Greek God Series #3: Cronus

16

Nakakakaba? Oo, sobra.

Nakatingin ako sa sarili ko sa harap ng body mirror. Suot ko ang pinahiram saking nude dress ni Maureen at hangang-hanga pa siya sa pagkalagay ng curves ko.

She do the makeover through me.

"Ganda mo, bess!" Ani Maureen sabay ngiti sakin sa body mirror.

"Salamat pero... kinakabahan pa rin ako.." Ani ko sa kanya.

Pinaharap naman niya ako sa kanya at inayos ang takas na buhok sa mukha ko.

"Bat ka kinakabahan? Ikakasal ka na ba?" Pagbibiro niya.

"Seryoso, bess.. Wag kang kabahan dahil alam mong wala kang maibubuga sa monetary worth natin, may maibubuga ka dahil maganda ka at mahal ka ni Cronus.. Diba, Cronus rest assure you na kahit mga damit mo lang sa bahay isusuot mo ay okay lang, as long as you are there?" Dugtong niyang tanong.

I slowly nod.

"Yun naman pala, eh? So, why's that?" Ani Maureen.

"Mommy still win... Kahit nga si Mama..." Ani ko at tinignan naman ako ng mahinahon ni Maureen.

She sigh, "Ipagtabuyan ka man o hindi... Cronus loves you at wala nang magagawa ang Mommy niya.." Ani Maureen.

I just being overthinker dahil baka.... gaya lang din sa mga stories na nababasa ko o movies na napapanood ko na kapag may kaya ang pamilya ay hinahadlangan.

"Tignan mo muna.. We can assure it will be a good shot.." Dugtong niya.

Dahan-dahan naman akong tumango.

—

Nasa loob na ako ng sasakyan ni Cronus. Di ko alam kung ano ang magiging reaksyon ko.

Ngumiti si Cronus sa akin, "You okay?" He asked.

I nodded and gives him a small smile.

"Okay lang ako.." Ani ko.

Hinawakan ni Cronus ang kamay ko at dinala sa labi niya at hinalikan.

I feel electricity through his lips down to my hands. It feels so warm and cozy as he latches his lips through my hand's skin.

"Don't be pressured... You're beautiful.." Ani Cronus sabay titig sa kanyang mata.

Dahan-dahan naman akong tumango at naging mahinahon.

Hindi niya binitawan ang kamay ko habang pinapaandar ang sasakyan. Tahimik lang kami habang binaybay ang kahabaan ng EDSA. His radio plays a soft orchestra of the song Perfect by Ed Sheeran. It gives us chills and romantic.

Ilang minuto bago namin marating ang restaurant na ookupaduhan namin ng Mommy niya.

Tinanggal namin ang seatbelt namin bago lumabas at ibinalik ang magkahawak naming kamay.

Pagkapasok namin ay binati kami ng pagkarangya ng lugar na ito at bumalik na naman ang pangliliit ko.

Binaybay namin ang loob bago namin natagpuan ang reserved table at nandoon na ang Mommy niya.

Kitang-kita sa likod ng Mommy niya ang pagiging sopistikada at marangya nito.

She has a bronze bouncy hair, small face occupied by contour nose, small lips, hazel eyebrows, dark grey eyes and a beauty marks behind her nose. She was smiling at his son as Cronus gives him a fancy kiss.

"Oh, sweetheart you came!" Bati agad ng Mommy niya at mas lalo akong naging tuliro ng tumama ang mata niya sa akin.

She smiles at me, "Is this Amanda? She's a nice girl! Are you a Korean?" Ani Mommy niya at bineso agad ako.

"Half Korean po.." I corrected her.

"Oh! I somehow saw you a friend of mine.." Aniya sabay eksamin sa aking mukha.

"Take a seat.." Ani ng Mommy ni Cronus sabay upo ulit.

Iginiya naman ako ni Cronus sa upuan na kaharap niya at pinaupo bago siya naupo katabi ng Mommy niya.

"Let's wait the friend I want to meet up here too.." Ani Mommy niya at kuryuso akong napatingin kay Cronus. He shrugged his shoulder because he didn't know what friend does his Mom waited for.

"Oh! There he is! It was so good that he didn't take long.." Ani Mommy ni Cronus at kumaway.

Napatingin naman kami sa lalaking kinawayan niya.

He is a tall man. I guess he's around 50's. He has still a great body, he has a small eyes, a good-shape nose, and a addictable lips. But.... I somehow familiar him.

"Cassandra... It's bee— Amanda?" A look in his face became shocked when he saw me.

This man..... No.... I won't tell it but...

"A-Anak?" He slowly stutter.

Ano? Anak? Ako.... anak? So.... totoo nga ang iniisip ko.

Yung picture..... Yung picture na meron sakin.

Siya yun!

Siya yung Papa ko...

Before he grabbed me. Tumayo ako at lumayo sa kanya.

"Anak...." Aniya.

"Anak? Ha! Di kita kilala.." Ani ko sa kanya ng pagak at di na mapigilan ang pagtagaktak ng mga luha ko.

Hinding-hindi ko siya mapapatawad! Ilang beses na akong nasaktan. Ilang beses na akong umasa na kukunin niya ako noong bata pa ako, noong umaalis alis si Mama para may maipakain ako.... at ngayong wala na akong makakapitan...

"Amanda..." Aniya at agad akong tumakbo palabas ng restaurant at di ko na din hinintay si Cronus.