DİKKAT!
(Baştan söylüyorum bu hikaye Tuna ve Alara'nın hikayesi.
İlk başta olan olaylar onları birleştirmek için lütfen on yargıyla yaklaşmayın.
Bu kitapta acı değil mutluluk ve mizah var.)
"İki yıl demiştin yoksa." Başını iki yanına salladı.
"Hayır...
Bizimkilerin yanından kalktığım gibi emniyete gittim çünkü hesap kesim vakti gelmişti. Emniyete girdiğim gibi şu Aybars'ı kıskandırmak adına oltaya attığım Tolga'yı gördüm.
"Tolga abi, abim nerde." Bana baş selamı vererek odasında olduğunu söyledi. Üst katta olan odasına bildiğin uçarak çıktım. Kapıyı çalıp odaya girdiğimde beni görmeyi beklemediği gayet ortadaydı.
"Alara bir tanem hoş geldin de neden geldin bu saatte." Dediği hiç bir şeyi önemsiz olduğunu belirtmek adına direk söze daldım. "Aybars ile ne konuştun?" Kaşlarını çattı. "Sana mı geldi." Başımı iki yanıma salladım. "Abi ben artık yirmi bir yaşındayım farkında mısın?"
"Bazı şeyleri hayatımda ben belirlemeliyim. Sen değil." Önündeki dosyayla ilgileniyordu. "Sırf ondan soğumam için bana bir anlık heves olduğumu söyledi. Sen zorladın dimi?"
Kaşları çatılı bir şekilde bana baktı. "Ben sadece senden uzak durmasını söyledim." dedi rahatça arkasına yaslanarak. "Benim mutsuzluğumdan zevk mi alıyorsun." Gülen yüzü anında düşerken en azından beni hala kardeşi olarak gördüğüne sevindim.
"Sen ne dersen de ben Aybars'ı seviyorum ve onunla olacağım." kendimden duygularımdan emindim ama.
"Tamam." Kaşlarımı çattım amma da kaş çattım ha. "Ne tamam." Bana bakıp güldü. "Amacım birbirinizden hemen vazgeçecek misiniz diye bakmaktı. Ve sonuç ortada." Abimin dediği ile gerçekler beynime işgal etmişti abim ne yaparsa yapsın benden vazgeçmiş olması Aybars'ın sadakatsızlığı idi.
"Sonra konuşuruz eve git." Abimin bu komutuyla emniyetten hızla çıkıp eve yürüdüm. Yol düşüncelerimle beraber ne kadar hızlı son bulmuştu. Gözlerim dolmuş ve akmayı bekliyordu.
Tam çaprazımda bulunan Aybars'ın odasına baktım ışığı yanıyordu. Kaldırıma oturup düşünmem lazımdı. Uzun süredir orda duruyordum ve artık beni fark etmiş olmalı ki perdenin arkasında bana baktı.
Gözleri gözlerimde mi emin değildim ama kararımı vermiştim o nasıl bana acımadı ise bende ona acımayacaktım.
Şimdi bana demeyin aman yazarım bu bölüm kısa diye bu bölüm biraz Alara ve Aybarsin arasındaki konuşmanın nedenini gösteriyor
Haaaa dersnizki uzun bolum at böyle sevdik denerim.
Bu arada Benden sana
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
