KAYIP

170 7 0
                                    

Uzun bir yol gittikten sonra, üzerimde istemsizce bir yorgunluk düştü.Attan inip , dinlenmek için bir kayalığın dibine oturdum.Reşe'yi bağlamaya gerek yoktu o beni bırakıp hiçbir yere gitmezdi.

REŞO AĞA

Düğün telaşıydı herkes bir yerlere koşturuyordu. Herkes buradaydı ama Vejîn yoktu . Neredeydi bu kız yine.

"Sevim "

"Buyur ağam "

"Vejîn nerde , çağır da gelsin . O da düğün için kendine altın seçsin "

"Hemen ağam "

Bir müddet sonra, Sevim telaşla bize doğru geliyordu .

"Ağam "

"Nedir bu telaş, ne oldu"

"Vejîn hanımım yok"

Ayağa kalktım.

"Nasıl yok"

"Her yeri  aradım ama yok"

"Fırat "

"Buyur baba"

"Koş bakalım,at içerde mi"

"Hevi  nerde bu kız ".

"Bilmiyorum,en son odasındaydı".

"Bilmiyorum ne demek ,sen kızına sahip çıkamıyor musun kadın".

Yanına yaklaşıp kulağına eğildim ve şöyle dedim.

"Kızımı kendime  benzeteyim deme  sakın.Sen el kızısın ,o benim kızım, benim kanımdan ,benim parçamdan .
Anladın mı ".

Fırat'ın sesiyle arkamı döndüm.

"Baba at yok ".

"Ağ kızım sen arlanmaz mısın, bir yerinde dur , bu sefer gözünün yaşına bakmayacağım ".

"Fırat, Ali ,Devran  hayde şu kardeşinizi bulun,benim sinirlerimi tepeme çıkarmadan".

VEJÎN

Gözlerimi açtığımda hava kararmıştı.
Uyuya kalmışım demek ki.
Etrafıma baktığımda Reşe yoktu.
İçime korku düştü, ayağa kalkmaya çalıştım.Kalktığım gibi düştüm, başım çok dönüyordu .sol kolunu hissetmiyordum.Başım feci şekilde ağırıyordu.Acaba Reşe'nin tüyünden mi öyle oldu ama ben gözüme kadar  kapatmıştım .

Bir süre sonra gözlerim daha da kararmaya başladı.

FIRAT

"Abi yok bu kız nerdedir "

"Vejîn atla dağ tarafına gitmeyi severdi, büyük ihtimalle oralardadır "

"İnşallah başına bir iş gelmez"

MUSTAFA

Gece bastırmıştı ,yoldan eve doğru yürüyordum . Önümü el feneriyle zar zor görebiliyordum. Yere baka baka yürüyordum . Bir anda kafamı sert birşeye çarptım. Kafamı kaldırdığımda  bir kayaya çarpmıştı.
Elimi kafama götürdüğümde birşey olmamıştı, tam yürümeye devam edecekken ayağım birşeye çarptı.

Net baktığımda bu bir insan gibiydi,yerde yatıyordu , ölmüşmüydü acaba ,ilk başlarda korktum, sonra kendime gelince elimi nabzına bıraktım, yaşıyordu . Ne yapacaktım bunu burda bırakamazdım .
Neyse ki ev o kadar uzak değildi. Sırtıma attım.Hafifti .Bu bir kadındı.

Baya bir yol gittikten sonra , nihayet köye varabildim . Kapıyı çaldığımda annem açar açmaz
" sen ne  yaptın yine sonunda başımızı belaya soktun " diyince

"Anne ne belası, kızı  yolda baygın buldum,bu halde de bırakamazdım "

Onu yavaşça minderin üstüne bıraktım . Kardeşim de annem gibi şoktaydı.

"Abi sen kız mı kaçırdın "

"Sus lan ne kız kaçırması"

"Kimdir bu "

"Bilmiyorum yolda buldum getirdim .
Ana bak hele bunun neyi var "
Anam hekimdi her birşeyden anlardı.

Annem kızın yüzünü açtığında, kalbim yerinden çıkacakmış gibi oldu.
Bu ne güzellikti yarabbim ,bir insan bu kadar güzel olabilir miydi ?

Bölüm sonunu nasıldı buldunuz?


DOĞU'DA KADIN OLMAK Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin