16.

491 18 39
                                    

"Dames en heren, welkom bij een nieuwe random eetwedstrijd whoooo" Iedereen juicht. Nep. Fake.

Was alles maar Fake.

"Raoul kon er even niet bij zijn vandaag, dus jullie moeten het met ons doen. De drie leukste bankzitters en Rob." Waarom? Waarom maakt Koen deze opmerking nou? Het is een pijnlijke opmerking. Pijn die ze niet willen voelen.

"HA HA HA" Koen zijn uitbundige lach komt ver boven de lachjes van de anderen uit. Ze lachen voor het eerst in tijden, maar is dit wel een oprechte lach?

"Smarrrtie" probeert Rob zonder accent te zeggen. Weer lacht Koen het hardst. Lachen om de pijn niet te voelen. De pijn dat ze hier nu met z'n vieren zitten, een smoes moeten bedenken waarom Raoul er niet is en ze leuk moeten doen voor de camera. De gespannen sfeer is duidelijk aanwezig, behalve in de video. De video is eigenlijk gewoon fake.

"ABONNEREEEEH" Roept Matthy nog even snel voor de camera uit wordt gezet. Iedereen deed hun 'rol' die ze binnen de groep hadden gekregen. Tuurlijk zijn ze zichzelf, maar misschien net de iets meer uitvergrote versie ervan. Altijd is het oprecht, maar deze keer niet, want zodra de camera uit staat, is iedereen weer de sombere versie van zichzelf.

Het is stil op kantoor. Veel stiller dan normaal. Normaal hoor je Koen wel lachen, Rob zijn Brabantse accent, wat weer zorgt voor verschillende lachjes door het kantoor, Milo die weer debiel doet, Matthy dienaf en toe opeens in een melige bui is en de leukste opmerkingen kan maken en tot slot Raoul die overlegt met de stagiaires etc. Maar nu is het helemaal stil. Iedereen is aan het werk, maar is tegelijkertijd niet aan het werk. Toch moeilijk concentreren zo.

-

18:00 uur. Ze wacht op het moment dat ze een sleutel in het slot hoort, de deur open en dicht hoort gaan, iemand die de trap op komt en haar dan vrolijk begroet, daarna naar haar toe komt voor een knuffel en een kus. Daarna zal ze vragen naar zijn dag. Wat hij heeft opgenomen. Hoe het ging. Ze zal alle verhalen als eerste te horen krijgen. Misschien wel wat kleine spoilers van de video, maar dat maakt haar niet uit, want ze blijft genieten als ze de video uiteindelijk kan kijken. Dan zou hij gaan koken. Het is zijn dag om te koken. Het zal iets lekkers worden, met groente, maar dan op een lekkere manier. De rest van de avond knuffelen ze op de bank en kijken ze hun serie. Socrates zal er ook gezellig bij komen liggen, misschien wel op hun buik of tussen hun in. Hun kleine gezinnetje zal een heerlijke avond hebben.

Helaas komt de waarheid nu naar boven. Die heerlijke avond met haar zo geliefde gezinnetje, gaat niet komen. Of nou ja, het gaat niet compleet zijn. Ze zal zelf moeten koken en ze kan alleen knuffelen met de kat. Kijk ze houdt van die kat hè, maar het is anders. Het is anders als Raoul er niet bij is. Het is niet meer compleet en dat doet haar pijn.

Al een kwartier lang luistert ze naar de geluiden bij de deur. Niks wijst op thuiskomt van haar Raoul. En dat is logisch, maar het zit zo in haar systeem, dat ze het moeilijk vindt nu hij er niet is en ook niet komt.

Dan plots gaat de bel. Ze schrikt ervan. Wie belt er nu nog bij haar aan?

Er staat een bruinharige postbezorger voor de deur. Hij heeft wel wat weg van Raoul. Die baard en dat bruine haar. Wel is de man een stuk breder dan Raoul en de stand van zijn ogen is heel anders. Waar Raoul altijd zo'n ontzettend lieve blik in zijn ogen heeft, kijkt deze man ontzettend chagrijnig. Hoe langer Lieke kijkt, hoe minder ze hem op Raoul vindt lijken. Waarschijnlijk mist ze hem gewoon zo erg, dat ze hem nu in andere mensen gaat zien."Pakketje" Ze schrikt op uit haar gedachten. "Eh ja." Stamelt ze verward. Het pakket wordt zo ongeveer in haar armen gedrukt. De bezorger kijkt om zich heen en loopt dan gelijk weer richting de auto. Huh, maar ze heeft niks besteld. Lieke kijkt naar het adres. Zie je wel, het komt niet overeen met het het adres waar ze nu is. Dit adres is van een paar straten verderop. "Uh meneer, dit is een paar straten hierachte-" Maar het is te laat. De auto rijdt al weg. Met veel haast. Teveel haast als je het Lieke vraagt. Wat doet een postbezorger trouwens nog voor iemand z'n deur in de avond?

Na een tijdje vol verbijstering in de deuropening te hebben gestaan, sluit ze dan toch maar de deur en loopt met het pakketje naar boven. Die brengt ze morgen wel even naar het huis waar het naartoe moet. Wat zal er eigenlijk in zitten? Ze is benieuwd. Vooral omdat het zo laat kwam en de gehele situatie nogal vreemd was.

Zal het erg zijn als ze het even openmaakt? Eigenlijk wel. Maar als ze het daarna weer netjes dicht plakt, dan is er niks aan de hand toch? Ze is te nieuwsgierig om het hier op tafel te laten liggen zonder te weten wat erin zit.

Met een mesje snijdt ze de tape van de doos los. Erg veel tape trouwens. Wanneer de doos open is, komen er allemaal zakjes tevoorschijn. Je hoeft geen hoog opgeleid iemand te zijn om te weten wat dit voor zakjes zijn.

Drugs.

Als ik schrijf, leef ik me echt al in in t boek ofz😭

Ik probeer trouwens elke keer rond de 900/1000 woorden te schrijven. Is dat zeg maar prima of willen jullie langere of kortere delen?

Hoop dat je het weer leuk vond:)
Groetjess<3

Prison // Ft. BankzittersWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu