KURTARMA

80 1 0
                                    

Diyar;
Telefonumu da araba da unutmuştum onca yolu yürüyerek geldiğim için yorgunluktan  bitmiş bir şekilde odama çıkıp bir güzel duş aldıktan sonra kendimi yatağın üstüne atıp gözlerimi kapattım.  Bir sağa bir sola kıvranıp durdum uyku tutmuyordu  saatte akşam yemeğine denk geliyordu ,aklım hala Vejindeydi. Telefonumu elime alıp Rojbin'e yazdım kendisi zaten kuzenim olurdu ona sorsam birşey olmazdı herhalde. Çalıyor...
Rojbin
-Efendim Diyar.
-ne yapıyorsun Rojbin.
- vala ne olsun akşam yemeğini hazırlıyoruz.
- he kolay gelsin. Akşam yemeğinde kimler var.
- vala bizimkiler var ama Vejinle Savaş köy yolunda kalmışlar. Yollar bozukmuş gelemeyecekler bu gün .
Beynime kan sıçradı soğuk kanlılığımı koruyarak
- hm tamam . Dedim ve kapattım.
Vejin'i arayıp hoparlöre koyup üstümü giyindim hızlı bir şekilde. Çalışıyordu ama açmıyordu . "Aç şunu kızım"
Tekrar aradım ve tekrar... Sonunda pes edip açtı. Arabaya binmiştim ." Vejin nerdesin ,niye şu lanet telefonunu açmıyorsun ". Dedim .  Savaşın sesiyle ani fren aldm ve olduğum yerde durdum."Vejin şu an müsait değil, kendisi duş alıyor da" dedi ve pislik gibi sırrıtmaya başladı " Vejin'e bir şey yaparsan seni diri diri toprağa gömerim lan". Dedim . Yüzüme kapattı. Tekrar aradığımda ise ulaşılmıyordu. Öfke doluydum. Ellerim titriyordu , ilk ,ilk defa  böyleydim  böyle hissediyordum.
Derin nefes alıp nerde olduklarını hemen bulmam gerekiyordu. Mesut'u hemen arayıp " Mesut fazla vaktim yok snaa bir numara atacağım çok acil bana nerde olduğunu bul bak çok acil."
" Tamamdır 5 dakikaya."  Biraz geçince mesut beni aradı " Diyar şu an Savur ilçesindeki Taşlık köyündeler  şu an sabit bir  şekildeler bir gelişme olursa haber vereceğim."
Son hızla köye gitmeye çalışıyordum . Büyük ihtimalle Vejin yazlıktaydı. Bir buçuk saatin ardından nihayet köye vardım. Yollarda kapalı değildi. Yazlığa vardığımda savaşın arabasını kapının önünde gördüm bir an orda olduğuna sevindim çünkü birazdan onun beynini yerden toparlayacak. Kapıya yaklaştığımda silahımı belimden çıkardım. Kapıya biraz daha yaklaştığımda Vejin'in bağırış sesleri geliyordu. Deliye döndüm bir an  kapıyı tekmeleye çalıştım fakat açılmadı. Evin etrafında dolaştım ilk önüme gelen pencereyi paramparça ettim içinden geçerek sesin geldiği üst kata doğru koşmaya başladım. Vejin yatağın kenarında durmuş hıçkırıklara boğulmuş kendini o pislikten uzaklaştırmaya çalışıyordu . Bunu görünce Savaş'ın  ensesinden tutup kafa attım yere yapışıp kıvranmaya başladı. Silahın alt tarafını kafasına vurdukça vurdum . Kendimi kaybetmiştim karşımda duran Vejin'e bakınca korkudan titriyordu . Onu öyle görünce elim ayağım boşaldı.  Yanına çömelip sıkıca sarıldım. Titriyordu. " Şşş geçti burdayım."  Dedim.Ağlayarak bana bakıp " bir an hiç gelmeyeceksin sandım" . Dedi. " Seni bu pislikle yanlız bırakır mıyım hiç." Dedim. Tekrar sıkıca sarıldı bana . Yolda önceden Ali'ye haber vermiştim oda gelmek üzereydi .
Ali
Önceden kırılmış pencereden içeri girdim etrafı gezindikten sonra yukarıya doğru çıktım yerde kanlar içinde yatan savaşı gördüm nidem bir an kötü oldu. Vejin'in Diyar'a sarılmış olduğunu gördüm. Ne olmuştu burda . Vejin'in "abi" demesiyle bana doğru koşup sarıldı çok korkmuştu  belli ki. " Tamam korkma güzelim bak abin burda artık" dedim . Ağlayarak " Diyar gelmeseydi "diyip tekrardan ağlamaya başladı. Alnından öpüp " geçti abim " dedim.  Diyar'ın eli kanlar içerisindeydi. Arkamdan gelen adamlara" şu pisliğe bakın bir yaşıyor mu " dedim . Diyar bana bakarak" umarım ölmüştür." "Yaşıyor abi" dedi adamlardan biri . Diyar yerde duran silahı eline alıp"  o zmn geri kalan işimizi halledelim"  dedi. Vejin'i gösterip. " Bu kadar Yeterli sonra ilgileniriz onunla ,alın şu adamı bir yere götürün burayı da temizletin". dedim.

DOĞU'DA KADIN OLMAK Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin