This is not love

Κεφάλαιο 7

- Δεν θέλω να φάω πάλι τοστ. Λέει κατσουφιασμένη η Εύα και σταυρώνει τα χέρια της. Η Ιόλη την κοιτάζει από τον πάγκο της κουζίνας και ανοίγει ένα ντουλάπι.
  - Εντάξει. Να σου κάνω δημητριακά; Ρωτάει τρυφερά και εκείνη κουνάει πάλι αρνητικά το κεφάλι της.
  - Δεν θέλω να φάω. Θέλω να παίξω, βαριέμαι. Λέει και χτυπάει τα πόδια τής στον διαχωριστικό πάγκο της κουζίνας.
  - Μωρό μου, αφού η Βιολέτα λείπει. Πήγανε για φαγητό στη Νάουσα. Αύριο που θα γυρίσουν θα παίξεις με τα παιδιά όσο θέλεις. Τα λόγια της δεν φαίνεται να την πείθουν.
  - Όχι. Κανονικά θα έπρεπε να έχω και εγώ αδέρφια. Όλα τα παιδιά του κόσμου έχουν. Εσύ γιατί δεν έκανες άλλο παιδί; Η Ιόλη πηγαίνει κοντά της και πιάνει τα χέρια της.
  - Τώρα τι σε έπιασε βρε μωρό μου; Δεν περνάς καλά με τη μαμά; Ρωτάει και κάπως η έκφραση της Εύας μαλακώνει.
  - Εσυ είσαι μεγάλη. Της απαντάει και η Ιόλη χαμογελάει.
  - Λοιπόν άκου τι θα κάνουμε. Θα πιεις τουλάχιστον το γάλα σου, θα κάνεις ένα μπάνιο και ύστερα εγώ θα σου πω ένα νέο τρομερό και φοβερό που είμαι σίγουρη ότι θα πετάξεις από τη χαρά σου. Η Εύα μισοκλείνει τα μάτια της.
- Τι νέο; Ρωτάει και η Ιόλη φέρνει το ποτήρι μπροστά της.
  - Το γάλα πρώτα. Της δείχνει με τα μάτια της και η Εύα προσπαθεί να κρύψει το χαμόγελό της. Όταν το αδειάζει μια άσπρη γραμμή έχει σχηματιστεί στην κορυφή των χειλιών της. Η Ιόλη την σκουπίζει με μια πετσέτα κι ύστερα γεμίζει την μπανιέρα.
  - Τώρα θα μου πεις το νέο; Ρωτάει η Εύα καθώς εκείνη λούζει τα καστανόξανθα μαλλιά της.
  - Σε λίγες εβδομάδες...  Σέρνει την τελευταία λέξη και  η Εύα γελάει.
  - Ναι; Ρωτάει με αγωνιά.
  - Θα έρθει ο μπαμπάς. Τα μάτια της γουρλώνουν. Το προσωπάκι της φωτίζεται και το χαμόγελό της φτάνει μέχρι τα αφτιά. Πετάγεται όρθια και το νερό ξεχειλίζει από την μπανιέρα. Η Ιόλη την πιάνει από τα μπράτσα για να μην γλιστρήσει και γελάει με τον ενθουσιασμό της.
  - Θέλω να τον πάρουμε τηλέφωνο. Γίνεται μαμά; Ρωτάει με κουταβίσιο βλέμμα την στιγμή που η Ιόλη την τυλίγει με το μπουρνούζι της.
  - Γίνεται, της απαντάει και εκείνη ξεκινάει να χορεύει μπροστά από τον καθρέφτη.

  Η Ιόλη παρακολουθεί την Εύα από την γωνία του καναπέ. Χαμογελάει ασυναίσθητα έτσι όπως λάμπει η μικρή τη στιγμή που μιλάει με τον μπαμπά της στο τηλέφωνο.
  - Θα κοιμάμαι συνέχεια για να περάσουν πιο γρήγορα οι μέρες. Του λέει και η Ιόλη γελάει ταυτόχρονα μαζί του. Πάντα η επικοινωνία με τον πατέρα της Γίνεται με τη λειτουργία ανοιχτής ακρόασης.
  - Η μαμά είναι εκεί; Τον ακούει να Ρωτάει και η Εύα γυρίζει να την κοιτάξει.
  - Ναι. Απαντάει το παιδί και πηγαίνει το τηλέφωνο στην Ιόλη.
  - Καληνύχτα μπαμπά, σ' αγαπώ πολύ.
  - Κι εγώ σ' αγαπώ μωρό μου. Η Εύα φιλάει τη μαμά της, στέλνει ένα ηχητικό φιλί στο μπαμπά της και τρέχει στο δωμάτιο της για ύπνο.
  - Χρειάζεστε κάτι; Θέλεις να σου φέρω κάτι από τους γονείς σου τώρα που θα κατέβω; Οι γονείς της. Το είχε ξεχάσει τελείως. Το χέρι της χτυπάει στο μέτωπό της και πέφτει στην πλάτη του καναπέ.
  - Θέλω να μου κάνεις μια χάρη. Του ζητάει και εκείνος δέχεται αμέσως.
  - Μην πεις για το ταξίδι στους δικούς μου.
  - Γιατί; Ρωτάει ξαφνιασμένος.
- Επειδή φοβούνται Πέτρο. Εγώ μπορεί να τα έχω ξεχάσει όλα για χάρη του παιδιού, εκείνοι όμως όχι. Του απαντάει απότομα. Για μερικές στιγμές εκείνος δεν μιλάει.
  - Αν τους το πεις θα θέλουν να έρθουν εδώ και δεν πρόκειται να σε αφήσουν λεπτό μόνο σου με την μικρή.
  - Εντάξει, δεν θα πω κουβέντα. Την διαβεβαιώνει.
  - Πέτρο; Να σε εμπιστευθώ αυτή τη φορά; Τον ρωτάει και κομπιάζει.
  - Ναι Ιόλη. Έχω κόψει το αλκοόλ εδώ και χρόνια. Δεν υπάρχει τίποτα να φοβάσαι πια. Εκείνη ξεφυσάει, τον καληνυχτίζει και κλείνει το τηλέφωνο.
 
  Τα μάτια της κλείνουν νυσταγμένα ενώ είναι ξαπλωμένη στον γωνιακό καναπέ με ένα σεντόνι να σκεπάζει τα γυμνά της πόδια. Είναι η δεύτερη φορά που προσπαθεί να δει τη συγκεκριμένη ταινία μα όπως φαίνεται δεν θα τα καταφέρει.
  Σηκώνεται βαριεστημένα από την θέση της και κλείνει την τηλεόραση. Ελέγχει την ώρα στο κινητό της που γράφει δώδεκα πάρα πέντε και σέρνει τα πόδια της μέχρι την κρεβατοκάμαρα. Το σώμα της πέφτει βαρύ στο διπλό κρεβάτι και το δροσερό αεράκι που φυσάει από το παράθυρο στην ανάκληση την νανουρίζει.
  Βρίσκεται στο πρώτο στάδιο ύπνου όταν ένα απαλό χτύπημα στο παράθυρο την κάνει να τιναχτεί τρομαγμένη. Αντανακλαστικά γυρίζει προς εκεί που ήρθε ο θόρυβος και τα μάτια της πέφτουν πάνω στον Έκτορα. Ανακουφίζεται και νιώθει την καρδιά της να βρίσκει και πάλι τον φυσιολογικό της ρυθμό.
  - Μου πάγωσες το αίμα. Λέει με το χέρι της πάνω στο στήθος της και εκείνος μπαίνει αθόρυβα στο δωμάτιο.
  - Η μικρή κοιμάται; Ρωτάει και ελέγχει με το βλέμμα του έξω από το δωμάτιο.
  - Ναι, γιατί; Ρωτάει καθώς τον ακολουθεί με τα μάτια της την ώρα που κλείνει την πόρτα.
- Δεν αντέχω άλλο Ιόλη. Της λέει καθώς περπατάει νευρικά πάνω κάτω και περνάει το χέρι του μέσα από τα πυκνά μαλλιά του. Εκείνη τον Πλησιάζει και αγγίζει το μάγουλό του.
  - Τι έγινε; Τον ρωτάει με τον πιο απαλό τόνο της φωνής της και εκείνος κλείνει τα μάτια του.
  - Ξέρω πως θα ακουστώ υπερβολικός και εξαρτημένος, όμως έχω μπει στο ντουζ τρεις φορές σήμερα. Λέει και η Ιόλη σμίγει τα φρύδια της.
  - Τι; Τον ρωτάει φανερά μπερδεμένη με τις ασυναρτησίες του. Εκείνος την πιάνει από τους ώμους και χαμηλώνει τον κορμό του για να μπορεί να την κοιτάξει στα μάτια.
  - Σε θέλω Ιόλη. Δεν μπορώ να βγάλω από το μυαλό αυτό που έγινε χθες. Έχω ακόμα την φωνή σου μέσα στο κεφάλι μου, τη γεύση σου στο στόμα μου... Κάτω από άλλες συνθήκες τα λόγια του θα την είχαν κάνει να κοκκινήσει ή τέλος πάντων θα της είχαν προκαλέσει κάποια συστολή. Τώρα όμως, την είχε πιάσει κυριολεκτικά στον ύπνο και αδυνατούσε να βάλει τις σκέψεις της σε μια σειρά.
  - Δεν καταλαβαίνω Έκτορα. Πρώτον, που κολλάει το ντουζ και δεύτερον... Ήρθες μέσα στην άγρια νύχτα για να μου πεις πως με σκέφτεσαι; Ρωτάει εκείνη με απολογητικό ύφος επειδή έχει χαθεί στην συζήτηση. Εκείνος γελάει απελπισμένα και αγκαλιάζει το πρόσωπό της.
- Μπορώ να τρελαθώ με το πόσο αθώα είσαι. Της λέει και εκείνη χαμογελάει αχνά.
  - Γιατί; Ρωτάει και αγγίζει τα χέρια του που είναι κολλημένα στο πρόσωπό της. Ο Έκτορας την κοιτάζει με τα εκφραστικά του μάτια και ύστερα την φιλάει απρόσμενα. Η Ιόλη παραπατάει από την ένταση του φιλιού και εκείνος την πιάνει από τη μέση.
  Τα χέρια του ταξιδεύουν πάνω στους γυμνούς γοφούς της και εκείνη αμέσως αποτραβιέται.
  - Όχι Έκτορα. Προσπαθεί να τον σταματήσει μα εκείνος την κολλάει επάνω του.
  - Σε παρακαλώ Ιόλη. Λέει πάνω στο στόμα της και εκείνη νιώθει το σώμα της να φλέγεται.
  - Δίπλα κοιμάται το παιδί. Μπορεί να μας ακούσει. Γυρίζει το κεφάλι της στο πλάι και ψιθυρίζει. Ο Έκτορας ρουφάει το λαιμό της και ένα ρίγος την διαπερνά.
  - Σου ορκίζομαι πως έτσι όπως είμαι εγώ τώρα δεν θα προλάβει να ακούσει κανείς τίποτα. Λέει και την σηκώνει στην αγκαλιά του. Την ακουμπάει βιαστικά στο κρεβάτι και εκείνη τον παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα να ξεκουμπώνει την ζώνη του. Η λογική της λέει να τον σταματήσει προτού η κατάσταση φτάσει στο απροχώρητο όμως το V πάνω από το μποξεράκι του καταρρίπτει όλες τις αντιστάσεις της.
  Ο Έκτορας περνά τα χέρια του πίσω από τα γόνατά της και της σηκώνει τα πόδια. Φιλάει τη γάμπα της, ύστερα το μηρό της και αργά αργά κατεβάζει το εσώρουχό της. Εκείνη τον κοιτάζει να δαγκώνει το κάτω χείλος του και αισθάνεται την υγρασία ανάμεσα στα πόδια της. Φοράει το προφυλακτικό και ξαπλώνει από πάνω της. Μπαίνει μέσα της αργά κι εκείνη καλύπτει το στόμα με το χέρι της.
Στην αρχή οι κινήσεις του είναι απαλές, λες και προσπαθεί να την βασανίσει. Εκείνη τον σπρώχνει με τα χέρια της για να του δείξει την ένταση που προτιμά και ο Έκτορας αναστενάζει πάνω στα χείλη της.
  - Πες το μου με λόγια μωρό μου. Της λέει και δεν χρειάζεται να την κοιτάξει για να βεβαιωθεί πως έχει κοκκινήσει. Η Ιόλη κουνάει τη λεκάνη της στον ρυθμό που θέλει και εκείνος σταματάει.
  - Με λόγια. Επιμένει και εκείνη δαγκώνει τα χείλη της.
  - Πιο δυνατά. Ψιθυρίζει τελικά ανίκανη να αντέξει την παύση. Εκείνος κάνει αυτό που του ζητάει και η Ιόλη τον φιλάει έντονα προκειμένου να συγκρατήσει το βογκητό της. Τελειώνουν ταυτόχρονα κι ο Έκτορας ξαπλώνει λαχανιασμένος δίπλα της. Γυρίζει ιδρωμένος προς το μέρος της και φιλάει παρατεταμένα το μέτωπό της.
  - Το Εννοώ πως έχω φάει κόλλημα μαζί σου. Της λέει και εκείνη γελάει σιγά πάνω στο στήθος του.
  - Μόλις το απέδειξες.