This is not love

Κεφάλαιο 20

  Περιμένουν σιωπηλοί, μέχρι που η Ειρήνη βγάζει τα παιδιά από την αυλή. Η Ιόλη έχει σκύψει το κεφάλι ένοχα και με την άκρη του ματιού της προσπαθεί να ελέγξει το ύφος του.
   Ο Έκτορας κοιτάζει ανέκφραστος τα κορίτσια που απομακρύνονται με την πλάτη του ακουμπισμένη στην καρέκλα. Ακόμα κι όταν μένουν μόνοι εκείνος δεν μιλάει • σαν να προσπαθεί να την βασανίσει με την σιωπή του.
  Η Ιόλη παίρνει μια βαθιά ανάσα και στρέφεται προς το μέρος του.
  - Έκτορα... Καταφέρνει μόνο να πει αφού τα πράσινα μάτια του καρφώνονται στα δικά της. Το βλέμμα του την τρομάζει. Όχι με τον τρόπο που την τρομάζει ο Πέτρος φοβισμένη πως θα καταλήξει στο νοσοκομείο. Τρομάζει με το τέλος που αχνοφαίνεται και υπαίτια είναι εκείνη.
  - Είναι αλήθεια; Ρωτάει ψυχρά εκείνος και ένα ρίγος την διαπερνά. Εκείνη κουνάει θετικά το κεφάλι της και χαμηλώνει αμέσως το βλέμμα. Ο Έκτορας χαμογελάει με πικρία και για πρώτη φορά το σώμα του βγαίνει από την αδράνεια. Τα χέρια του τρίβουν το σβέρκο του και το κεφάλι του γέρνει προς τα πίσω.
  - Πες μου πως απλά αποκοιμήθηκε δίπλα σου. Πες μου πως δεν συνέβη τίποτα άλλο Ιόλη. Τα μάτια της βουρκωνουν και ένας κόμπος στο λαιμό νιώθει να την πνίγει.
  - Μίλα γαμώτο. Φωνάζει και χτυπάει με δύναμη το χέρι του στο τραπέζι. Εκείνη τραντάζεται από τον φόβο της και ξεφεύγει ένας λυγμός από τα χείλη της.
  - Όχι. Λέει χαμηλόφωνα η Ιόλη μα δεν τολμά να τον κοιτάξει.
  - Όχι σε τι; Όχι δεν αποκοιμήθηκε δίπλα ή όχι δεν συνέβη τίποτα; Τα μάτια του γυαλίζουν από θυμό και απογοήτευση.
  - Δεν αποκοιμήθηκε δίπλα μου. Ψελλίζει εκείνη και ο Έκτορας πετάγεται όρθιος. Η καρέκλα πέφτει πίσω του μα δεν κάνει καμία κίνηση για να την σηκώσει. Περπατάει νευρικά πάνω κάτω παίρνοντας βαθιές ανάσες για να ελέγξει τα νεύρα του.
  - Το έκανες μαζί του; Η ερώτηση του την κάνει να ξεροκαταπιεί. Το ναι σε αυτή την περίπτωση ακούγεται αβάσταχτο. Η Ιόλη κουνάει θετικά το κεφάλι της και εκείνος φτάνει με μια δρασκελιά κοντά της. Γονατίζει δίπλα της μα δεν την αγγίζει.
  - Σε πιέσε να το κάνεις; Σε εκβίασε με το παιδί; Μίλα μου Ιόλη, τι διαολο έγινε;
Εκείνη σκουπίζει βιαστικά τα μάτια της και γυρίζει να τον κοιτάξει.
  - Εγώ του το ζήτησα. Λέει χαμηλόφωνα, τόσο που με το ζόρι ακούγεται. Ο Έκτορας σμίγει τα φρύδια και να κρίνει από την έκφρασή του νιώθει αηδιασμένος.
  - Έγινε όταν χωρίσαμε. Είχα πάει στην Βιολέτα για κρασί και κατέληξα μεθυσμένη. Όταν γύρισα σπίτι... Εκείνος σηκώνεται όρθιος και υψώνει το δείκτη του για να την σταματήσει.
  - Δεν θέλω να ακούσω τη συνέχεια. Λέει με γυρισμένη την πλάτη. Η Ιόλη σηκώνεται όρθια και τρέχει να σταθεί μπροστά του.
  - Δεν σήμαινε Τίποτα για εμένα Έκτορα. Στο ορκίζομαι. Ήταν, ήταν μία ανοησία και το έχω μετανιώσει χίλιες φορές. Προσπαθεί να αγγίξει τα χέρια του μα εκείνος τα απομακρύνει.
  - Υποτίθεται πως τον Φοβόσουν, πως δέχτηκες να μείνει σπίτι σου καθαρά για το παιδί. Λέει και κάνει ένα βήμα πίσω.
   - Ισχύει Έκτορα. Λέει βουρκωμένα.
  - Πως Ισχύει Ιόλη; Τίποτα δεν ισχύει. Αν τον Φοβόσουν δεν θα του ζήταγες να σε πηδήξει. Φωνάζει και οι λέξεις την χτυπάνε σαν γροθιές.
  - Ήταν μια παρόρμηση. Την ίδια στιγμή το είχα κιόλας μετανιώσει. Δικαιολογεί τον εαυτό της μα ο Έκτορας κουνάει το κεφάλι του αρνητικά.
  - Πως περιμένεις να το δεχτώ αυτό Ιόλη; Εσύ με πέταξες έξω από το σπίτι σου όταν απλά άκουσες πως φίλησα μια άλλη. Δεν ήρθες ποτέ να με ρωτήσεις τι στο διάολο έγινε και απλά με χώρισες. Εγώ τι σκατά θέλεις να κάνω τώρα; Ουρλιάζει και η Ιόλη κλαίει. Ο Έκτορας στηρίζει τα χέρια στο τραπέζι και καμπουριάζει το σώμα του.
  - Συγνώμη. Λέει χαμηλόφωνα εκείνη και ο Έκτορας σφίγγει τις γροθιές του.
  - Δεν ξέρω τι άλλο να πω Έκτορα. Αν μπορούσα να γυρίσω το χρόνο πίσω... Εκείνος  ισιώνει το κορμί του και την διακόπτει.
  - Δεν μπορείς. Όπως εγώ δεν μπορώ να συνεχίσω μαζί σου.
  - Έκτορα...Η φωνή της τον εκλιπαρεί.
  - Πήγες με αυτόν που σου γαμησε την ζωή. Που έφυγες για να γλυτώσεις, που σε ανάγκασε να μεγαλώνεις ένα παιδί μόνη. Πήγες με τον μοναδικό άντρα που δεν έπρεπε και ειλικρινά λυπάμαι... Πλησιάζει αργά προς το μέρος της.
  - Όμως αυτή η γυναίκα, δεν έχει καταφέρει τίποτα. Ο δείκτης του ακουμπά στο στερνό της και αυτή η αφή την πονάει.
  - Είναι άρρωστο όλο αυτό Ιόλη και εγώ δεν είμαι διατεθειμένος να σε γιατρέψω. Η Ιόλη κλαίει βουβά χωρίς να έχει μείνει λέξη για να ειπωθεί. Σκύβει το κεφάλι της και σκουπίζει τα υγρά μάτια της. Ο Έκτορας απομακρύνετε από κοντά της επιστρέφει πίσω στην θέση του.
  - Θα βρω μια δικαιολογία να πω στην Μαρίνα για τα μαθήματα. Φρόντισε να κάνεις το ίδιο με την Εύα. Της λέει και της δείχνει την έξοδο με τα μάτια του. Εκείνη γυρίζει να φύγει μα τελευταία στιγμή το μετανιώνει.
  - Έκτορα; Προφέρει το όνομά του και εκείνος της ρίχνει το πιο άδειο βλέμμα.
  - Σε ευχαριστώ για όσα έκανες για εμάς και ειλικρινά, συγγνώμη. Εκείνος κανει ένα αδιάφορα νεύμα και η Ιόλη βγαίνει από την αυλή.