Çarpışma

*35 bölüm*

Sabah kalktım, okula gitmek için hazırlandım. Dün akşam ağladıktan sonra Cem evine gitti, annem ve abim de gelmişti.

Hiç bir şeyden haberim yokmuş gibi davranacaktım ama bende kendi köşemde ikizimi bulacaktım.

Aslı olmak bunu gerektirir değil mi ?

Ekmek arasını yaptım, çantamı alıp dışarı çıktım. Okula doğru ilerledim.

Yolda ilk Batuhan'ı gördüm ve evet hâlâ Batuhan diyordum ona çünkü artık bir mesafe vardı aramızda.

O Batuhandı, bende sadece Aslı.

Ekmek arasını bitirmiştim ve okula gelmiştim.

Bizimkilerin yanına gittim, Aras Batuhan'ı fark edince yanıma geldi ve yanımda durdu.

Kalkan gibi..

Hep beraber konuşuyorduk, zil çaldı ve herkes sınıflara doğru gitti.

Ben ve Aras sınıfın dışında durduk.

"Aslı, seni öpmüş."dedi Aras boş koridorda.

"Evet.."dedim.
Batuhan'dan bahsediyordu.

"Utanmana falan hiç gerek yok, bu onun kendi suçu."dedi bana yaklaşıp ellerimi tutarak.

Aras'ın bu hareketi bana başka bir duygu veriyordu..

"Bırak onun senin dudaklarına değen izleri yok edeyim."dedi gözlerimin en derinine bakarak.

Benden beni öpmek için izin istiyordu.

"Şu sıralar çok kafam karışık Aras."dedim.

"Biliyorum ama daha da karışmasına koz olacak bu."dedi.

"Yoruldum ben.."dedim gözlerim dolmuştu.

"Ben ne demiştim sana ?"dedi.

"Yorulursan yaslan bana demiştin."dedim.

"Sen bana ne cevap vermiştin ?"dedi.

"Ilk başta yorulmam lazım demiştim."dedim.

"O zaman, bırak kendini ben seni tutarım."dedi.

"Hem tut beni hemde o izleri yok et."dedim pes ederek.

Ben şu an her şeyi kenara bırakıyordum ve gerçek hislerimle karşılaşıyordum. Aras'a olan sevgimi, Batuhan'ı sadece arkadaş olmak görmemi, bunların hepsini fark ediyordum..

Aras bana yaklaştı, daha doğrusu yaklaşamıyordu çünkü aramızdaki boy farkı her şeyi mahvediyordu.

Yüzünü benim yüzümün hizasına indirdi, gözlerini kapattı, bende kapattım. Dudaklarını dudaklarımın üzerine yasladı.

Uzun süre öyle durduk. Ellerini belime yerleştirdi ve beni kendine daha da çekip dudaklarıma öpücük kondurdu.

Bu sefer bende robot gibi durmadım, bende onun dudaklarına öpücük kondurdum.

En sonunda ikimizde geri çekildik.

"Sonunda be."dedi.

"Çocuklar sınıflarınıza !"dedi birisi.

Kimdi bilmiyorduk, ama hızlıca sınıfa girdik. Herkes bize bakıyordu ama umrumuzda değildi.

Sıralarımıza oturduk, hoca geldi ve dersimizi işledik.

Teneffüs zili çalınca Aras yanıma gelip birlikte teneffüse çıktık. Hemde el ele..

Bizimkiler bu halimizi görünce anlamışlardı.