*38 bölüm*

718 30 11
                                    

Konser bittiğinde resmen koşar adımlarla okula gitmek ve en azından teneffüsten sonraki derse yetişebilmekti.

Konser alanından çıktım, birden beni kolumdan tutup durdurdu.

"Aslı, ne oldu ?"dedi Batu hiç bir şey olmamış gibi.

Yapmamam gereken bir şey yapmıştım.
Aklımdan geçen her şeyi dilime dökmüştüm.

"Bak Batu, ne yapmak istediğini biliyorum ama olmaz. Biz artık olamayız, bundan sonra biz diye bir şey yok. Anladın mı  !?"dedim.

Dışardaki herkes bize bakıyordu.

Batu'nun gözleri doluyordu.

"Biz seninle çok yakın iki arkadaştık, evet aramızda bir şeyler yaşandı ama bitti. Sen değiştin, ben değiştim, zaman değişti, herkes ve her şey değişti. Ben eski ben değilim, sende eski Batu değilsin !"

"Ama Aslı en azından son bir kez-"diyecekti ama sözünü kestim.

"Olmaz ! Olamayız artık, hem ben artık Aras'la sevgiliyim ve onu seviyorum bu kadar !"dedim bri hiddetle kolumu ondan çekip.

Ağlıyordu..
Evet, Batu karşımda yine ve yine benim için ağlıyordu..

"Lütfen artık seni de beni de yakma Batu.."dedim.
Sesim çıkmayacak kadar çıkmıştı.

Arkamı dönüp yine aynı hızla okula gitmek için yola çıktım.

Otobüsü aldım ve okulun önüne geldiğimde yaklaşık 100 öğrencinin dışarda olduğunu gördüm.

Teneffüstü.

Okula girdim ilk yanıma gelen Aras, Cem, Demir ve Burak oldu.

Aras soru sormadan beni kollarına aldı. Bugün en iyi şey olabilirdi bu sarılma.

"O lavuk ne yaptı sana !?"dedi Demir.

Başımı Aras'ın göğsünden kaldırıp Demir'e baktım.

"Hiiç, beni bir konsere götürdü."dedim.

"Ne konsere mi götürdü ?"dedi Cem.

Burak'la beraber ikisi gülmeye başladı.

"Bu kadar mı ?"dedi Aras.

"Sonra, ona belki çok gelen sözler söylemiş olabilirim."dedim.

Cem ve Burak'ın gülüşü kesildi.

"Ah be ıkizim."dedi Demir ve gelip bana sarıldı.

Hepsi birden bana sarıldı.
Bu sarılmayı hatırlıyordum, önce de böyle sarılmıştık, sadece Demir de aramıza gelmişti.

Sarılmadan sonra sınıfa geçtik ve öğle arasında eve gittim Demir'le.

Bir şeyler yedik, sohbet ettik falan. Öğle arası bittiğinde okula gittik beraber. Giderken Demir bana sorular soruyordu.

"Bu Batu ya da Batuhan mı her neyse, o neyin oluyor senin ?"diyordu.

Ne kadar lafı döndürmeye çalışsamda konuyu oraya getiriyordu.

"Ilk başta ismi Batuhan, sadece yakınları yanı onun istediği kişiler ona Batu diyebilir. Batu ise benim çocukluk arkadaşım normalde ama bana aşıkmış ilk tanıştığımızdan beri, tabi bende o zamanlar hoşlanmıştım ama küçüklük bir hoşlantıydı benimkisi."dedim.

"Ee ?"dedi Demir.

"Sonra ben bunu, yaklaşık bir ay önce öğrendim ve biz sevgili olduk. Ilk başlarda bir kaç gün çok iyiydi ama sonra sevgisi azalmış gibiydi."dedim.

ÇarpışmaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin