Sealed With A Kiss

Chapter 49: Merry Christmas ~ ZayLee

dahil naiyak daw siya kay Zai at medyo nainis kaya ''Leetot'', haha. para sa kanya 'to. :)

thanks sa mga comments! lalo tuloy akong gnaganahang magupdate. Haha.

@@@@@@@@@@

Chapter 49

++ZAYDIE++

''Hoy, bunso.'' tawag sa kanya ng Kuya Zephyr niya.

''Oh?'' walang gana niyang tanong.

''Aba, maknae, pasko ngayon. Pero yang mukha mo mukhang byernes-santo.'' loko pa ng kuya Zero niya.

(AN: Abangan niyo po ang story ni Kim Zero sa ASC Series! Plug lang.)

''Heh. Magsitigil kayo.'' bulyaw niya sa mga ito. ''Humanap kayo ng ibang pagtitripan.''

''Tsk. Sabi ko sa'yo Zero e, hindi good idea. Ayusin mo yan.'' sabi bigla ni Kuya Zeff. Ano namang pinaguusapan ng mga ito?

''Tsk. Effective 'yon. Promise.'' sagot naman ni Kuya Zero.

Binato siya ng unan ni Kuya Zel. ''Maninira ka talaga ng buhay pag-ibig.'' dagdag nito.

(=___=)

''Ano bang pinaguusapan niyo?'' nilingon ko ang mga ito.

''Wala..'' sabay sabay nilang sagot.

''Aigoo, nakakainis talaga kau!'' frustrated kong sigaw.

''Mianhe.'' biglang sabi ni Kuya Zero. Tumahimik naman ang iba ko pang mga kuya bigla.

''Sorry saan?'' nagulat ako naman ako. Never ko pang narinig magsorry si Kuya. Ngayon pa lang. Sobrang authorative kasi niyang panganay..

''For annoying you.'' sagot nito.

''Aigoo..'' sabi ko na lang at tumayo ako sa may bintana at tumingin sa labas.

Hindi ko maiwasang isipin kung anong ginagawa ni Lee ngayon. Magkasama kaya sila ni Candice?

<(>___<)>

Aigoo, ano bang pinagiiisip ko?! Nakakainis! Nasasapian talaga ako.

Ano bang pakialam ko kung magkasama sila? Argh. Umiinit ang ulo ko..

''Si Candice ang first girlfriend ni Lee. The one who broke his heart and the one who turned him into a Casanova.''

Unconsciously kong inulit nang mahina ang sinabi sakin ni Tori kanina.

First love..

Di ba sabi nila first love never dies?

<(>___<)>

Aigoo. Ayoko ng mag-isip..

Pasko ngayon. Pasko.. Dapat masaya ako.

Kung hindi dumating si Candice.. kami na siguro ni Lee ngayon. At nasasaktan ako.

Titigilan na ba ni Lee ang pangungulit sakin kasi bumalik na yung Candice niya?

Tsaka, wala akong laban dun. Maganda..

Aish. Ayoko na!!! T^T

*I just wanna show you, she don't even know you. She'd never gonna love you like I want to--*

''Maknae, cellphone mo, nagriring!'' inihagis sakin ni Kuya Zeik yung cellphone ko.

(O___O)/[°]

Shemay! Buti nasalo ko.

Akala ata ni Kuya Zeik porke't catcher siya ng baseball team nila e lahat e kasing galing na niya sumalo!

(Leenta calling...)

Oh, naaalala niya pa pala ako? Kanina lang iniwan niya ko ng basta basta dun sa orphanage ahh.

''Ano namang kailangan mo?'' walang ka-buhay buhay kong sagot.

(Zaydie. Pupunta ako diyan mamaya. Magusap tayo.)

Zaydie ang tawag niya sakin, hindi Hon?

''Wala tayong dapat pagusapan.'' tipid kong sagot.

(Lee, honey. Who are you talking to? Andito na sina Papa. Let's go?)

(Saglit lang. Kausap ko lang yung kaibigan ko.)

Kaibigan? Hindi.. girlfriend? Ngayon niyo lang ako tinawag na kaibigan.

At. Si.. Candice ba 'yon?

Parang may namumuo ng luha sa mga mata ko. Simula ng umalis sila kanina dun sa orphanage, magkasama pa din sila?

''Kung wala ka ng kailangan, ibababa ko na 'to. Marami akong ginagawa.'' galit ko ng sabi.

(Wait, Zaydie. I really need to talk to you. Pwede ba kong pumunta dyan, kasi--)

Talaga? Ngayon, nagpapaalam na siya sakin? Dati rati napunta na lang siya basta dito, di ba?

''WAG KA NGANG MAKULIT! WALA NGA TAYONG KAILANGAN PAGUSAPAN! HUWAG NA HUWAG KANG PUPUNTA DITO! SINISIRA MO LANG ANG PASKO KO!'' sigaw ko sa kanya sabay patay ng cellphone ko.

Nakakainis ka Lee Minhyuk! Nakakainis ka! Bakit mo ko sinasaktan ng ganito?!

''Bunso.. naiyak ka ba?'' iniharap ako ni Kuya Zephyr sa kanya. ''Uy, bakit?''

Nagsilapitan pa ang iba kong mga kuya. Pinunasan ko naman agad ang mga luha ko..

Pinilit kong ngumiti. ''Wala, napuwing ata ako, hehe.''

''Sigurado ka?'' tanong ni Kuya Zero na mukhang hindi naniniwala sa palusot ko, gaya ng iba ko pang mga kuya.

Tumango ako. Pero hindi nagbago ang mga mukha nila. ''Napuwing nga lang ako. Teka, mag-aayos na ko ng lamesa.''

Pumunta na ko sa kusina at kusang pumatak na naman ang mga luha ko. Aigoo.

@@@@@@@@@@

++ZERO++

*My first and last Pov in this story, haha.. :D*

''Uy, gago. Tingnan mo ginawa mo kay maknae.'' sinuntok ako ni Zel sa balikat.

''Gago, masakit yun ha! Kuya mo pa rin ako, umayos ka.'' singhal ko dito.

''Anong gagawin natin ngayon?'' nag-aalalang tanong ni Zeik.

''Ano bang pinagsasasabi niyo diyan? Everything's going as planned.'' paninigurado ko, kahit hindi ako sigurado.

Baka pagtulungan akong bugbugin ng mga ito eh, haha.

''Siguraduhin mo lang. Pag nasaktan si maknae ng sobra sobra. Tig-iisang suntok ko samin.'' banta ni Zeff.

''Sa tingin niyo ba gusto ko ding nasasaktan si bunso?'' seryoso kong sabi.

Natahimik naman sila.

Totoo naman ang sinasabi ko. I practically raised her.

Nang ipanganak si maknae, ako ang tumayong magulang naming magkakapatid dahil nasa Korea ang mga magulang namin at nagtatrabaho.

Kilala ko si maknae. Kilalang-kilala..

At alam kong kailangan niya 'to. And if my plan won't work out, kaylangang matutunan din niyang kayanin 'yon. She will need it.

And I'm sure of it.

@@@@@@@@@@

kung gusto niyong malaman ang pinaguusapan ng limang naggagwapuhang kuya ni Zaydie. Abangan niyo Ang ''ASC Series presents Kim Zero.''

PS. Relax lang kayo kay Candice. ;)

x.o.x.o

-- luna <3