●EKKAN● ONE SHOTS

13.BÖLÜM: "Çaresiz" Part2

Bölüm Şarkısı: Çağan Şengül/Canım Yanıyor

~10. Bölümün Devamı Niteliğindedir~

~

Ekim Kanatın göğsünden başını kaldırmış,ayağa kalkmıştı,Kanat da anlam veremeyerek onunla beraber kalkmıştı..

"Ekim,ne oldu?"
"Aksine hiçbir şey olmuyor Kanat,hiçbirşey düzelmiyor daha da kötüye gidiyor,bak bu geceden sonra seninle tekrar düşman gibi olacağız,biliyorum ,sen benim en büyük çaresizliğimsin çünkü.."
"Yapma Ekim,bizi daha da imkansız hale getiriyorsun,yapma bunu,seni bu kadar çok seviyorken yapma."
"Seviyorken?,sen mi beni seviyorsun madem öyle neden hâlâ Melisanın yanındasın?"

"Tehdit etti beni,sana zarar vermek ile,onunla olmam karşılığında sana birşey yapmayacağını söyledi,ama tutmadı sözünü, tamam kabul biraz geç anladım ama anladım Ekim,ben sensiz nefes alamıyorken yapma bunu bize."
"Ben hiçbirşey yapmıyorum ki,sen Melisayı hayatında tutarak ikimizi öldürüyorsun."
"Ekim-"
"Lütfen Kanat,en azından Melisadan ayrılana kadar uzak dur benden."
"Ben onunla hiç beraber olmadım ki, o hep kendi kafasında kurduğu şeylere inandı,ben ona bir kere onu sevdiğimi söylemedim bile,çünkü ben seni seviyorum Ekim,çok seviyorum"

Arkasında paramparça Kanat bırakarak koşarak çıkmıştı ormandan,kalbinde bir savaş çıkmış,sağ tarafı sol tarafına saldırıyor gibiydi,bu savaş nasıl bitecekti,ya da bitmek yerine daha da alevlenecek miydi?

~

Kanat Ekime bunu yapanları öğrenmiş ve yıkılmıştı,kendi kardeşini koruyamamış olması ona yetmemiş şimdi de sevdiği kızı koruyamamanın altında eziliyordu,artık bazı duygularına yenilmekten yorulmuştu genç adam,evde daha fazla kalamazken kendini dışarıya atmıştı..

Ekim okula gitmeyi istememişti,ölümünden günler geçse de mezarına gidemediği annesine gitmeyi istemişti,mezarlığa geldiğinde annesinin yanına oturdu..

"Ben geldim anne,bilmiyorum belki de çok kızgınsın bana,ama inan bana sen gittikten sonra herşey daha da karmaşık bir hâl aldı,o adam beni her gece dövüyor,ama direniyorum kendim için en azından,sen varken herşey çok güzeldi biliyor musun?,okulda zorbalığa uğrasam da evde senin olduğunu bilmek,senin yanına gelmek beni sakinleştiriyordu,daha birkaç hafta önce zorbalara kafa tutan ben artık o gücü kendimde bulamıyorum,o kadar yalnızım ki kendime olan inancımı yavaş yavaş kaybediyorum,ben ne yapacağım anne?"

Çaresizlik bu dünyadaki en zor şeylerden biriydi,çaresiz olunca ne yapacağını,nereye gideceğini bilemiyorsun,akıl tamamen kendini kaybediyordu,kalp ile hareket ediyordu insan,Ekim de şuan öyle bir durumdaydı,kalbi Kanata gitmek istese de yapamazdı..

Kanat bugün okulda Ekimi göremeyince endişelenmişti,o adamın ona birşey yapma düşüncesi deli ediyordu Kanatı,kalbi onu sahile getirmişti o sırada burnuna dolan koku ile başını sağa çevirince sevdiği kızı görmüştü,yanına oturmuştu..

Ekim yanında olan hareketlilik ile sağına dönmüş Kanatı görünce gözleri dolmuşken Kanat eliyle gözyaşlarını silmişti..

Kanat dolu gözleri ile Ekime sarılmış,Ekim şaşırmış olacaktı ki elleri havada kalmıştı,Kanatın hızla nefes alış verişlerinden anlamıştı ağladığını,yavaşça ayrıldıklarında Kanat çatallaşmış sesiyle konuştu..

"Özür dilerim Ekim"
"Anlamadım,ne için."
"Seni koruyamadığım için."

Ekim anlamış olacaktı ki gözleri tekrar dolmuştu,hayatında yaşadığı acılar bitmek bilmiyor,katlanarak artıyordu,ama artık kendini bırakması lazımdı,içinde tuttuğu gözyaşlarını serbest bırakması lazımdı,birine sığınmaya çok ihtiyacı vardı..