Çarpışma

*17 bölüm*

Derslerden sonra eve gittim ve uyudum hemen.

(Batu'nun ağzından)

Şu an evde Cem ile beraber oturmuş dertleşiyorduk. Annem çoktan uyumuştu.

"Ne yapacağım ben Cem ?"dedim çaresizce.

"Onu bilmiyorum kardeşim ama senin aşkın, seni de Aslı'yı da yakıyor."dedi bana.

"Olum kıskandım, onu öyle görünce deliye döndüm."dedim.
Aklıma o fotoğraf geldiği her an daha da sinirleniyordum.

"Kız ağlamış, görmedin mi ?"dedi.
O da severdi Aslı'yı, sevmek ne kelime kız kardeşi gibiydi.

"Gördüm, bende ağladım."dedim.

"Bak Batu, beni iyi tanıyorsun. Ben eğlenceli, komik, hiç bir şeyi kafaya takmayan biriyim."dedi.

"Ama konu Aslı olunca deliye dönüyorsun."dedim lafı ağzından alarak.

"Sende bunu çok iyi biliyorsun."dedi.
Biliyordum.

"Yarın öbür bizim kız başkasına aşık olursa ne olacak ? Hayır, sevme mi diyebileceksin ? Hayır."dedi.

Galiba bu gece, son geceydi..

"Bu aşk seni ve onu yakar."dedi bu cümlenin üzerine basarak.

Gözlerim doluyordu, ilk değildi.

"Ben senin ve onun iyiliği için diyorum Batu."dedi.

"Biliyorum kardeşim."dedim.

"Bu sevda'dan vazgeç, çünkü vazgeçmezsen, onu başkasıyla gördüğünde için yanacak ve paramparça olacaksın."dedi.
Kafamı sallayabildim sadece.

"Kardeşin gibi gör onu."dedi.
"Nasıl Gizem ve Selin'i kardeşin olarak görüyorsan, onu da öyle gör."dedi.
Yüzüne baktım.

"Öyle diyorsun da kardeşim, sen yapabildin mi ?"dedim.
Sustu.
Onun da içi yanıyordu.

"Bende vazgeçerim gerekirse, onun iyiliği için."dedi.
Ama bunu söylerken içi yanıyordu.

"O da seni seviyordur."dedim.
Cem için umut vardı.

"Bilemeyiz."dedi.

"Ama Aslı beni sadece kardeşi olarak görüyor."dedim.
Içim yandı.

"O yüzden bu aşkı unut."dedi Cem.
Düşünmek istedim, bir kez olsa da bunu düşünmek istedim.

Biraz daha Cem'le sohbet ettikten sonra, o gitti bende odama gittim.

Yatağıma uzanıp düşündüm.
Uzunca.

Bir karara vardım, artık içimdeki Aslı'ya aşık olan Batu olmayacaktı.
Artık Aslı'yı sadece ve sadece kardeşi olarak gören bir Batu olacak.

Uyudum.

(Aslı'nın ağzından)

Sabah oldu ve kalkıp okul için hazırlandım, ekmek arasını bi sefer almıştım.

Evden çıktım ve ilk gördüğüm kişi Batu oldu.

"Lan gevşek !"dedim.
Arkasını döndüğünde beni gördü.

"Efendim koçum."dedi yanına gittiğimde.

"Koçum ne be ?"dedim yüzümü buruşturarak.

"Ne diyim ? Kardeşim diyim mi ?"dedi.
Gözlerimi kocaman açtım.

"Ne oldu kız ?"dedi gülerek.

"Sen değil miydin sana kardeşim dediğim için bana kızan."dedim.

"Evet, ama bundan sonra söyleyebilirsin."dedi kolunu omzuma atarak.