Annem ve abimin konuşmasını yarıda kesmem hem içimi rahatlatmıştı hemde daha da merak salmıştı bana.
Öğle arasından sonra okula gittim.
Içimde neden bir kuşku vardı ? Yine bir olay çıkmasa iyiydi..
Okula girdim ve her şey şu anlık normaldi.
Bizimkilerle birlikte sınıfa girdik, Batu ve Ecem yeniden bizim sınıfta görmemle bir şey olacağını hissettim.
Hissetmeme gerek bile yok çünkü onlar varsa olay da var.
Biz hiç moralimizi bozmadan sıralarımıza oturduk. Hepimiz biliyorduk olay çıkacağını.
"Ştt Aslı."dedi Batu'nun sesi.
Ona döndüm zaten çok uzakta değildi, hemen arka sıramdaydı.
"Ne var ?"dedim.
Hoca nerde kaldıysa çabucak gelmesi lazımdı.
"Artık bizimkilerin arasına Aras ve takımı da mı girdi ?"dedi.
"Bizimkiler derken ?"dedim kaşlarımı çatarak.
"Işte, Cem'gilin diyorum."dedi.
"Bu seni hiç alakadar etmez çünkü sen artık bizimle değil o kızla olmayı seçtin. Anlamışsındır umarım Batuhan."dedim ve önüme döndüm.
Evet, ona hayatımda ilk defa Batuhan demiştim yani gerçek adını.
O hep "benimle yakın olanlar Batu desin geriye kalanlar ismimle hitap etsin" derdi, bende öyle yaptım.
Belki canı yanmıştır bilmiyorum ama yanması iyi olurdu.
Sınıfa son kalan öğrenciler ve hoca da geldi.
Derse başladık, ders matematikti.
Ben anlamasam da anlıyormuş gibi yapıyordum ama beynime hiç bir şey girmiyordu.
Batuhan bey matematik zekasını konuşturuyordu.
"Evet, Batu."demişti hoca.
Içimde tuttuğumu dışa söyledim.
"Hocam ona Batu demeyin sevmiyor, Batuhan deyin ona."dedim sonra Ecem'e döndüm.
"Zaten ona Batu diye biri vardır."dedim.
"Kızım sen ne saçmalıyorsun ?"dedi Ecem birde ayağa kalkıp bana yönlenerek.
"Diyorum ki, bilmem farkında mısın ama Batuhan sana aşık gibi bakıyor."dedim bende onun gibi ayağa kalkıp ona yönlenerek.
"Yeter !"dedi hoca araya girerek.
"Hocam, görüyorsunuz şu kızın yaptığını."dedi Ecem.
Ona kaşlarımı çatarak baktım.
"Aslı çık sınıftan."dedi hoca.
"Hocam ama-"dedim ama hoca konuşmama izin vermedi.
"Bir daha söylemeyeceğim, çık sınıftan."dedi hoca.
Bende hemence sınıftan çıktım ve kendimi kızlar tuvaletinde buldum.
Kapının karşısındaki duvara çöktüm, sırtımı yasladım o duvara ve ağlamaya başladım.
Böyle saçma şeyler yüzünden ağlamaktan nefret ediyordum ve üstelikle ben haklıyken.
Kızlar tuvaletinin kapısı açılıp kapandı ama umrumda değildi ve kim olduğuna da bakmadım.
Sağ elimi yumruk yaptım ve yere sertçe vurup söylenmeye başladım.
"Hani beni seviyordu aptal, hani o kızdan nefret edercesine sevmiyordu, hani bana aşıktı."diyerek yumruk yaptığım elimi daha da sertçe vuruyordum yere.
"Hani beraberdik her zaman, hani hani hani !"dedim ve tam elimi yeniden yere sertçe vuracakken biri elimi tuttu.
Kafamı kaldırdım ve o kişiye baktım, Batu'ydu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Çarpışma
Teen Fiction"Baksana önüne ayı !" "Asıl sen bak önüne, hem ayı değilim ben." "Ben bakıyorum ama önümde senin gibi bir ayı olduğu sürece önümü göremiyorum." "Tamam bak bana, sonuçta yakışıklıya bakmak sevap olur." "Pis egoist." "Atarlı kız." #çarpışma da 07/12/2...
