သီခ်င္းသံ ဒီေဂ်သံေတြျဖင့္ဆူညံေနတဲ့ rainbow club ထဲမွာ လူအမ်ားကခုန္ လွုပ္ရွားလၽွက္ရွိၾကသည္။
bar counter ရဲ့ေရွ႕မွာ ကုေဋစိုး ကတိတ္တဆိတ္ေသာက္ေနၿပီး သူရနိုင္ ကေတာ့ ဟိုတစ္ေန႔က အမူးသမားေလးႏွင့္အဖြဲ႕က်ေနပါသည္။
"မင္း ဒီကိုေန႔တိုင္းလာတာလား"
"ဟုတ္တယ္၊ ေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းလို႔ေလ၊ တို႔လိုလူေတြခ်ည္းပဲ"
"ေက်ာင္းၿပီးသြားၿပီလား၊ အလုပ္မလုပ္ဘူးလား"
"နိုင္ငံျခားကေနေတာင္ဘြဲ႕ယူၿပီးသြားၿပီ၊ အလုပ္ကေတာ့ တို႔မလုပ္လည္းဘာမွမျဖစ္ပါဘူး၊ ဒယ္ဒီနဲ႔မာမီတို႔ခ်န္ခဲ့မယ့္ အေမြေတြနဲ႔တင္တစ္သက္လုံးထိုင္စားလို႔ရတယ္ အဟင္း!"
မ်က္ႏွာကိုေမာ္ခ်ီၿပီး ႂကြားလုံးထုတ္ျပေနတဲ့ လူကို သူရနိုင္ ႏွာေခါင္းရွုံ႔လိုက္မိသည္။မိဘပိုက္ဆံကိုထိုင္ျဖဳန္းေနတဲ့လူပဲ ခင္မ်ားက။
"မင္းကေရာ ေက်ာင္းၿပီးၿပီလား၊ အလုပ္ကေရာ"
"မၿပီးေသးပါဘူး၊ first year ပဲရွိေသးတာ"
"အို႔ တို႔ထက္ငယ္တာပဲ၊ မထင္ထားဘူး၊ ႐ုပ္ရင့္ေတာ့ တို႔ထက္ႀကီးမယ္ထင္ေနတာ"
"ဘာ! ခင္မ်ား!"
သူရနိုင္ ကသာတရွူးရွူးတရွဲရွဲျဖင့္ေဒါသထြက္သြားေပမယ့္ ေရွ႕ကလူကေတာ့ ျပဳံးစိစိလုပ္ေနပါသည္။ဒါ သက္သက္မဲ့ ဖဲ့လိုက္တာ! ဒီေလာက္ေျဖာင့္တဲ့႐ုပ္ရည္ကိုမ်ား!
"ညီေလး၊ အစ္ကိုႀကီးလို႔ေခၚ"
"ဘာဗ်!"
"ေခၚၾကည့္ အစ္ ကို ႀကီး"
"ေအးေဆးေနစမ္းပါဗ်ာ"
"ဟားဟားဟား"
မ်က္ႏွာလာေျပာင္ေနတဲ့သူကို ငယ္ထိပ္ေခါက္လိုက္ခ်င္စိတ္အား သူရ မနည္းထိန္းထားရသည္။
"အဟမ္း! နာမည္ဘယ္လိုေခၚလဲ"
"ပင္ကီ"
ၾကည့္! ေျဖပုံကိုက!
"မဟုတ္ဘူးေလ လူနာမည္ အဲ နာမည္အရင္းကိုေမးတာ"
"တို႔ေျပာတဲ့နာမည္က တို႔နာမည္ပဲေပါ့၊ တို႔နာမည္ ပင္ ကီ အိုေခ!"
YOU ARE READING
မောင့်မျက်ဝန်းပြာ (COMPLETED) ေမာင့္မ်က္ဝန္းျပာ
Romanceချစ်သောမောင်💙 ညှို့မျက်ဝန်း💙 ခ်စ္ေသာေမာင္💙 ညႇိဳ႕မ်က္ဝန္း💙
