Hoofdstuk 4

35 4 0
                                    

I hate it here!

I meen it!!!


Met mijn armen over elkaar kijk ik hoe de andere aan tafel komen zitten.

'Heeft Valerie je wakker gemaakt?!' Vraagt Jessalyn die bij me komt zitten.

'Ja!!' Mor ik slecht gezind.

'Ze krijgt iedereen uit bed, nu is ze zoals elke dag met Elerossë bezig.' Lacht ze. Concentreer me op mijn kom melk en drink alles op. Niemand zegt iets.


Na het ontbijt ga ik snel naar de bib hier. Maak het huiswerk dat ik al doorgekregen heb via mail en zo ben ik ook alleen. Dwaal wat weg met mijn vingertoppen over de ruggen van de boeken. "Elfen..." Blader in de boeken. Alleen sprookjes. Niets anders... Slaak een geïrriteerd zuchtje. Draai met mijn ogen en zet de boeken weer weg.

'Echt nonsens...'

'Wat is er echt nonsens?' Vraagt Elerossë als hij de kamer doorkomt.

'De sprookjes!!' Mor ik.

'Wat voor sprookjes?' Vraagt hij.

'Over elfen, ik ken die allemaal al.'

'En jij geloofd daarin?' Vraagt hij bijna hoopvol.

'Ja.' Zeg ik zacht en een stuk geïnteresseerder. 'Jij?' Krijg een klein lachje terug.

'Ja hoor.' En hij loopt weer door.

'Ken jij misschien nieuwe verhalen?' Vraag ik en stap hem achterna. Hij haalt zijn schouders op.'Wel?'

'Wel dat hangt van jouw af.'

'Hum?' Hij draait zich weer naar me om.

'Heb geduld, open je hart prinses...' En dan loopt hij in een keer door.

'He!' Loop de bib uit maar hij is weg! 'Grrrr.' Grom ik zacht ga weer naar binnen. Zit daar de verdere dag. Ga naar de eetkamer om te eten en hoop daar snel weg te kunnen naar mijn kamer.


Wat niet het geval is.

'Ah, daar gaat ze weer naar haar zolder wegvluchten. Met de spinnetjes praten!' Lacht Princess. Draai me om naar Princess. Stond al op de trap.

'Wat?'

'Je hebt me wel gehoord.' Lacht ze. Vernauw mijn ogen.

'En wat dan nog? Ik doe wat ik wil.'

'Ja dat zal het vast zijn...' Zegt ze sarcastisch. 'Waarschijnlijk ben je gewoon bang van ons, van de andere...' Draai met mijn ogen.

'Betweter. Wat moet je?'

'Nog een grote mond opzetten ook?!' Vraagt ze en komt dreigend voor me staan.Steek mijn kin vooruit.

'Wat ga je dan doen hè?'

'Wil je dat echt weten?' Vraagt ze en haar ogen vernauwen. Ik voel duidelijk dat ze een gewoon mens is maar kom op! Zo dreigend...

'Anders zou ik je toch niet uitdagen?'

'Je bent een klein zielig meisje dat denkt dat ze hier wat kan betekenen maar je bent een even grote loser als op school!'

'Wel Princess, je hebt volkomen gelijk. Ik was een loser op mijn vorige school dus ik verwacht ook niet dat ik nu populair ga zijn. Maar het heeft wel één voordeel, ik kan niet verder zinken.' Grijns ik en loopt dan naar boven zonder op antwoord te wachten. Doe de deur met een harde knal dicht.


"Is het nu zo moeilijk om me alleen te laten?!" Laat me op bed vallen maar spring terug omhoog. Ik heb een klein gilletje gelaten. Er ligt een boek op mijn bed waar ik recht op gaan zitten ben. Zet me ernaast en neem het vast. Het voelt warm onder mijn handen. Heel warm zelf. Ik moet het gewoon loslaten! Met een bonk valt het boek op de grond. Een hele tijd staar ik naar het boek dat voor mijn voeten op de grond ligt. "Doe het open Niënna!" Zeg ik streng tegen mezelf. Met mijn teen doe ik het open trek dan terug. Het boek is in mijn taal – elfs – geschreven. Neem het voorzichtig op bed en lees het.


"Legende van de Elfenprinses."


'Ja, natuurlijk! Dat zal wel weer over mij gaan zeker?! Ik ben en blijf een legende in Driominos...' Zeg ik tegen mezelf. Blader nog even door het boek en zoek iets "interessants". Blader en blader... niet echt iets te vinden dat echt boeiend is. En het doet eigenlijk best pijn om het aan te raken dus ga eerst mijn handen wassen zodat ze weer minder pijnlijk en minder warm aanvoelen.


Veeg mijn handen af aan de handdoek in de badkamer en dan aan mijn broek. Loop door de kamer en kijk verder in het boek. Het is helemaal met bladgoud bezet en vol met bloeden die over de harde buitenkaft lopen, net zoals bij elk hoofdstuk de bloemen met gouden inkt getekend zijn. Het is echt een heel mooi boek.

"Van wie zou het toch komen? Het kan toch niet uit het niets komen?!" Denk ik in mezelf en blader er weer even door.


"Legende van de Elfenprinses."


Staat er weer. Het is blijkbaar een belangrijk stukje. Telkens als ik even niet kijk springt het boek weer open naar dat hoofdstuk, die titel...

"Wat wil je me toch vertellen?" Denk ik en neem het boek beter voor me. "Ok wat jij wilt, ik zal het lezen!" Denk ik kreunend in mezelf en buig me over het boek zodat ik kan lezen...


Hey iedereen! Al weer een hoofdstukje! Deze was korter dan de andere, sorry daarvoor dat ze zo lang zijn maar ik heb dit verhaal gemaakt voor ik op wattpad zat dus ja... in ieder geval nog veel leesplezier :D


xxxx

Ice fairyWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu