Çarpışma

*39 bölüm*

Cem'le sarılırken birisi bana seslendi. Batu'nun sesi..

"Şey.."dedi utanarak.

Cem benden yavaşça ayrıldı, bir Batu'ya birde bana baktı.

"Ben geliyorum birazdan Cem."dedim.

Cem başını olumlu anlamda salladı ve gitti. Batu bana doğru bir adım attı.
Geri çekilmedim.

"Batu, o dediklerim için üzgünüm-"diyecektim ki cümlemi yarıda kesti.

"Haklıydın."

"Nasıl yani ?"dedim.

"Haklıydın, her dediğin şey de haklıydın. Olamayız biz artık, herkes kendi yolunda güzel."

"Batu, emin misin ?"

"Evet."

"Biliyor musun, ben seni sevmiştim."
Sanki önceki hislerimi şimdi söylüyordum.

"Biliyorum, ama benim sevdiğim kadar olamaz galiba."

"Seninki takıntıydı."

"Değildi, buna emin ol yeter."

"Peki."

"Aras'la mutluluklar, eğer seni üzerse bil ki onu böyle bırakmam."

"Teşekkür ederim ve sende emin ol ki Aras beni üzmez."

"Iyi, elveda ilk ve tek sevdiğim kız."

"Elveda küçüklük aşkım."dedim ve arkamı dönüp gittim.

Bu bir veda olabilirdi, her veda hüzünlü olurdu değil mi ? Bu veda bana huzur vermişti çünkü ben Batu'ya küs olarak veda etmemiştim.

Gözümden ıstemsizce bir damla yaş süzüldü.
Hemen göz yaşımı sildim.

"Ne olursa olsun, senden başka kimseyi sevemeyeceğim Aslı."demişti arkamdan.

Zil çalınca içeriye girdim bizimkilerle ve dersi işledik. Teneffüste bir şey olmamıştı.

Teneffüsten sonra yeniden derse girdik ve bir saat boyunca sıkıldım.

Gün sonunda Demir'le eve gittim. Evde beklemediğim bir sürpriz karşıladı beni ya da süprizler diyebiliriz.

Evde bizimkiler vardı, ne ara gelmişlerdi haberimiz bile olmamıştı.

Annem ve abim masaya bir şeyler hazırlayıp koymuş bizimkilerle, beni ve Demir'i bekliyorlardı bile.

Çantalarımızı bırakıp içeriye geçtik.

Hepsi yüzünü bize dönük bir şekilde bakıyordu.
Birde patlama yaşamış gibi Cem ayaklandı ve televizyondan eğlenceli bir müzik açtı.

Hepsi teker teker ayağa kalkıp deli gibi oynamaya başladı, Burak bana doğru geldi ve elimden tutup beni de oynamaya ikna etti.

Daha sonra Demir de aramıza katıldı.

Hep birlikte güzeelce eğlendik, çok güzel bir akşam olmuştu. Eskisi gibiydik, Batu yoktu ama..

Ama aramıza yeni kişiler gelmişti, mesela Aras, Burak, İlayda, ideal damat adayı abim Murat ve canım ıkizim Demir gelmişti.

Hayatımızda eksiler vardı ama çoğalmıştık da.

Çook güzel geçen akşamımızdan sonra herkes evine gitti, tabi biz yine ortalığı topladık falan..

Topladıktan sonra bizde aile arası küçük bir sohbet yaptık çay ile.

Aynı koltukta ben ve abim, diğer koltukta annem ve Demir oturuyordu.