Zawgyi
🦋သကၠရာဇ္တစ္ခု၏ညႇိဳ႕ခ်က္မ်ား🦋
အပိုင္း✨🍁(၂)
ေသသပ္လွပေသာစုတ္ခ်က္မ်ားႏွင့္ သက္ဝင္လွေသာ မ်က္စိေရွ႕က ပုံတူပန္းခ်ီေလးကိုၾကည့္ရင္း မ်က္ဝန္းညိဳေလးမ်ားက ေက်နပ္စြာၿပဳံးလိုက္မိသည္။ဇာပဝါဆာရီျဖင့္အုပ္ထားေသာ မ်က္ႏွာတစ္ဝက္တြင္ မ်က္ဝန္းစိမ္းေလးမ်ားက စူးရွေနသည္။
သကၠရာဇ္ ပုံတူပန္းခ်ီထဲမွ မ်က္ဝန္းစိမ္းေလးမ်ားကို စိုက္ၾကည့္ေနရင္း အေတြးမ်ားက လြန္ခဲ့ေသာ 4ႏွစ္ မ်က္ဝန္းစိမ္းေလးႏွင့္စေတြ႕ကာစအခ်ိန္ဆီျပန္ေရာက္သြားသည္။
Flash back,
ထိုေန႔က ကိုကိုသတိျပန္မရေသးသည့္အခ်ိန္
သကၠရာဇ္ အိမ္ျပန္ၿပီး အဝတ္အစားႏွင့္ျပင္ဆင္စရာရွိတာျပင္ဆင္ၿပီးေနာက္ ဒယ္ဒီႏွင့္ပါးပါးတို႔အတြက္ အဝတ္အစားတစ္ခ်ိဳ႕ယူကာေဆး႐ုံသို႔ျပန္လာလိုက္သည္။
ေဆး႐ုံသို႔အသြား ကားေတြပိတ္ေနသျဖင့္ သကၠရာဇ္ ေသခ်ာထိန္းေမာင္းရင္း ေနာက္ဆုံး လမ္းေတြပါပိတ္သြားေသာေၾကာင့္ ကားကိုစက္သပ္ထားလိုက္ရသည္။ထို႔ေၾကာင့္ သကၠရာဇ္ ကားမွန္ကိုခ်လိုက္ၿပီး အျပင္ဘက္မွ သြားလာလႈပ္ရွားေနသူမ်ားကို ဦးတည္ရာမရွိ ၾကည့္ေနလိုက္သည္။
ထိုသို႔ၾကည့္ေနရင္း လူေတြစုၿပဳံေနသည့္တစ္ေနရာကိုအၾကည့္ေရာက္သြားခိုက္ မ်က္ဝန္းညိဳေလးမ်ားက စိတ္ဝင္တစားၾကည့္လိုက္သည္။လူတစ္စု တိတိက်က်ေျပာရလွ်င္ လူမႈကူညီေရးအဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုမွ သူတို႔တတ္ေျမာက္ေသာ အႏုပညာအခ်ိဳ႕ျဖင့္ မိဘမဲ့ကေလးမ်ားအတြက္ အလႉခံေနျခင္းျဖစ္သည့္အတြက္ မ်က္ဝန္းညိဳေလးမ်ားၿပဳံးေယာင္သမ္းသြားကာ ထိုနားသို႔သြားၾကည့္ခ်င္စိတ္ေပၚလာေသာေၾကာင့္ကားကိုLockခ်၍အနားသြားလိုက္သည္။
“မ်က္ဝန္းစိမ္းေလး... သူေဖ်ာ္ေျဖအလွည့္ဟုတ္တယ္မလား ဟင္...”
“ဟုတ္ပါတယ္ဆို ငါ 3ရက္ရွိၿပီ လာၾကည့္တာ အရမ္းလွတာပါဆိုေန...နင္ youtubeမွာ videoေလးေတြ႕တယ္မလား...ေဖြးဥေနတာပဲသိလား...Indiaကားထဲက မင္းသမီးေလးအျပင္ခုန္ထြက္လာသလားပဲ က်စ္ ခါးေလးကလည္းသြယ္လ်လို႔...ေျပာရင္း အူယားလာၿပီ....ဒီေန႔က ေသခ်ာေပါက္ သူေဖ်ာ္ေျဖေပးမယ့္အလွည့္တဲ့...”
