Never Forget (Twilight Fanfic)

27. Help

Maggie's POV.

Seth begint weer helemaal te trillen. Ik leg mijn hand weer op zijn wang. "Seth, schat, rustig. Er is niks aan de hand," zeg ik. "Ik wil niet dat hij je pijn doet," zegt Seth en hij stopt met trillen. "Hij heeft me nog nooit iets aangedaan dus waarom zou hij dat nu wel doen?" vraag ik. Ik zie van uit de verte allemaal jongens aankomen lopen. Andere weerwolven. Of zoals Seth ze noemt 'zijn broeders'. Ik loop wat vooruit. "Waarmee kan ik je helpen?" vraag ik. "Mijn vloek. Het is vreselijk. Als mijn vloek niet snel weg gaat heb ik nog maar een paar dagen tot...," verder komt hij niet. "Ik help je wel," zeg ik. Seth trekt me naar achter. "Maggie!" fluistert hij. "Je weet het misschien niet meer maar hij heeft je vroeger wel iets aangedaan," zegt Seth. "Dat maakt me niets uit. Als ik niks doe gaat hij dood en daar ben ik dan verantwoordelijk voor. Ik zou me mijn hele leven schuldig voelen. Voor mij staat het gelijk aan iemand vermoorden en dat kan ik niet. Hoeveel hij me ook heeft aangedaan. Ik kan het niet," zeg ik. Hij glimlacht. "Daarom hou ik zoveel van jou. Maar als hij je iets aandoet, gaat hij eraan," zegt hij. Ik geef hem een knuffel. Ik loop naar Julian toe. "Ik hoef alleen nog mijn boek te halen. Ga maar het bos in. Na een tijdje zie je een heksenkring. Je weet wel. Allemaal stenen in een kring?" vraag ik. Na een tijdje knikt hij. "Wacht daar om middernacht op mij," zeg ik. Hij knikt en rent weg. Leah loopt naar me toe. "Jij bent echt gek geworden!" zegt ze boos. "Eerst loop je naar Seth die op het punt staat te transformeren en dan ga je HEM helpen," zegt Leah vol met afschuw als ze HEM zegt. "Heb je een doodswens of zo?" De weerwolven lopen ook mijn kant op. Ik loop naar Seth toe. Ik vind die enorme jongens maar niks. Ik leg mijn hoofd op zijn borst. Ik verstop me in Seth's borst. Hij slaat zijn armen om me heen. "Maggie?" hoor ik achter me. Ik draai me om maar ik blijf dicht tegen Seth aan staan. Er staat een hele groep jongens voor me. Nou ja jongens. Meer mannen. "Seth, ik moet gaan. Hij wacht op me en ik moet voor middernacht daar zijn," zeg ik voordat één van die jongens/mannen iets kunnen zeggen. "Waarom eigenlijk om middernacht. Dat is toch nog gevaarlijker?" vraagt Leah. "Dan zijn we het krachtigst. Tenminste tijdens volle maan. Bij de nieuwe maan zijn we negen van de tien keer nutteloos," zeg ik. Ik geef Seth een kus op zijn wang en ik loop snel weg. Als ik bij het bos ben begin ik te rennen. Ik ren het huis van de Cullens in en ik pak mijn boeken. Ik loop naar beneden. "Carlisle, weet jij misschien wat voor soort heks ik ben?" vraag ik. "Een Witte Heks," zegt hij. "Dank je," zeg ik en ik loop naar buiten. Een Witte Heks kan eigenlijk alle vloeken, spreuken en rituelen uitvoeren en allemaal van dat soort dingen. Ze zijn wel zeldzaam. Witte Heksen zijn heel krachtig en sommige wezens kunnen dat niet hebben. Ik loop naar de heksenkring. Ik ben er precies op tijd.

Seth's POV.

Maggie legt haar hoofd op mijn borst. Ze is overduidelijk een beetje bang voor de roedels. "Maggie!" zegt Jared. Ze draait zich naar hun om maar verstopt zich wel een beetje achter mij. "Seth, ik moet gaan. Hij wacht op me en ik moet voor middernacht daar zijn," zegt ze snel. "Waarom eigenlijk om middernacht. Dat is toch nog gevaarlijker?" vraagt Leah. "Dan zijn we het krachtigst. Tenminste tijdens volle maan. Bij de nieuwe maan zijn we negen van de tien keer nutteloos," zegt ze. Ze geeft me een kus op mijn wang en rent weg. "Ze heeft haar geheugen dus nog niet terug," zegt Jared. "Jared, je schrikte haar af!" sis ik naar hem. "Sorry, gast," zegt hij. "Ik ga wel even naar de Cullens," zeg ik. "Dan ben ik er meteen als ze terugkomt." "Ga je gang," zegt Jake. Ik knik en ik ren weg. Ik ren naar het huis van de Cullens. "Is ze al terug?" vraag ik. "Waar is ze heen dan?" vraagt Rosalie. "Heeft ze het jullie niet verteld?" vraag ik. Ze schudden hun hoofd. "Julian kwam langs...," begin ik. Iedereen begint meteen te sissen en te grommen. "Rustig," zeg ik. "Hij kwam om Maggie's hulp te vragen met zijn vloek. Ze is hem aan het helpen met een ritueel." Carlisle stopt met bewegen en hij staart maar gewoon voor zich uit. Edward stopt ook en hij staart ook voor zich uit. "Dan moeten we haar stoppen," zegt Edward. "Dat redden we denk ik niet meer," zegt Carlisle. "Mogen wij het ook weten?" vraag ik. "Rituelen zijn gevaarlijk. Meestal na een ritueel is er een harde knal die iedere heks in de wijde omgeving weg blaast," zegt Edward. Ik begin meteen te rennen. Waar is die heksenkring? Ik verander in een wolf. Ik voel de aanwezigheid van de rest. Iedereen begint te huilen. Ik verander maar weer gewoon terug. Anders kan ik niet nadenken. "MAGGIE!" roep ik. Het begint te onweren. Ik ren steeds verder. De roedels komen naast me rennen. Ik zie haar in de verte staan. Ze zegt iets wat ik niet kan verstaan en dan...

Maggie's POV.

"Laten we beginnen," zeg ik en Julian gaat middenin de heksenkring staan. "Late the maledictionem a eum ignis. Late the maledictionem a eum ignis. Late the maledictionem a eum ignis!" Ik praat steeds harder. Het begint keihard te waaien. "Late the maledictionem a eum ignis!" Het begint te onweren en er schieten overal bliksemschichten. "Maggie!" hoor ik Seth in de verte roepen. Ik ga gewoon door. "Late the maledictionem a eum ignis!" Er klinkt een knal en ik schiet weg. Ik voel een keiharde klap en dan is alles zwart.