This is not love

Κεφάλαιο 22

  - Πρέπει να τον ξεπεράσεις. Λέει ο Πέτρος στην Ιόλη. Έχει ώρα που βγήκαν στην αυλή και εκείνη δεν έχει πει κουβέντα. Κάθεται μαραζωμένη στην καρέκλα της και όλη η όψη φωνάζει πως υποφέρει.
  Τα μάτια της συναντούν τα δικά του και το βλέμμα της του μεταφέρει τον πόνο.
  - Δεν έχω καμία διάθεση να το συζητήσω μαζί σου. Του απαντάει ψυχρά κι εκείνος κατεβάζει το κεφάλι.
  - Απλά στεναχωριέμαι που σε βλέπω έτσι. Λέει χαμηλόφωνα και η Ιόλη ξεφυσάει.
  - Δεν πρέπει να δένεσε τόσο με τους ανθρώπους Ιόλη. Τις πιο πολλές φορές οι περισσότεροι φεύγουν. Συνεχίζει και εκείνη τον κοιτάζει σιωπηλή. Δεν έχει άδικο σε αυτό που λέει. Όμως τα συναισθήματα δεν ελέγχονται και ο έρωτας δεν ακολουθεί ποτέ την λογική.
  - Πόσο καιρό ήσουν μαζί του; Ρωτάει και η Ιόλη στρέφει το βλέμμα στον δρόμο.
  - Τι σημασία έχει; Ρωτάει χαμηλόφωνα και σφίγγει τα μπράτσα της καρέκλας.
  - Δεν προσπαθώ να σε ψαρέψω. Να καταλάβω θέλω για να σε βοηθήσω. Εκείνη χαμογελάει ειρωνεία.
  - Εσύ; Του λεει και τον κοιτάζει με υπεροψία. Ο Πέτρος κουνάει το κεφάλι του θετικά αγνοώντας το προσβλητικό της ύφος.
  - Δεν χρειάζεται. Σε λίγες μέρες θα είμαι μια χαρά. Προσπαθεί να βάλει ένα τέλος σε αυτή την άβολη κουβέντα.
  - Άκου Ιόλη. Μπορεί να έχω κάνει τεράστια λάθη, να σου έχω φερθεί απάνθρωπα, όμως νοιάζομαι για εσένα... Τον κοιτάζει σκεπτική και ο Πέτρος αναρωτιέται αν ακούει όσα της λέει ή αν το μυαλό της ταξιδεύει σε εκείνον. Τραβάει την καρέκλα του κοντά της μα εκείνη δεν δείχνει να το παρατηρεί• Πήρε την απάντηση που χρειαζόταν.
  - Πες μου σε παρακαλώ, πόσο καιρό είσαι μαζί του και τι γνωρίζεις για τον Έκτορα; Μονάχα το όνομά του την επαναφέρει και αμέσως τα φρύδια της σμίγουν.
  - Τι σε έχει πιάσει απόψε και θες να μιλάμε συνέχεια για εκείνον; Ρωτάει θυμωμένα και ο Πέτρος αγγίζει το χέρι της.
  - Απάντησε μου Ιόλη. Ίσως να υποφέρεις άδικα για έναν άνθρωπο που γνωρίζεις ελάχιστα. Η Ιόλη ρίχνει την πλάτη της πίσω στην καρέκλα ξαφνιασμένη.
  - Και τι ξέρεις εσύ για εκείνον; Ρωτάει στο ίδιο ύφος μα ο Πέτρος δεν απαντάει.
  - Τι ξέρεις; Επαναλαμβάνει πιο ήρεμα μα είναι σίγουρη πως κάτι τρέχει.
  - Πρώτα θέλω μια απάντηση. Λέει απαλά και η Ιόλη τον κοιτάζει για μερικές στιγμές.
  - Δεν είμαστε πολύ καιρό μαζί. Κοντά δύο μήνες μόνο. Ξέρω πως οι γονείς του μένουν στην Γερμανία και πως μεγαλώνει την αδερφή του μόνος του. Ο Πέτρος κουνάει το κεφάλι του και εκείνη νιώθει την καρδιά στο λαιμό της.
  - Η αδερφή του είναι η Μαρίνα; Την ρωτάει και εκείνη του απαντάει με ένα νεύμα.
  - Μάλιστα. Λέει ανέκφραστα και εκείνη ανακάθεται.
  - Τι Μάλιστα Πέτρο; Ξέρεις κάτι και δεν μου το λες; Ρωτάει ταραγμένη και εκείνος σηκώνεται από την θέση του.
  - Έρχομαι σε ένα λεπτό. Της λέει καθώς μπαίνει στο σπίτι και εκείνη τον ακολουθεί με τα μάτια της.
  Επιστρέφει με ένα φάκελο στα χέρια που τον ακουμπά προσεχτικά πάνω στο τραπέζι. Η Ιόλη κοιτάζει μια τον Πέτρο και μια τον φάκελο.
  - Άνοιξέ το. Την προτρέπει.
  - Τι είναι αυτό; Ρωτάει με φωνή που βγαίνει με το ζόρι.
  - Η απόδειξη πως δεν ξέρεις τίποτα για εκείνον. Η Ιόλη συνοφρυώνεται.
  - Τι εννοείς; Ψελλίζει και ο Πέτρος ανοίγει το φάκελο για εκείνη. Από μέσα βγάζει ένα χαρτί και το ακουμπά πάνω στα πόδια της.
  - Διάβασε, της λέει και εκείνη με χέρια που τρέμουν πιάνει το χαρτί. Το φέρνει κοντά στο κερί που υπάρχει πάνω στο τραπέζι για να μπορεί να βλέπει και ξεκινάει να διαβάζει.
  - Αυτά είναι στοιχεία της Μαρίνας. Που τα βρήκες; Τον ρωτάει και ο Πέτρος γέρνει το σώμα της κοντά της.
  - Απλά διάβασε Ιόλη και εγώ θα σου εξηγήσω τα πάντα. Δείχνει το χαρτί με τα μάτια του και η Ιόλη ξεροκαταπίνει.
  Το πιστοποιητικό γέννησης αναφέρεται πάνω πάνω.
Επώνυμο: Παπαγιάννη
Όνομα: Μαρίνα
Φύλο: Θύλη
Όνομα Πατρός: Έκτορας. Τα μάτια της γουρλώνουν και στρέφονται προς τον Πέτρο.
  - Είναι...; Δεν βρίσκει κουράγιο να το ξεστομίσει.
  - Η Μαρίνα είναι κόρη του Ιόλη, όχι αδερφή του.