22.BÖLÜM: "Kabus"

1K 68 181
                                    

Bölüm Şarkısı: Mavi Gri/Ölümle Yaşam Arasında

~Dizinin 15. Bölümünün kendimce kurgusunu yansıtmaktadır~

{Yazar Bakış Açısı İle}

Beyaz Fil'in herkesin sırlarını ortaya dökmesi devam ediyordu,Melisa Leyla olmadığından yalnız kalmaktan korktuğu için Ekim ve Kanat bu akşam Melisada kalacaktı..

Melisa Ekime uygun pijama verip kendisi de yatmaya gitmişti,Ekim üstünü değişmiş L koltuğa uzanmıştı,karşısında Kanat onu izliyordu..

"Üşüyor musun sen?"
"Yanıma gelmeyi mi teklif edeceksin?"
"Fena fikir değil aslında,ister misin?"
"Hayır tabii ki,arkadaşız unuttun mu?"
"Tabi ya arkadaş."

Ekim başını yastığa koymuşken Kanat hâlâ gülerek ona bakıyordu..

"Sen orda sabaha kadar bana mı bakacaksın?"
"Evet daha önce yapmadığım birşey değil sadece kendi rekorumu egale edeceğim."
"Hadi ordan sen beni nerde izledin sabaha kadar?"
"Evinde,tabii başka bir yerde kalıyorsan bilemem."
"Kanat iyi misin ya hem ne zaman izledin sen beni."
"Tam tarih veremem ama ilk tanıştığımız zamanlardı,sizin evin arkasında birinin bahçesine izinsiz girmiştim."
"Ben ne yapıyordum?"
"Bir düşüneyim,bi o zamana gideyim,radyodan istediğin şarkıyı bulduğunda hem kekini yerken hem de çok güzel dans ediyordun."
"Hangi şarkıydı peki?"

"Ölümle yaşam arasında bir çizgideyim"
"Onca lafın arasında bir küfür gibiyim."
"Hani hatırlamıyordun?"
"Sen söyleyince hatırladım,hissetmiştim biliyor musun?"
"Hadi ordan be."
"Vallahi bak,orda olduğunu bilmiyordum tabii ama yalnız olmadığımı,benimle birinin şarkı söylediğini hissetmiştim."
"Ben seni hiçbir zaman yalnız bırakmadım ki."
"Ama bıraktın Kanat,hem de en çok acı çektiğim anımda,benim dünyamın karardığı anda,en dipte olduğum anda yalnız bıraktın beni."

Kanat buna karşılık birşey söylemeyince Ekim tekrar başını yastığa koymuşken Kanat tekrardan Ekimi izlemeye başlamışken onu ne kadar özlediğini,ona ne kadar ihtiyacı olduğunu anlamıştı..

~

Derin iç çekiş sesleri ile gözlerini açtı Kanat,karşısındaki Ekime baktığında kabus görüyor,elleriyle kulaklarını kapatmış sayıklıyordu..

"Baba ne olur yanıma gel."

Kanatın gözleri dolmuşken yattığı yerden kalkıp önündeki pikeyi açıp Ekimin yanına girmiş,Ekimi göğsüne çekip saçlarından öperken kulağına fısıldıyordu..

"Korkma,ben burdayım,geçti,ben burdayken sana hiçbirşey olamaz."

Ekimin saçlarını koklayarak derince bir öpücük kondurmuştu,onu içine sokmak istercesine sarılmıştı,Ekimin canını yaktığı için kendinden nefret ediyordu,bunlara sebep olduğu için kendine lanetler okuyordu..

Biraz sonra Ekim daha da sakinleşmek yerine iç çekişleri tekrar başlamıştı,ama bu sefer Kanatın ona sarılması kulağına fısıldayışı da işe yaramıyordu.

●EKKAN● ONE SHOTSHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin