This is not love

Κεφάλαιο 12

  Η Ιόλη πίνει το τρίτο ποτήρι κρασί για απόψε. Παρόλο που πάντα αρκείται στο ένα πριν πέσει για ύπνο, εκείνο το είκοσιτετράωρο αποδείχτηκε ζόρικο.
  Έχει περάσει ακριβώς μια ώρα από τότε που του έστειλε μήνυμα μα ο Έκτορας δεν δείχνει να έχει διάθεση να επικοινωνήσει μαζί της.
  Τα μάτια της κοιτάζουν συνέχεια στο δρόμο. Ευελπιστεί πως αργά ή γρήγορα θα έρθει από το σπίτι όπως κάνει σχεδόν κάθε βράδυ. Τίποτα όμως δεν φαίνεται να είναι το ίδιο ύστερα από τον ερχομό του Πέτρου.
Ο ήχος από το κλειδί στην πόρτα κάνει την καρδιά της να χτυπήσει γρήγορα. Δεν έχει συνηθίσει ακόμα την παρουσία του Πέτρου και δεν ξέρει αν το κάνει μέχρι να φύγει.
  Τον παρακολουθεί να πλησιάζει προς το μέρος της και κατεβάζει τα πόδια της από την καρέκλα.
  - Το βρήκες εύκολα; Τον ρωτάει μόλις ακουμπάει το κουτί της πίτσας πάνω στο τραπέζι της αυλής και βολεύεται δίπλα της.
  - Ναι. Απαντάει εκείνος και η Ιόλη φέρνει τα πιάτα που ετοίμασε όσο εκείνος έλειπε. Κάθεται πάλι δίπλα του και του δείχνει το μπουκάλι με το κρασί.
  - Να σου βάλω; Τον ρωτάει κυρίως για να τσεκάρει την αντίδρασή του.
  - Όχι, ευχαριστώ. Της λέει με άνεση και εκείνη εκπλήσσεται ευχάριστα.
  - Τώρα που ερχόμουν είδα και τον φίλο σου τον Πάτροκλο. Λέει ο Πέτρος και η Ιόλη κουνάει το κεφάλι ερωτηματικά.
  - Ποιος είναι ο Πάτροκλος; Ρωτάει και πίνει μια γουλιά από το κρασί της.
  - Αυτός που ήταν εδώ χθες. Απαντάει και εκείνη καταπίνει με δυσκολία.
  - Έκτορα τον λένε. Λέει εκείνη τάχα αδιάφορη και αποφεύγει το βλέμμα του.
  - Τέλος πάντων, αλλού θέλω να καταλήξω. Λέει και η ανάσα της κρύβεται στα πνευμόνια της.
  - Χθες που σας βρήκα εδώ νόμιζα πως τα έχετε. Είναι σίγουρη πως το χρώμα έχει φύγει από το πρόσωπό της.
  - Για την ακρίβεια, ακόμα θα το πίστευα αν δεν τον έβλεπα πριν με την κοπέλα του. Η Ιόλη γυρίζει προς το μέρος του σοκαρισμένη.
  - Με ποια; Ψελλίζει και νιώθει την καρδιά στο λαιμό της.
  - Με την κοπέλα του ή την γυναίκα του, δεν ξέρω είναι παντρεμένος; Ρωτάει και παίρνει ένα κομμάτι πίτσα. Η Ιόλη συνεχίζει να τον κοιτάζει παγωμένα.
  - Είσαι σίγουρος πως ήταν αυτός; Εννοώ είδες καλά; Λέει και η φωνή της τρέμει. Ο Πέτρος αφήνει κάτω το κομμάτι και πιάνει τρυφερά το χέρι της.
  - Ναι, με χαιρέτησε κιόλας. Όμως τι έγινε, εσύ έχεις ασπρίσει. Την ρωτάει ανήσυχα και φέρνει την καρέκλα του κοντά της. Εκείνη κουνάει το κεφάλι της πέρα δώθε και απομακρύνετε από το χάδι του.
  - Τίποτα, απλά ξαφνιάστηκα. Δεν ήξερα πως είναι με κάποια. Λέει χαμηλόφωνα και προσπαθεί να συγκρατήσει τα δάκρυα της.
  - Κοίτα, δεν θέλω να πω κάτι που δεν ισχύει όμως τον είδα να την φιλάει και συμπέρανα πως είναι ζευγάρι. Κάθε λέξη που λέει την πονάει όλο και περισσότερο. Τα χέρια της σφίγγουν τα μπράτσα της καρέκλας και το κεφάλι της χαμηλώνει για να μην φανούν τα βουρκωμένα μάτια της.
  - Αυτός εδώ δεν είναι; Την ρωτάει και στρέφει το κινητό προς το μέρος της. Στην αρχή το έντονο φως την τυφλώνει όμως γρήγορα το συνηθίζει.
  Το στομάχι της δένεται κόμπος όταν βλέπει τον Έκτορα να γελάει έχοντας στην αγκαλιά του μια άλλη. Την κρατάει από τη μέση και εκείνη έχει ακουμπήσει το κεφάλι της πάνω στο στήθος του.
  - Ήθελα να βγάλω φωτογραφία τον ανεμόμυλο και έτυχε να περνάνε από μπροστά εκείνη την ώρα. Συνεχίζει απτόητος ο Πέτρος και η Ιόλη μένει σιωπηλή.
  - Είσαι σίγουρα εντάξει; Την ρωτάει και παίρνει το κινητό μπροστά από το πρόσωπό της. Η Ιόλη σηκώνεται αμέσως από τη θέση της και η καρέκλα της πίσω πέφτει.
  - Δεν ξέρω, μάλλον το παράκανα με το κρασί απόψε. Θα πάω να ξαπλώσω. Λέει και ο Πέτρος σηκώνεται.
  - Να σε βοηθήσω. Πάει να πει μα η Ιόλη έχει κιόλας απομακρυνθεί.
  - Είμαι εντάξει. Του φωνάζει κι ύστερα κλείνει την πόρτα του υπνοδωματίου της.