zegt Carlisle. Ze zal nooit meer van me houden. Ze zal nooit meer weten wie ik ben. Jasper ziet mijn gezicht. "Ze hoeft misschien niet haar geheugen terug te krijgen om erachter te komen wat ze voor je voelt. Ik heb op haar gevoelens gelet en ze zijn anders als ze naar jou kijkt. Het zijn nog zwakke gevoelens maar het is wel echte liefde. Je moet gewoon nog even wachten," zegt Jasper. "En zij en die jongen?" vraag ik. "Het is ook liefde maar andere liefde. Eentje die wel liefde is maar niet zoals ze voor jou voelt," zegt hij.


Maggie's POV.


Ik lig weer in mijn bed. Na het voorstellen ging Carlisle nog even naar mijn wonden kijken en daarna moest ik op mijn gaan bed liggen. Ik ben eventjes inslaap gevallen. Ik word langzaam wakker. Ik hoor geklop op mijn deur. "Binnen," zeg ik. Ik hoor de deur opengaan en ik draai me om. Daar staat Seth. Ik voel een warm gevoel in mijn buik. "Hoe gaat het?" vraagt hij. "Gaat wel," zeg ik. Hij loopt naar het bed toe. "Mag ik?" vraagt hij. Ik knik en hij gaat op de rand van het bed zitten. "Hoe was ik?" vraag ik. "Je was ongelooflijk koppig. Je luisterde naar niemand. Behalve als ik het heel lief vroeg," zegt Seth. "Volgens mij waren we dan hele goede vrienden," zeg ik. "Zoiets," zegt hij. "Ik wil me alles zo graag weer herinneren," zeg ik. "Wie niet. Je was ook heel zorgzaam. Je was bevriend met iedereen. Je was lief en bescheiden. Als je pijn had wilde je dat nooit zeggen want je wilde niet dat we ons zorgen maakte," zegt hij. Ik grinnik. "Maar je bent zo nog steeds. Alleen zit het iets dieper in je," zegt hij. Ik leg mijn hoofd op mijn kussen. "Het klinkt best raar maar ik mis mezelf," zeg ik. "Iedereen mist je. Maar we zijn blij dat je leeft en terug bent. Ook al betekent dat dat we opnieuw je vertrouwen moeten winnen," zegt hij. "Dank je," zeg ik. Hij steekt zijn armen uit en ik geef hem een knuffel. Hij is echt lekker warm. "Je moet naar beneden wat eten," zegt hij en hij laat me los. Ik sla mijn benen over de rand en ik sta op. Seth slaat zijn arm om mijn middel en ondersteund me. We lopen langzaam naar beneden. Als ik eindelijk beneden ben zet Seth me op de bank. Esme brengt me een bord met eten en ik eet het rustig op. "Ben je nu wel klaar om te vertellen wat er is gebeurd?" vraagt Carmen als ik klaar ben met eten. Ik twijfel eerst maar ik ben er klaar voor. "Nou op een dag werd ik wakker in het kasteel van de Volturi. Ik had allemaal herinneringen over van toen ik klein was dat ik toen bij de Volturi was. En dat ik geaccepteerd had om bij de Volturi te komen. Het ging goed totdat er een coven Egyptenaren kwam. Daarna moest ik opeens naar mijn kamer en ik mocht er niet meer uitkomen. Na een tijdje was ik het zat om telkens tussen vier muren te zitten dus ging ik mijn kamer uit. Aro gaf me de opdracht om de vloek van Julian op te lossen maar ik wist niet welk soort heks ik ben dus ik kwam niet erg ver. Caius werd er niet echt vrolijk over. Om een één of andere reden wilden ze dat ik niet meer mijn kamer uitkwam. En ze wilden Jona dood. Alec hielp ons om te ontsnappen. Dat is het," zeg ik. "Je laat iets weg," zegt Edward. "Ik zei toch dat het diep in je zat," zegt Seth. "Zoals ik al zei Caius was er niet echt blij mee. Nee, meer komt er niet uit," zeg ik. "Moet ik het zeggen," zegt Edward. "Dat ik mijn geheugen kwijt ben betekent niet dat ik niet meer weet hoe ik mijn gave moet gebruiken. Of mijn magie," zeg ik dreigend. "Nee, echt geen stuk veranderd," zegt Emmett en ik grinnik.

Never Forget (Twilight Fanfic)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu