This is not love

Κεφάλαιο 21

Το να εκδηλώνεις την θλίψη σου είναι ανακουφιστικό. Το να κρύβεις τον πόνο είναι σαράκι που σε τρώει.
  Μια εβδομάδα χωρίς εκείνον. Μια εβδομάδα γεμάτη προσποιείτα χαμόγελα, ανούσιες κουβέντες και βρεγμένα μαξιλάρια.
  Τις πρώτες ημέρες έριχνε το φτιάξιμο στον Πέτρο. Αν δεν ερχόταν, αν δεν τον είχε παντρευτεί ποτε, αν τελικά εκείνος έμενε σε ένα ξενοδοχείο. Ένα τεράστιο αν που φώναζε μέσα στο κεφάλι της για να καταλήξεις πως ο Πέτρος δεν έφταιγε πουθενά. Και ως ένα σημείο δεν έφταιγε. Κανείς δεν την ανάγκασε να κοιμηθεί μαζί του, ούτε να τον δεχτεί σπίτι της. Για όλα ήταν υπεύθυνη η Ιόλη.
  Και ο Έκτορας... Ο Έκτορας ήταν το θύμα της υπόθεσης κι όμως πληγώθηκε πιο πολύ απ' όλους.
  Υπήρξαν πολλές νύχτες που εκείνη λύγισε και του τηλεφώνησε. Που του έγραψε ολόκληρα κείμενα σε ένα μήνυμα. Που του έστειλε δύο λέξεις. Πότε όμως δεν ήρθε καμία απάντηση. Ούτε καν να της πει πως δεν θέλει να του ξαναστείλει. Να της κλείσει το τηλέφωνό, να της πει πως την μισεί. Για απάντηση της έδινε τη σιωπή του. Και ήταν βασανιστικό.
  Μια εβδομάδα έμεινε κλεισμένη στο σπίτι. Ο Πέτρος προσφέρθηκε να μείνει λίγες μέρες ακόμη για να την βοηθήσει με το παιδί. Η Ιόλη δεν προσπάθησε να εξηγήσει αυτη του την πρόταση• δεν ήθελε. Είχε ανάγκη από λίγο χρόνο, να καταλαγιάσει αυτή η πίκρα που ένιωθε και να σταθεί ξανά στα πόδια της.
  Την όγδοη μέρα από το χωρισμό η Ιόλη βγήκε στο λιμάνι για να παίξει βιολί. Δεν το έκανε για τα χρήματα. Άλλωστε υπήρχε ένας τραπεζικός λογαριασμός που τους έφτανε και με το παραπάνω. Η μουσική όμως ήταν κατά κάποιο τρόπο η διέξοδος από τον πόνο. Θα έβλεπε επιτέλους λίγο κόσμο να την θαυμάζει για το μουσικό της ταλέντο. Είχε ανάγκη από λίγη θετική αύρα. Θα άδειαζε έστω και για λίγο το μυαλό της.
  Στάθηκε μπροστά από τον ανεμόμυλο μα δεν άφησε ανοιχτή την θήκη. Κάθισε στο έδαφος, έκλεισε τα μάτια και βυθίστηκε σε έναν κόσμο γεμάτο νότες. Ο αέρας που φυσούσε της έκοβε την ανάσα από την ένταση, όμως για εκείνη ήταν η επιβεβαίωση που χρειαζόταν για να καταλάβει πως είναι ακόμα ζωντανή. Ακόμα και αν νέκρωσε η ψυχή της.
  Σταμάτησε να παίζει όταν αισθάνθηκε την παρουσία κάποιου δίπλα της. Άνοιξε τα μάτια μα ο ήλιος την τύφλωσε. Άργησε να καθαρίσει η όρασή της, για αυτό κι όταν είδε τον Έκτορα να κάθεται δίπλα της δεν ήταν σίγουρη αν ήταν πράγματι αυτός ή το μυαλό της έπαιζε παιχνίδια.
  Ανοιγόκλεισε τα μάτια της μα εκείνος ήταν ακόμα εκεί.
   - Έκτορα. Ψέλλισε και η καρδιά της ανέβασε αμέσως παλμούς. Εκείνος είχε στρωμένο το βλέμμα στην θάλασσα και αγκάλιαζε τα γόνατά του.
   - Παίξε κάτι. Είπε τελικά ύστερα από μερικές στιγμές σιωπής και η Ιόλη χαμογέλασε αχνά.
   - El tango de Roxanne; Τον ρώτησε μα ο Έκτορας κούνησε αρνητικά το κεφάλι του.
  - Κάτι που να μας ταιριάζει. Είπε τόσο θλιμμένα που η καρδιά της πόνεσε. Τα μάτια της βούρκωσαν και ένα σφίξιμο πίεσε το στήθο της. Η Ιόλη κούνησε μονάχα το κεφάλι και έπιασε πάλι το βιολί. Experience του Λουντοβίκου Εϊνάουντι. Αυτό το κομμάτι μπορούσε κάλλιστα να καθρεφτίσει την ψυχολογία τους .
  Κάθε νότα ράγισε και λίγο ακόμα την καρδιά τους. Τα χέρια της έτρεμαν κι όμως φρόντισε να του χαρίσει την πιο αρμονική μελωδία. Όταν ολοκλήρωσε το κομμάτι ο Έκτορας χαμογέλασε πικραμένα.
  - Αυτό είμαστε λοιπόν; Το πιο μελαγχολικό κομμάτι; Εκείνη ξεροκατάπιε και χαμήλωσε το βλέμμα.
  - Υπήρξαμε πολλά περισσότερα από αυτό. Του απαντάει χαμηλόφωνα και εκείνος πιάνει το πιγούνι της για να τον κοιτάξει.
  - Όχι Ιόλη. Δυστυχώς δεν υπήρξαμε τίποτα. Ένα δάκρυ τολμά και κυλά στο μάγουλό της. Το σκουπίζει βιαστικά και ο Έκτορας σηκώνεται.
  - Γιατί ηρθες; Του λέει προτού εκείνος φύγει και για λίγο μένει ακίνητος, με την πλάτη του γυρισμένη στην Ιόλη.
  - Δεν ξέρω, ψιθυρίζει χωρίς να γυρίσει προς το μέρος της. Εκείνη σηκώνεται αμέσως από το έδαφος και στέκεται μπροστά του.
  - Πες μου Έκτορα. Σε έχω πάρει εκατό τηλέφωνα, σου έχω στείλει αλλά τόσα μήνυμα και εσύ δεν απάντησες ποτέ. Τώρα γιατί ήρθες; Εκείνος κοιτάζει επίμονα τα μάτια της μα κανένα συναίσθημα δεν τον προδίδει.
  - Επειδή είμαι βλάκας.
  - Δεν είσαι. Λέει χαμηλόφωνα εκείνη.
  - Η θέση μου δεν είναι εδώ Ιόλη. Δεν μου αξίζει να σέρνομαι στο πάτωμα γαμώτο όταν προσπάθησα τόσο για εμάς. Έχει υψώσει την φωνή του και αδιάκριτα βλέμματα έχουν κολλήσει επάνω τους.
  - Νιώθω πως έχω πέσει κάτω και εσύ πατάς με το πόδι σου το λαιμό μου. Εκείνη μορφάζει και γυρίζει το κεφάλι της στο πλάι.
  - Κοίτα με. Της φωνάζει όσο εκείνη κλαίει βουβά.
  - Πονάς τόσο Ιόλη; Πιάνει τα μάγουλά της και την γυρίζει προς το μέρος του. Εκείνη κουνάει το κεφάλι της θετικά προσπαθώντας να καταπιεί τον λυγμό της. Τα χέρια του απομακρύνονται αμέσως από πάνω της και το βλέμμα του παγώνει.
  - Εσύ μας το έκανες αυτό γαμώτο. Εσύ. Ψιθυρίζει μια ανάσα απόσταση από τα χείλη της και φεύγει.
  Το βλέμμα της μένει κολλημένο στο κενό, τα γόνατά της τρέμουν και εκεί που υπήρχε κάποτε καρδιά τώρα νιώθει το σημείο άδειο. Ένα άγγιγμα στο μπράτσο της την επαναφέρει στην πραγματικότητα.
  - Είσαι εντάξει; Ρωτάει μια τουρίστρια στα αγγλικά κοιτώντας την με συμπόνια. Η Ιόλη κουνάει το κεφάλι της ζαλισμένη και την κοιτάζει. 《Ναι》 προφέρει χαμηλόφωνα και απομακρύνετε.