Chapter 20

76 5 0
                                    

Mayera's POV

Madaling araw na kami natulog ni Ryota dahil ikinwento ko pa sa kaniya yung nangyari kay Nic. Sinabi k okay Ryota na nalaman ko na ang totong dahilan ng ginawang pagtatabuyan sa akin ni Nic at naintindihan nnaman daw ni Ryota ang ginawang desisyon ni Nic.

Kinabukasan nang magising ako, nagulat ako nang makita kong nagiimpake na si Ryota...

Agad akong bumangon at lumapit sa kaniya.

"Ryota? Aalis ka na?" Lumingon siya sa akin.

"Hindi pa naman ako babalik ng Japan. Hihintayin ko muna yung results ng check-up mo. While I'm here in the Philipines, sa hotel muna ako magststay." Humarap siya sa akin.

"It would be better for us to be separated right away. And one more thing, Dominic won't like it if I would still live with you here."

 

"Ryota... You've done so much for me..."

"Mahal kita eh... Ganun talaga..." Niyakap niya ako.

Tinulungan ko siyang magligpit. Sinamahan ko siyang maghanap ng hotel at sa pagalis ko doon sa hotel na nahanap namin, ay sinabihan niya ako na makipagkita ako kay Nic agad agad. Doon parin naman siguro sila nakatira no? Pinili ko nalang na pumunta sa bahay nila...

Nang makarating ako sa harap ng bahay nina Nic ay nakita ko ang bahay naming nasunog noon na nasa harap ng bahay nila... Naalala ko ulit ang mga pangyayari... Naalala ko ang nanay at tatay ko...

Napangiti ako mag-isa... "Ma. Nandito na ako sa harap ng bahay nina Nic... Wish me luck..."

Kumatok ako... Walang lumabas...

"Tao po?" Wala paring lumalabas.

Kumatok ako sabay sigaw ng "TAO PO?!" Naghintay ako pero wala pating lumalabas.

"TAO POOO? MAY TAO PO BA JAAAAN?!" Wala paring lumalabas. Ano ba yan. -_- sinipa sipa ko ang gate nila at sumigaw ng "TAO PO?! DOMINIC? TITO ADAM? CHARLENE? CHARLOTTE?!"

Sa wakas ay may lumabas... Si tito Adam. "Sino yan?" Hindi ako sumagot. Sa pagbukas niya ng gate ay nagulat siya sa akin. Wala nang nagsalita at kusa na kaming nagyakapan. Ito ang mga unang salita na narinig ko mula sa kaniya.

 

"Mayeraaaaa. I'm so sorry. I'm sorry, I've hurt you." Napangiti naman ako.

"Alam ko na po ang lahat tito at naintindihan ko po ang ginawa ninyo." Pinapasok ako ni tito sa bahay nila at inihatid ako sa kwarto ni Nic. Ako na daw ang bahalang pasukin siya. Hindi na ako kumatok at dumaretso nalang sa pagpasok.

Nadatnan ko si Nic na nakaupo at tulog sa desk niya. Soot pa niya an eyeglasses niya... Nilapitan ko siya at yumuko ng onti para titigan ang mukha. Napangiti ako.

Ngayon ko lang ulit natitigan si Nic habang tulog... Kahit mas matanda na siya ngayon, he still looks the same to me. Though he is strong and dauntless, when he's asleep, he's as unguarded as a sheep.

BOOK 3: The Forgotten Vow (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon