Yüksek ateş

485 66 6
                                    

1 saat sonra:

Bakugou'nun bakış açısı:

O aptalın sesi kesildi, belkide uyumuştur.
Aşağı inip etrafa göz gezdirdim televizyon kapalıydı. Oturduğu koltuğa yaklaştığımda kıvrılarak uyumuştu sanki... üşüyordu. Odamdan battaniye getirip üstünü örttüm. Üşütüpte başıma be- bi dakika koluna deymiştim vücut ısısı normalden yüksekti. Elimi alnına koydum... ateşi vardı. Neden hastalandı ki durduk yere? mutfaktan ilaç getirdim ve onu uyandırmaya çalıştım.

"Oy*" omzunu sarstım neyseki çok uğraştırmadan uyandı.

"Bakugou?"

"Ateşin var"

"N-ne? benim mi?" uyku sersemiyken sordu

"Yok benim... Tabiki de senin salak"

"Al iç şu ilacı"

Hapı elimden alıp su ile içti.

Bu sırada gidip termometreyi getirdim.

Sofya'nın bakış açısı:

Bakugou termometreyi bana uzattı ağızıma koyup ateşimi ölçtüm.

"38.9" Masum gözlerle ona baktım.

Alnıma ıslak bez koydu. Niye hastalanmıştım ki acaba? Ve neden Bakugou benimle ilgileyor? Uyumak için başımı yastığa koymuştum ki-

"Ateşin varken uyuyamazsın"

"Ne yapmamı önerirsiniz beyfendi?!"

"Duş almalısın"

"İstemiyorum"

"Ilık duş ateşi düşürür, Aptal bir Extra olduğunu biliyordum ama bu kadar olacağını düşünmemiştim"

"Hakaret etmesene"

Homurdanarak banyoya girdim dediği gibi ılık duş aldım.

Kahretsin girmeden önce havlu istemeyi unuttum. Vücudumu kurutmadan kıyafet giyemem.

"BAKUGOUU"

"NE VAR?!"

"HAVLU VERİRMİSİN?"

"..."

5 dakika bekledikten sonra sıkıldım ve elime geçen ilk bornozu giyinip banyodan çıktım.

Kapıyı açtığım an Bakugou ile karşılaştım.

O bana bakıyor ben ona...

"Bornozumumu giyindin?!"

"Seninkinimi giymişim?"

"Evet"

"Zamanında havluyu verseydin giymezdim"

"Girmeden önce isteye bilirdin"

"Aklıma gelmedi"

"Herneyse kıyafet versene"

"Bana emir verme"

Birlikte odaya çıktık. Aynanın karşısında kendimi görünce garip hissettim. Sihay bir bornozdu üstünde turuncu şeritler vardı.

Bana verdiği t-hirt ve pantolonu alıp üstümü değiştim.

Aşağıda:

"Bakugou'nun hazırladığı çorbayı içdikten sonra tekrar ateşimi ölçtüm.

"36.7 düşmüş"

"Sayemde"

"Teşekkür ederim"

𒊹︎︎︎𒊹︎︎︎𒊹︎︎︎

İkimizde koltuğa oturduk.

"Neden bana yardım ettin?"

"Sadece koca karı geldiğinde azarlamasını istemiyorum bu kadar"

"Anladım"

"Korku filmi izleyelimmi?"

"Sonra korkup ağlama ama"

"Öyle bi şey olmayacak"

Filmi açıp izlemeye başladık. Neredeyse sona yaklaşmıştıküstüme ağırlık çöktüğünde doğal olarak yan tarafa döndüm. Bakugou uyuyordu ve kafasını omzuma yaslamıştı.

Yavaşca kafasını üstümden çektim ve koltuğun diğer tarafına yasladım. Daha uykum gelmediği için başka bir film açtım.

Yazar'ın bakış açısı:

Film bitmemiş Sofyada Katsukinin üstünde uyuya kaldı.

Biraz sonra Mitsuki-san Mari-san(Sofyanın annesi) ile eve geldiler. Salonda gördükleri manzara karşısında sadece kıkırdadılar ve televizyou kapatıp ardından yukarı çıktılar.

Bölüm sonu.

Son iki bölüm pek içime sinmedi. Tekrar yazmayıda denedim ama olmadı.

Yinede...

Okuyan hrkese teşekkür ederim.

Yeni bölümün ne yazaman geleceği hakkında şimdilik bir fikrim yok.

Hoşçakalın <3


~İkiz Alevler~Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin