Ice fairy

Hoofdstuk 14

My love . . .

I will do everything to help you

'Ja?' Vraagt hij en gaat over mijn wang.

'Ze, hij heeft haar gedwongen...' Hij lacht.

'Ja, en er zit een kikker in mijn zak.'

'Het is echt zo Elerossë... Ik heb het zelf gezien!'

'Je bent serieus of wat?' Vraagt hij. Ik knik.

'Ja, het is echt zo. Neem mijn hand.' Hij pakt die aan en ik laat zien wat er met mijn zus gebeurt is. Hij pakt even naar adem.

Als we terug zijn zucht hij.

'Ok dat is erg maar we kunnen niets voor haar doen. En als dat kon zou ik niet helpen. Ik kan niet de moordenares van mijn zus helpen... Sorry.'

'Dat wilt niet zeggen dat ze dat terug wilt zijn!'

'Ze vroeg om hulp. Ik kan het alleen maar proberen. Misschien ben ik zelfs te laat... Ik heb nooit van haar geweten. Mijn ouders hebben alle herinneringen aan haar afgepakt! Ze is de enige zus die ik heb... mijn ouders hebben geen andere kinderen! Jij hebt broers en zussen genoeg. Ik niet...!' Hij neemt mijn polsen stevig vast.

'En je denkt dat het goed is voor mij? Dat ze allemaal aanvaarden dat ik koning word?' Zijn ogen glanzen hard maar op een koude manier.

'Heb ik dat soms gezegd?!'

'Nee, maar je weet ook niet hoe het voelt om de dolk van je eigen broer in je zij te voelen.' Hij trekt zijn hemd omhoog en ik zie een groot litteken. Ga er met mijn vingers over en ik zie hem zijn ogen sluiten. Gekwetst. 'Het was de oudste en hij heeft 5 jaar gevangenis gekregen in plaats van de doodstraf.' Ik zucht.

'Het spijt me voor hem en voor jouw...' Zeg ik zacht en druk een zachte kus op zijn litteken. Hij verstart.

'N-niet doen...' Zucht hij en slaat zijn armen strak om me heen. 'Het is gevoelig geworden.'

'Sorry.' Fluister ik. Zijn hand gaat door mijn haren.

'Nu is alles toch ok tussen jullie?' Vraag ik zacht. Hij lacht bitter.

'Tuurlijk niet!!'

'O.' Zeg ik zachtjes. 'Sorry, het leek ok tussen jullie...'

'Nee, echt niet.'

'Het leek daarstraks toch zo...' Hij haalt zijn schouders op.

'We zijn meesters geworden in dat te verbergen voor de buitenwereld.'

'Ja kan ik inkomen maar waarom zou je zo jaloers zijn...? Ik zou het niet erg vinden moest Failyne koningin worden als ze niet slecht was en ik niet. Ik zou blij voor haar zijn!' Hij haalt zijn schouders op.

'Stel dat je de oudste bent en geleerd hebt dat je ooit koning zou worden.'

'Dan nog... Het is je broer of zus!' Hij slaakt een vermoeiende zucht.

'Voor mij niet meer.' Ga door zijn haar.

'Je zit ermee he?'

'Nee.' En hij haalt zijn neus op. 'Niet meer.'

'Ok ok!' Zeg ik en laat hem los. Hij zucht nog eens en steekt zijn hemd beter. 'Sorry.' Zeg ik nog eens en wiebel zacht heen en weer. We lopen even later terug naar de balzaal.

'Je moet je niet verontschuldigen, zullen we?' En hij houdt de deur voor me open. We gaan weer naar binnen. De drukte weer in. Word meteen ten dans gevraagd en Elerossë knikt. 'Ga maar.' Krijg een klein kusje. 'Ik ga Theo voor je zoeken!' Lacht hij en verdwijnt. Dans met de man voor me. Tegen mijn goesting maar dat laat ik niet merken.