Κεφαλαίο 9

78 8 0
                                    

  Η σκέψη της παλεύει να μπει σε μια τάξη. Δεν μπορεί να έχει μπερδέψει τις ημερομηνίες, το θυμάται καλά. Στο μήνυμα της είχε γράψει δεκαέξι έβδομου και ακόμα δεν έχει μπει ο μήνας.
  Ασυναίσθητα γυρίζει προς τον Έκτορα που την κοιτάζει ανέκφραστος με τις γροθιές του να έχουν κλείσει. Πεταρίζει τα μάτια της σαν μόλις να συνήλθε και επιστρέφει το βλέμμα της στον Πέτρο.
  Τα γαλάζια μάτια του έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τις πυκνές του βλεφαρίδες και τα κοντοκουρεμένα μαλλιά του τονίζουν τις γωνίες του  πρόσωπό του. Την τελευταία φορά που τον είδε ήταν ξυρισμένος μα τώρα το μούσι τριών ημερών τον ομορφαίνει.
  - Ιόλη, προφέρει αργά το όνομά της και τα μάτια του ταξιδεύουν στο κορμί της. Εκείνη ξεροκαταπίνει και στηρίζεται από την πόρτα.
  - Δεν σε περίμενα τόσο νωρίς. Λέει και κομπιάζει. Ο Πέτρος χαμογελάει λοξά και ανάθεμα• πως γίνεται να την γοητεύει ύστερα από όσα της έχει κάνει;
  - Ήθελα να κάνω έκπληξη στην Εύα. Της λέει και σκύβει για να πιάσει τη βαλίτσα του. Από πίσω της αισθάνεται το χέρι του Έκτορα στη μέση της και το σώμα της μουδιάζει.
  - Όλα εντάξει; Την ρωτάει και ο Πέτρος σηκώνει ξαφνιασμένος τα μάτια του. Τα βλέμματά τους συναντιούνται και η Ιόλη παρατηρεί το σαγόνι του Πέτρου να σφίγγει.
  Απρόθυμα, ανοίγει κι άλλο την πόρτα για να του δώσει την άδεια να περάσει μέσα. Ο Έκτορας μπαίνει μπροστά του και απλώνει προκλητικά το χέρι του.
  - Έκτορας. Συστήνεται με την ψυχρή έκφραση του. Ο Πέτρος αφήνει κάτω τη βαλίτσα και ανταποδίδει τη χειραψία.
  - Πέτρος. Σφίγγει το χέρι του.
  - Είμαι ο πατέρας της Εύας. Συνεχίζει και κοιτάζει την Ιόλη που παρακολουθεί αμέτοχη. Εκείνη με μια κίνηση του χεριού της δείχνει το σαλόνι.
  - Πέρασε μέσα. Του λέει και γυρίζει την πλάτη της στους δυο άντρες. Εκείνοι ανταλλάζουν ένα αμήχανο βλέμμα και την ακολουθούν.
  Η Ιόλη μαζεύει βιαστικά τα άδεια ποτήρια πάνω από το τραπέζι και διπλώνει το τσαλακωμενο σεντόνι από το πάτωμα.
  - Κάθισε, του δείχνει τον καναπέ με τα μάγουλά της να καίνε. Ο Πέτρος την ευχαριστεί με ένα νεύμα και ο Έκτορας στέκεται όρθιος με σταυρωμένα χέρια.
  - Έκτορα; Ψελλίζει το όνομά του και του δείχνει την λευκή πολυθρόνα με τα μάτια της. Εκείνος κουνάει το κεφάλι του αρνητικά και προσποιείται ένα χαμόγελο. Η Ιόλη τον κοιτάζει για μερικές στιγμές κι ύστερα κάθεται απέναντι από τον Πέτρο.
  - Το παιδί είναι δίπλα. Ήθελε να μείνει με τις φίλες της. Τον ενημερώνει με χαμηλωμένο βλέμμα ενώ τα δάχτυλά της σφίγγουν τα γόνατά της. Εκείνος κουνάει το κεφάλι του και κοιτάζει τον Έκτορα.
  - Εσύ; Μένεις εδώ; Μαζί με τα κορίτσια; Τον ρωτάει με βλέμμα γεμάτο ειρωνεία.
  - Όχι. Λέει δυνατά η Ιόλη και οι δυο άντρες στρέφονται προς το μέρος της. Εκείνη χαμηλώνει ξανά τα μάτια της και στρώνει αμήχανα το φόρεμά της.
  - Είναι φίλος. Κάνω μαθήματα πιάνου στην αδερφή του και καταλήξαμε να κάνουμε παρέα. Συνεχίζει και ο Έκτορας χαμογελάει με απογοήτευση.
  - Παρέα; Ρωτάει με χλευασμό ο Πέτρος και κοιτάζει γύρω του το ακατάστατο σαλόνι. Η Ιόλη κουνάει το κεφάλι της θετικά και ξεροκαταπίνει. Οι αρθρώσεις της έχουν ασπρίσει έτσι όπως πιέζει την πολυθρόνα μα ευτυχώς το παρατηρεί μόνο ο Έκτορας.
  Ο Πέτρος ρίχνει την πλάτη του πίσω στον καναπέ και την καρφώνει με το βλέμμα του. Τα δάχτυλά του αγγίζουν το μαντήλι που είναι πεταμένο πάνω στα μαξιλάρια και το επεξεργάζεται. Το πλέκει γύρω από την παλάμη του και το φέρνει κοντά στη μύτη του.
  - Έχει το άρωμα σου. Της λέει χωρίς να σταματήσει να την κοιτάζει και  ο Έκτορας φτάνει μπροστά του με μια δρασκελιά. Αρπάζει το μαντήλι μέσα από τα χέρια του και πήγαινε προς την Ιόλη.
  - Επειδή είναι δικό της. Σχολιάζει φανερά ενοχλημένος και το δένει στα μαλλιά της. Η Ιόλη κρατάει ακόμα και την ανάσα της ενώ ψάχνει απεγνωσμένα ένα τρόπο να λήξει αυτό το μαρτύριο.
  - Ιόλη μπορώ να σου πω; Ακούει τον Έκτορα πίσω από την πλάτη της και ελέγχει το ύφος του Πέτρου απέναντι της. Πως είναι δυνατόν να δείχνει τόσο γαλήνιος και ταυτόχρονα τόσο σατανικός;
  Σηκώνεται αργά από την θέση της και ακολουθεί τον Έκτορα στην αυλή. Τα μάτια της παρακολουθούν τακτικά τον Πέτρο που έχει μείνει μόνος στο σαλόνι και κοιτάζει αδιάφορα την οθόνη του κινητού του.
  - Φίλος σου Ιόλη; Σοβαρά; Ψιθυρίζει έντονα και όλη η στάση του προδίδει πως θέλει να φωνάξει. Εκείνη τον κοιτάζει με σταυρωμένα χέρια.
  - Με έπιασε απροετοίμαστη. Απολογείται και ο Έκτορας σηκώνει το κεφάλι του στον ουρανό.
  - Τι θα πει τώρα αυτό; Την ρωτάει και δείχνει να έχει ηρεμήσει.
  - Απλά, δεν ένιωσα άνετα με την παρουσία του. Λέει και ρίχνει το βάρος της στο ένα πόδι.
  - Και τι θα γίνει όσο αυτός θα μείνει εδώ; Θα πρέπει να παριστάνω τον κολλητό σου; Η Ιόλη χαμηλώνει το βλέμμα.
  - Σε παρακαλώ Έκτορα. Ας μην το συζητήσουμε τώρα αυτό. Έχουμε χρόνο να το σκεφτούμε. Του απαντάει κουρασμένα και εκείνος γουρλώνει τα μάτια του.
  - Να σκεφτούμε τι Ιόλη; Είμαστε ένα ενήλικο ζευγάρι. Το απόγευμα μου έλεγες να μην συμπεριφερομαι σαν έφηβος, μα κοίτα τώρα εσένα. Αγριεύει πάλι και εκείνη δαγκώνει αμήχανα το εσωτερικό από το μάγουλό της.
  - Άκου, καταλαβαίνω πως τον φοβάσαι. Πως δεν θέλεις να μάθει κάτι το παιδί, όμως Ιόλη νόμιζα πως μου είχες εμπιστοσύνη.
  - Σου έχω εμπιστοσύνη. Βιάζεται να υπερασπιστεί τον εαυτό της.
  - Τότε φρόντισε να μάθει τι είμαι εγώ για εσένα. Της δίνει τελεσίγραφο και γυρίζει την πλάτη του να φύγει.
  - Έκτορα. Τον φωνάζει μα ξεφυσάει όταν εκείνος δεν γυρίζει.
  Περνάει με φόρα μέσα από το σαλόνι και τα μάτια του Πέτρου τον ακολουθούν μέχρι που βγαίνει από την εξώπορτα.
  Η Ιόλη μπαίνει πάλι μέσα μα στέκεται στον πάγκο της κουζίνας. Δεν νιώθει άνετα να πλησιάσει άλλο.
  - Μάλλον ήρθα σε ακατάλληλη στιγμή. Λέει ο Πέτρος τάχα λυπημένος με την Ιόλη να μη τολμά να τον κοιτάξει.
  - Όχι, ταινία βλέπαμε. Του απαντάει και ταυτόχρονα κοιτάζουν την κλειστή τηλεόραση. Εκείνος κουνάει το κεφάλι του συγκαταβατικά και η Ιολη πηγαίνει προς την κρεβατοκάμαρα.
  - Θα σου στρώσω να κοιμηθείς μέσα. Λέει καθώς απομακρύνετε μα η φωνή του Πέτρου την σταματάει.
  - Θα είμαι μια χαρά και στον καναπέ. Της λέει και εκείνη τον κοιτάζει εξεταστικά. Ο Πέτρος γελάει με το δύσπιστο ύφος της και εκείνη αναρωτιέται ποτέ ήταν η τελευταία φορά που μιλούσαν τόσο ήρεμα.
  - Είσαι σίγουρος; Τον ρωτάει κι εκείνος την επιβεβαιώνει με ένα νεύμα.

This is not loveDonde viven las historias. Descúbrelo ahora