Çarpışma

*19 bölüm*

(Aslı'nın ağzından)

Sanırım bütün öğrenciler gelmişti.
Cem Gizem'le, Selin Burak'la, Emir İlayda'yla gelmişti.

Ben Aras'la beraber bir masaya geçmiştim, şu anlıkla her şey güzeldi.

Sahneye birden müdür geldi ve mikrofonu alıp konuştu.

"Sevgili öğrencilerim, bugün buraya senemizin başı olduğunu kutlamak için bulunmaktasınız, eğlencenize bakacaksınız.
Tabi sonraki saatlerde size ufak bir sürprizim olabilir, şu an eğlencenize bakın yeter."dedi ve alkışlarla sahneden indi.

Tam zamanıydı yani dans müziği açmak.
Şimdi şurada sinir krizi geçirecektim.

"Bu dansı bana lütfeder misiniz efendim ?"dedi Aras bana elini uzatarak.

Elini tutup dans etmek zorundaydım.
Sahnenin önünde çiftlerin dans ettiği yere gittik ve bizde dans etmeye başladık.

Galiba Cem beni dinleyip sonunda Gizem'e açılabilecekti, çünkü şu an Gizem'i dansa kaldırıyordu.

Emir ise zaten İlayda'yla dans ediyordu, Selin ise Burak'la beraber gülüşüyordu.

Batu ise..
O, masasından buraya yani bana bakıyordu diyebilirim.

Şu an Ecem'e acıdım valla, çünkü o Batu'nun gözüne bakıyordu onu dansa kaldırsın diye ama nerdee..

Batu, benim ona baktığımda gülümsedi.

Şu an Aras'ı böyle bırakıp Batu'nun yanına bile gidebilirdim.

"Batu'ya mı bakıyorsun ?"dedi Aras.
Ona döndüm.

"Nasıl fark ettin ?"dedim.

"Bir saattir bakıyorsun, nasıl görmeyeyim ?"dedi.

"Ya anladım, Ecem'le gelmiş olsa bile aslında umrunda değil."dedim.

"Niye ?"dedi.

"Bilmem, onu tanıdığımdan beri böyle, hiç bir kıza yüz vermiyor. Sadece bizimkiler ve benle iyi."dedim.

"Sevdiği falan yok mu ?"dedi.

"Var."dedim.

"Kim ?"

"Bilmiyorum, söylemedi hiç."dedim.

"Garip."dedi.
Dans müziği bittiği an bıraktım ve büfeye gidip bana göre bir şeyler var mı diye baktım.

Yanıma Cem geldi.

"Insan her zaman da aç olmaz ama."dedi.

"O insan bensem olur."dedim.

"Acılacağım."dedi.

"Şimdiden iyi şanslar Cem."dedim.

"Sağol."dedi.

Aklıma bana attığı mesajlar gelmişti.

"Niye öğreneceğim ?"dedim.

"Bekle, sabırlı ol."dedi.

"Tamam."dedim ve beraber bir şeyler alıp yedik.

Gece uzundu ama benim sabrım kısaydı.
Bunu biliyordu.

Gecenin geç saatlerine kadar herkes dans etti, oynadı, zıpladı, çok güzel eğlendik aslında.

Saat 22 gibi müdür yeniden sahneye çıktı ve yeniden konuştu.

"Sevgili öğrencilerim, kusura bakmayın eğlencenizi böldüm ama size sürprizimi söyleyeceğim.
Şimdi şurada gördüğünüz kişiye"dedi eliyle bilgisayarın oradaki adamı göstererek.
"İstediğiniz bir şarkıyı kulağına söyleyecek ve o şarkıyı bu sahnede kendiniz de söyleyebileceksiniz."dedi.