Ice fairy

Hoofdstuk 24

New wolfs!
There so cute!!!

We zijn nu een weekje verder en alles loopt weer normaal. Zit met mijn neus in de boeken en ben op bed aan het studeren. Draai de bladzijde om en ga even door Amelie haar vacht.
'Alles ok met je?' Vraag ik zonder op de kijken.
"Goed, waarom?" Moet lachen.
'Ik heb je wel bezig gezien met Theo hoor!' Ze grinnikt zacht.
"Kan toch nooit kwaad?!" Zegt ze en ik weet gewoon dat ze breed aan het lachen is.
'Nee natuurlijk niet!' Lach ik en draai mijn blad om. 'Ik mag toch gewoon vragen hoe het met je gaat?'
"Jawel." Zucht ze en legt haar kop beter over haar poten. "Ik denk dat hij vannacht..." Kijk nu wel naar haar. Ik kijk in haar mooie gele ogen.
'Bedoel je... dat het gelukt is?' Vraag ik zacht. Ze kijkt me aan en als ze mens was zou ze nu haar schouders ophalen.

'Misschien kan ik wel helpen...' Amelie schiet grommend overeind en kijk in de ogen van Failyne. Zelf verschiet ik me ook een ongeluk. Kruip achter Amelie. Ze steekt haar handen uit, ten teken van overgave. 'Ik wil enkel komen helpen.' Ze lacht. 'Het is me namelijk gelukt...! Ik heb de Heer van het Duister gered!! Zijn zwarte veren worden wit!' Nu zie ik ook dat ze terug blond haar begint te krijgen... Ik weet dat ik geen hoop mag hebben. Voor hetzelfde geld is het een list. Maar ik kan er gewoon niet aan doen. Soms heb ik een zwakke ziel. Ik wil gewoon mijn zus terug dus ik neem het risico maar. Ik glimlach gelukkig.
'Dat is super!!' Ze knikt heftig.
'Ik weet het, ik hoop alleen dat ik het met mijn toekomstige schoonfamilie goed kan maken!' Zegt ze en wijst naar mijn ring. Amelie is weer rustig gaan liggen nu ze weet dat er geen gevaar meer is. En ook omdat ik geen angst meer uitstraal naar Failyne toe. Mijn zus legt haar handen over haar vacht op de rug en streelt haar totdat ze haar buik gewillig omhoog draait.
"Haar handen zijn warm." Zucht ze en streel haar onder haar kin. Mijn zus haar handen gaan over haar buik. Ze streelt hem even.

Sluit haar ogen terwijl haar handen voort doen tot ze een klein lachje krijgt.
'Je bent wel zwanger!' We moeten beide lachen als ze Amelie loslaat. 'Je verwacht 6 wolfjes!!'
'O god!' Lach ik en zij doet hetzelfde.
"Niet te geloven!! Ik word mama!!" Failyne lacht ook.
'Ze zijn voor de eerste week van de lente.'
"Ik ga Theo zoeken en het vertellen!!"
'Niet te veel rennen!' Ze kijkt mijn zus aan en knikt.
"Ik roep hem dan wel!" Ze blaft op de gang voor een paar keer hard en komt weer bij ons liggen.

Een kleine minuut later komt Theo op het bed gelopen.
"Wat is er?" Vraagt hij en kruipt bij haar.
'Wel Amelie moet je wat vertellen!' Lach ik. Hij kijk haar aan. Ze knijpt haar ogen even tot spleetjes maar ik weet dat ze lacht.
"Wat dan liefje?" Ze kwispelt haar straat heftig.
"Ik ben zwanger!!!" Zijn gele ogen worden groot.
"Hoeveel?" Vraagt hij en ik zie hem duidelijk slikken.
"6!!" Zegt ze vrolijk en duwt haar neus tegen die van hem. Hij lacht ook.
"Zoveel! We gaan een grote familie worden dan!" Ze knikt met haar grote kop.
"Ja, is dat niet geweldig?!"
"Ja!!"
'Eum ik wil jullie geluk nu niet verstoren maar meestal haalt niet de helft van de pups het tot de zomer. Toch niet in het wild. Misschien dat ze hier meer kansen hebben maar hou er rekening mee.' Zegt mijn zus zachtjes. Ze kijken haar aan.
"Meen je dat nu?" Vraagt ze zacht met een zachte jank en drukt haar kop tegen de dekens. Ze knikt heel zachtjes met pijn in haar ogen. Streel haar vacht.
'Dat is normaal bij dieren...'
"Maar... Ik wil geen pups verliezen!" Jankt ze.
'Weet ik maar dat is nu eenmaal als je er veel in één keer krijgt.'
'We zien wel Amelie, de pups hebben hier weinig natuurlijke gevaren. Als ze sterk en volgroeid zijn zullen ze het waarschijnlijk wel halen.' Sust mijn zus haar. Ze kijkt zielig met haar ogen omhoog.
"Maar dan zullen ze niet sterk genoeg zijn voor een jacht... En zullen ze eerder honden dan wolven worden." Gromt/jankt ze zacht.
'Jij leert het hen dan toch? Er zijn hier genoeg tuinen met dieren waar ze op kunnen jagen zonder zelf prooi te worden.'
"Juist daarom! Ze zullen zichzelf niet kunnen beschermen!!"
'Is dat echt nodig dan? Ze zijn hier veilig!' Ze gromt kwaad en schiet naar buiten. Theo staart haar droevig na.
"Jawel, anders zijn ze geen wolven... En in onze wereld ben je het dan niet waard om te leven."
'Ze mag niet zo lopen das slecht voor de pups!' Zegt Failyne. Theo schiet overeind.
"Ik ga wel!" En hij rent haar achterna. Zucht.
'We moeten een manier vinden...' Zeg ik zacht.
'Ja, ik ga een oplossing zoeken. Studeer jij nog maar wat en vertroetel je wolf een beetje.' Knik en zwaai haar gedag. Ze vliegt door de raam naar buiten en ik ga verder met studeren. Het is zooo saai!