DOĞU'DA KADIN OLMAK

DOĞUM GÜNÜ MÜ (ÖLÜM GÜNÜ MÜ)

Gözlerimi yeni bir güne tekrardan açmıştım,bu gün benim doğum günümdü gerçi ne farkederdi ki. Dünya'ya geldiğim için şikayetçi değilim de  fakat bu aileye geldiğim için şikâyetçiyim...

Beyaz tenimin üzerine simsiyah taşlı bir elbise giydikten sonra saçlarımı tarayıp eşarbımı da saçlarımı kapatmayacak şekilde taktıktan sonra o çok sevdiğim ailemin yanına gitmek için kapıyı tam açacakiken  karşımda gördüğüm şeyle şoka girmiştim.
"Diyar." Dedim ağzım açık kalınca...
"Şş bağırma duyacaklar ya". Dedi
Sinirle karışık heyecanlı ses tonumla;
"Ne arıyorsun sen odamın kapısında"
Alaycı bir gülümsemeyle ;
"Seni özledim" dedi.
Hızla çarpan kalbime aldırış etmeden tekrar konuşmaya başlıyacak iken elini dudağıma koyup ;
"Babanla sabah çarşıda karşılaştık o da beni kahvaltıya çağırdı. Merak etme senin için buraya gelecek değilim" dedi ve hemen arkasına dönüp gitti. Kalbimde oluşan kırgınlığa anlam veremiyordum ,o kim ki o senin neyin oluyordu ki  bu denli hisler besliyorsun.
Kısa bir süre toparlandıktan sonra aşağıya indim . İçeriye girdiğimde herkes dikatti dağılmış bana odaklanmışlardı , sanki "bu gün kimin yasındayız?" Der gibi bakıyorlardı.
Gülümseyerek "Günaydın" dedim .
Hemen sonra kahvaltıya oturduk. Diyar'ın dediği hiç aklımdan çıkmıyordu. Dalmıştım.
Annem " kızım hasta mısın,biraz solgun görünüyorsun" diyince dikkatimi tamamen ona verip ;
"Hayır gayet iyim , sonuçta bu gün doğum günüm ." Dedim gülümseyerek .

Annem gülümsedi. Babam tekrardan sessizliği bozan olmuştu;
"Hevi herşey hazır değil mı" dedi .
Annem "evet dediğin gibi 250 koyun kesilip ihtiyaç sahiplerine bu sabah dağıtıldı ayrıca bu gün konakta Mevlüt  yapılacak " diyince bende ;
"Ne oluyor ki " dedim .
Babam ise bana bakarak"Bu gün benim kızım doğmuş benim tek varlığım doğmuş bu günü unutmak mümkün mü?" Dedi
Gerçi pek şaşırmadım onun kızı olduğum için değil Ağa kızı olduğum için bunlar yapılıyordu. Her neyse sofradan kalkıp sahte bir gülümsemeyle babamın ellerini öptüm o da beni öpüp" Gel bakalım sana bir hediyem var " diyince heyecanlanmıştım. Hemen arkasından balkona çıktık , gözlerime inanamadım .
Babama bakıp"gerçekten mi baba " dedim ağlamaklı ses tonumla.

" Bak bakalım kime benziyor " dedi.
Dikkatli bakınca " Reşee " dedim .

Hafif bir sırıtmayla "Reşe'nin kızı" dedi .
Mutluluktan babama sarılmıştım ,belki de ilk defa içimden gelerek sarılmıştım babama. Aşağı inmek için arkamı tam dönecek iken babam seslendi;
"Sakın ata yaklaşma yoksa getirdiğim gibi geri götürürüm." Dedi. Kafamı tamam anlamında sallayıp hemen atın yanına koştum. O kadar annesine benziyordu ki ve o kadar da güzeldi ki gözlerim doldu. Biraz etrafında dolaştıktan sonra yukarı çıktım.
Babama bir kere daha sarılarak
"Nerden buldun nerden aklına geldi" dedim.
Babam " Bana değil Diyar oğluma söyle, sabah karşılaşmıştık sağolsun o söyledi."

Diyar'a gülümsedim.

Akşam olmuştu konakta misafirlerden  geçinilmiyordu. Annemin zoruyla siyah elbisemi değiştirmiş yerine gök mavisi ve ağır bir elbise giymiştim. Hayli geç olmuştu herkes evine gitmişti benimde uykum gelmeye başlamıştı odama gittiğimde üstümü değiştirip yatağa uzanacaktım ki gözüme birşey takıldı yatağın üstünde ahşap  bir kutu vardı hemen elime alıp açtım.

Açtığımda içerisinde  papatyaya benzer lakin içi beyaz etrafı değerli taşlarla işlenmiş "Huzur çiçeği" denilen bir kolye gördüm ve altında şöyle bir not vardı.

"Bu huzur çiçeği  ait olabileceği en huzurlu yere ait ,bu huzuru asla  kendinden mahrum bırakma."
      
                                                     Diyar

Bölüm sonunu nasıl buldunuz?