●EKKAN● ONE SHOTS

34.BÖLÜM: "Huzur"

Bölüm Şarkısı: Buray/Melodi

"Olaysız bir gün düşleyerek başladım bu bölüme,iyi okumalar diliyorum."

~

Gözlerine vuran güneş ile uyanmıştı kadın,avuç içlerini gözlerine bastırarak kalkmıştı yataktan,kocasının yanağına bir öpücük kondurmuş,odadan sessizce çıkarak yan odada olan kızını kontrol etmiş,boynundan öpmüştü,kızını..

Git gide daha da büyüyordu Deniz,bir yaşını çoktan doldurmuştu,tip olarak birebir Kanata benzerken huyları annesine benziyordu,Ekimin en büyük dileğiydi kızının babasına benzemesi,yıllar çok çabuk geçmiş herkes büyümüştü aslında,Ekim hayalinde olduğu gibi avukat olmuştu,doğum iznine ayrılırken bir yandan da savcılık sınavlarına hazırlanıyordu..

Kanat ise hobi olarak basketbol oynuyor ama aslında mimar olmuştu,mimari yapılara olan ilgisini Ekim ile yıllar önce yaptıkları ödevde fark etmişti,kızına çok iyi bir baba,sevdiğine çok iyi bir eş olmuştu,Ekim ne zaman Kanat ve Denizi beraber görse kendi babasını özlüyor gibiydi,kızının böyle bir babası olduğu için çok şanslıydı..

Güneşli bir pazar günüydü bugün,Aziz,Leyla,Melisa,Ozan,Orjinal ve Hazal kahvaltıya geleceklerdi,herkes çalıştığı için ancak görüşmeye hafta sonu fırsat buluyordu,onlar da evlenmiş ancak çocukları daha yoktu,Ekim ne kadar yapın diye ısrar etse de kızlar sıcak bakmıyordu bu duruma..

Masada eksik birşey varmı diye kontrol ettikten sonra odaya çıkıp Kanatı uyandırmaya gitmişti Ekim,kapıyı açtığında Kanat başını yatak başlığına yaslamış,Deniz de karnının üstünde zıplıyordu,gülerek onları izlerken Kanat fark etmişti..

"Aşkım gelsene."

Gülümseyerek yatağa ulaştığında kızını kucağına almak istemişti Ekim,ama Deniz Hanım babasına daha sıkı sarılmış,ellerini boynuna sarmıştı..

"Başladık gene minik cadı,ne zaman bitecek senin bu baba sevdan acaba?"
"Sen memnun değilsin bu durumdan sanırım?"
"Farkındaysan kızımız sadece acıktığında bana geliyor sevgilim,bu kadar da babacı olunmaz ama ya."
"Uğraşma kızımla dimi kızım."

Kanat Denizle beraber ayağa kalkıp Ekimin yanağına bir öpücük kondurmuştu,aşağıya indiklerinde Kanat Denizi oyun matına bırakmış,Deniz önündeki tavşana bakınca dikkati ona kaymıştı.. Kanat üstünü değiştirmek için yukarıya çıkınca Ekim de kızının yanına oturmuştu..

Biraz sonra kapı çalınca Ekim ayağa kalkmış kapıyı açmıştı,herkes içeriye girerken Deniz kalabalığı görünce elindeki tavşanı fırlatmış,ağlamaya başlamıştı,Ekim hemen kucağına alırken Aziz sitem etmişti..

"Teessüf ederim ama Deniz Hanım,bir seneyi geçti doğalı sen hâlâ alışamadın bize."

O sırada Deniz hâlâ ağlamaya devam ediyorke Kanat gelmiş,Deniz Kanatı görünce avuçlarını açıp kapatarak kollarını ona uzatmıştı.. Kanat kızının kucağına alır almaz Deniz susmuş,başını babasının göğsüne koymuşken Kanat Aziz3 kızmıştı..

"Aziz rahat bırak kızımı,sen bakma onlara babacım,güzel kızım.."

Diyerek kahvaltı masasının olduğu bahçeye çıkmış Denize birşeyler anlatmaya başlamıştı,biraz sonra kızını kucağına alıp havaya atıp tutmaya başlamışken,Denizin kahkahaları bütün evi dolduruyordu..

Herkes hayranlıkla baba kıza bakarken,biraz önce ağlayanın Deniz olup olmadığını anlamaya çalışıyorlardı..

"Ekim?"
"Efendim Melisa."
"Kızım bu Deniz az önce çığlık atarak ağlamıyor muydu?"
"Hâlâ alışamadınız mı yani aşk olsun,Deniz doğduğundan beri babacı."
"Ama bu kadar da olmaz be kızım,sen 9 ay karnında taşı,mide bulantısını,baş dönmesini çek sonra babasının bir hareketi ile sussun."
"Hoşuma gidiyor ama,anne olmak başlı başına bir mucize zaten hele de sevdiğin insanla oluyorsa başka bir güzel,Kanat tahmin ettiğimden,hayallerimin de ötesinde bir baba oldu,her gece Denize masal anlatıyor,uyutuyor,gece uyandığında benim kalkmama müsaade etmeden ilgileniyor."
"Vay be abime bak sen,ben bile beklemezdim."