Okuldan çıktıktan sonra Batu'yla birlikte evime doğru yürüyorduk.
"Sakın ağlama ve stres yapma tamam mı ?"dedi Batu beni kendine çekip saçlarımı okşayarak.
"Ya ağlarsam ?"dedim.
"Ağlarsan, anneni de alıp hemen bizim eve gideriz."dedi.
Benim ağlamamı istemiyordu ?
"Neden ağlamamı kimsenin görmesini istemiyorsun Batu ?"dedim.
"Çünkü ağlaman bi tek bana özel."dedi.
Gülümsedim, o da gülümsedi.
Eve yaklaşırken daha da karnıma ağrılar giriyordu aynı bir şey olacakmış gibi hissediyordum.
Evin önüne geldiğimizde ıkimizde birden durduk.
Derin nefes alıp girdik içeri.
Çantamı sırtımdan indirmedim bile çünkü biliyordum birazdan bu evden çıkıp Batu'nun evine gidecektik.
Salona girdiğimizde ikiside oradaydı, babam denen adamın yüzüne bile bakmak istemiyordum.
Televizyonu açmış ona bakıyorlardı.
"Hoş geldiniz kızım."dedi annem gülümseyerek.
Ah be annem, bu adam sana bunları da mı yaşatacaktı ?
Batu ve ben bir koltuğa oturmuştuk. Batu bana güç vermek ister gibi elimi tuttu.
Ona baktığımda göz kırptı, işte tam zamanı der gibi. "Ya şimdi ya da hiç" der gibiydi.
"Sizinle bir şey konuşucam."dedim annem'e bakarak.
Babama bakamıyordum.
"Şöyle kızım, ne derdin var ?"dedi babam denen adam.
Sinirden patlayacaktım.
"Televizyonu kapatın."dedim sakin kalmaya çalışarak.
O adam, televizyonu kapatıp tamamen bana dönmüştü.
"Ne oldu ?" dedi annem.
"Onu kocan denen herife sor anneciğim."dedim birden.
Babam denen adam bana döndü.
"Ne demek o şimdi !?" dedi.
"Bilmem ne demek acaba !?"dedim.
Batu elimi daha sağlam bir şekilde tuttu, daha da güç vermek ister gibi.
"Ne oldu da bizden vazgeçtin ?"dedim bağırarak.
Annem hiç bir şey anlamıyordu, babam denen kişi yavaş yavaş anlıyordu ama anlamamazlıktan geliyordu.
"Kızım ne söylü-" diyecekti o adam ama ayağa kalkıp sinirli bir şekilde konuştum.
"Bana kızım deme !"dedim.
O da ayağa kalkıp karşıma geçti.
"Kızım ne saçmalıyorsun ?"dedi annem.
"Şöyle izah edeyim anne, kocan seni başka bir kadınla aldatıyor."dedim.
Annem babam denen adama döndü, sonra bana baktı ve yerine oturdu.
"Işe gidiyorum diye o kadının yanına gidiyormuş."dedim.
Annem'in gözlerinden yaşlar akıyordu, ilk defa onu böyle görüyordum.
"Kanıt var mı benim her şeyi bilen kızım ?"dedi o adam sırıtarak.
"Olmaz olur mu ? Var, tabiki de."dedim ve telefonumu çıkartıp çektiğim mesajların fotoğrafını gösterdim.
"Sen benim telefonumu mu karıştırdın ?"dedi sinirle.
"Niye ? Yediğin haltları ortaya çağırdığım için mi bu öfke ? Tamam sakin ol, annem boşandıktan sonra rahatça gidersin başka kadınlara."dedim bütün öfkemi boşaltarak.
Daha hepsi gitmemişti.
Babam denen adam, son söylediğim cümleden sonra yüzüme sertçe bir tokat attı.
Bana tokat atınca annem de, Batu da ayağa kalktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Çarpışma
Fiksi Remaja"Baksana önüne ayı !" "Asıl sen bak önüne, hem ayı değilim ben." "Ben bakıyorum ama önümde senin gibi bir ayı olduğu sürece önümü göremiyorum." "Tamam bak bana, sonuçta yakışıklıya bakmak sevap olur." "Pis egoist." "Atarlı kız." #çarpışma da 07/12/2...
