●EKKAN● ONE SHOTS

4.BÖLÜM: "Kurtarmak"

Bölüm Şarkısı: Melike Şahin/Pusulam Rüzgar

~İstek Bölümdür~ Whylavina ve zeynepkara79
(İki fikri birleştirdim,umarım beğenirsiniz🌷)

Ekim'den;

Hayat diye bahsedilen şey neden bu kadar zordu,hatta bazı şeyler imkansızdan da öteydi belkide,ve herkese adil davranmıyor belki de en kötüsü de buydu,hiçbirşey bilmeden geldiğimiz bu hayat serüveninde hayat bazı şeyleri kafamıza vura vura öğretiyor..

Düzenlediğimiz tiyatro oyunu Kanat ile olan öpüşme fotoğrafımızı görmem ile son bulmuştu yani en azından benim gösterim bitmişti,gözleri dolu dolu olan Laylayı görmüştüm,yanına gitmek için adım attığımda Melisa önümü kesmiş,kolumu tutup sıkmaya başlamıştı..

"SEN NE KADAR PİSLİK BİRŞEYSİN YA,BAKIN ARKADAŞLAR EKİM PİSLİĞİ NASIL SEVGİLİMİ ELİMDEN ALMAYA ÇALIŞIYOR"
"Bari gördüğünün ve bildiğinin arkasında duracak kadar cesaretli olsan Melisa,sana üzülüyorum aslında biliyor musun,bu kadar cesaretsiz ve gururunu hiçe sayan biri olduğun için üzülüyorum,bak baksana ordaki kıza,o KIZ SİZİN YÜZÜNÜZDEN BU HALDE,CESARETİN YOK DİMİ,AMA HER BİRİNİZ BUNUN BEDELİNİ ÖDEYECEKSİNİZ DUYDUN MU?,HEPİNİZİ BUNUN BEDELİNİ ÖDEYECEKSİNİZ.."

Onları arkamda bırakıp koşarak Leylanın yanına gittim,dizlerimi yere koyarak önünde durdum..

"Leyla bak lütfen beni dinle.."
"BEN SENİN NEYİNİ DİNLEYECEĞİM YA,SAKAT BİR KIZ OLDUĞUMU BANA TEKRAR HATIRLATTIN ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM,SEN SUÇLUYU ARIYORSUN YA BEN SANA SÖYLİYEYİM SUÇLU KİM,SENSİN ANLADIN MI SENSİN,BEN SENİN YÜZÜNDEN BU HALDEYİM,ŞİMDİ GÖZÜMÜN ÖNÜNDEN DEFOL GİT,SENDEN TİKSİNİYORUM.."

Diyerek beni itmişti,dizlerimin üstüne düşmüştüm ama canımın acısı umrumda değildi.. O sırada yanıma Kanat gelmişti,beni kolumdan tutup kaldırdı,sürükleyerek götürüyordu,bense hiç tepki vermiyordum..

Araba durduğunda sahile geldiğimizi gördüm,Kanat sinirle arabadan inip kapıyı açtığında hissizce indim,ileride yanan polis srenlerine gözüm değmişti..

"Hadi git söyle de bitsin bu iş,arkadaşıma çarpan bizim okuldan de,bak sana ben yapmadım diyorum ben yapmadım,yoksa sen korkuyor musun?"
"Ben kimseden korkmuyorum"
"Tabii canım,o fotoğrafı herkesin görmesini istemek cesaret ister"
"Bi dakika,sen bu akşamki saçmalığı benim yaptığımı mi düşünüyorsun?"
"Bilmiyorum,fotoğrafı çekenin kim olduğuna bağlı"
"Ben yapmadım diyorum,ne belli belki sen yaptın"
"Ben yapmadım,sonuç ne olursa olsun,herkes birbirimize nasıl baktığımızı,nasıl öptüğümüzü görüyor,inkar etme artık.."

Gözlerim dolarken hızla onun yanından ayrılıp koşmaya başladım,kalp ile aklın ezeli savaşı,bu savaşın mutlak bir galibi olmuş mudur hiç?,Peki ben aklımı dinleyip olayı mı çözeceğim,yoksa kalbimi dinleyip ona mı teslim olacağım?

~

Sabah şiddetli baş ağrısıyla uyandım,dün akşam olanlardan sonra kafam hiç yerinde değildi,nasıl düzelecekti hiç bilmiyorum,formamı giyinip okula gitmiştim,okula gittiğimde Ayşe ve Bekir ile beraber kantindeydik,biz Ayşe ile konuşurken Bekir'in aklı başka yerdeydi,ne tesadüf ki Kanat ve Melisa da yan masadaydı,Kanat arada bana bakıyor ama benim bakmadığımı gördüğünde önüne dönüyordu..

"Bekiir,sana diyorum"

Yine cevap vermemesi beni sinirlendirdi..

"Bekir ben hamileyim"
"NE,NASIL HAMİLESİN KIZIM.."