Prison // Ft. Bankzitters

23.

Zal ze naar de politie gaan? Ze weet het vrij zeker toch? Het is misschien wel het beste. Die kunnen alles nog beter onderzoeken en Raoul kan dan vrijgelaten worden. Maar ze weet helemaal niet hoe die zogenaamde 'vriend' uit dat filmpje heet. Het is allemaal zo moeilijk. Ze besluit om nog even een nachtje erover te slapen en morgen te beslissen. Het is nu toch al te laat om naar het politiebureau te gaan.

Ze ligt in bed. Aan Raoul zijn kant. Het geeft een fijn en vertrouwd gevoel. Alsof hij bij haar is. Ze sluit haar ogen en beeldt zich in dat hij haar vasthoudt. Zo stevig dat hij haar nooit meer zou loslaten.

Ze wordt uit haar gedachten gehaald door iets dat op haar bed springt. Socrates. De kat komt dicht tegen Lieke aanliggen. "Hey...mis jij papa ook?" Ze praat tegen de kat alsof het een baby is. Het is tenslotte toch wel haar kindje. En die van Raoul. Hun gezinnetje samen. Dat helaas even uit elkaar is.

-

Hij ligt weer te draaien. Kan weer niet slapen. Teveel aan zijn hoofd. Teveel nadenken. Hoe hij nu naast Lieke wil liggen. Knuffelen, een filmpje kijken, socrates die ertussen komt loggen, zodat hun gezinnetje helemaal compleet is en daarna knuffelend in slaap vallen. Hij mist het. Alles mist hij. Thuis, Lieke, zijn vrienden, zijn werk....alles.

Alle zorgen die hij voorheen had, komen nu niet eens meer in de buurt van zijn grootste zorg. Zijn zorg, zijn angst dat hij onterecht 30 jaar moet zitten zonder dat hij ook maar iets heeft gedaan. Of is hij schuldig door het verhaal te geloven?

-

Ze staat vroeg op. Moe. Weer een nacht slecht geslapen. Alles overthinken. Gister twijfelde ze nog of ze naar de politie zou moeten gaan, maar vandaag weet ze zeker dat ze gaat. Zal ze vragen of Matthy meegaat? Nee, misschien moet ze dit een keer alleen doen. Matthy heeft andere dingen aan zijn hoofd. Carolijn is zwanger. Straks gaat zij nog denken dat Matthy en Lieke iets hebben. Iets wat ze absoluut niet zou willen.

Ze pakt ze telefoon van Raoul uit de la en stopt hem in haar tasje. Dit is het belangrijkste. Die moet sowieso mee, anders kunnen ze niks met haar theorie of weet ik veel wat het is.

Zodra ze de deur uitstapt, ademt ze even diep in en uit. "Kom op Lieke, je kan dit." Fluistert ze zacht. God wat wilt ze graag steun van iemand, maar ze moet het zelf doen. Ze kan niet altijd mensen om hulp vragen. (Lieverds dat kan wel. Als je hulp nodig hebt, vraag het aan iemand die je vertrouwt. Ik weet hoe moeilijk het is, want ik doe het zelf ook te weinig, maar de keren dat ik het wel doe, luchten wel vaak op. Dit wilde ik even vertellen, want ik vind t best wel belangrijk..love jullie<3)

Aangekomen bij het bureau, maar toch eerst even de moed verzamelen in de auto. Het is niet niks om iemand te beschuldigen van moord of van het opdracht geven tot moord. Maar haar verhaal is duidelijk. Het moet wel kloppen. Alles past in elkaar alsof het een puzzel is. Alles klopt en komt overeen met de informatie die de politie al had verzameld.

"Hoi, ik ehm..ik weet niet hoe ik dit moet zeggen, maar ik heb bewijs gevonden voor een zaak van Raoul de Graaf." Zegt ze onzeker. Hoe moet je dit vertellen aan een agent? De agent lijkt het wel serieus te nemen en verteld dat Lieke even plaats moet nemen in de wachtruimte. Na een tijdje wachten, wordt ze geroepen.

"Hoi, ik ben agent Peters. Ik ga voor een groot deel over deze zaak." Stelt een agent zich voor. Hij lijkt op een hoofdagent. "Lieke schreurs. De vriendin van Raoul de Graaf." Was het nodig om dat erbij te zeggen of komt ze nu dom over?

"Goed, u zegt dat u bewijs heeft gevonden. Vertel." Eerlijk gezegd lijkt hij niet zo onder de indruk.

"Eh ja. Jullie hadden de telefoon van hem al doorzocht, maar ik ben nog eens gaan kijken en heb iets op snapchat gevonden.."

"Oh gelooft u niet dat wij uitvoerig onderzoek hebben gedaan?" Een agent naast Peters kijkt Lieke indringend aan. "Uhum, laat haar uitpraten Bastiaan (wat is dit HAHAHHAH)." Agent Peters kijkt de andere agent, die blijkbaar Bastiaan heet, streng aan. Het zorgt ervoor dat Lieke weer rustig kan uitademen. Ze werd zenuwachtig van die uitspraak.

"Ik vond een filmpje van een feestje-" Probeert ze verder te gaan, maar helaas wordt ze weer onderbroken. "Wooh een feestje, wat kan daar nou voor bewijs in zitten." Bastiaan vindt zijn grap blijkbaar erg leuk, want hij lacht er erg hard om. "Nu is het genoeg. Je bent een agent Bastiaan, dan kan je zult dingen niet flikken. Ga maar even koffiedrinken ofzo, want hier ga je weg." Peters klinkt streng en ook een beetje boos naar Bastiaan toe. Die lijkt er dan ook van te schrikken. Herpakt zich wel snel en loopt naar de deur. Met een knal is die deur ook meteen weer dicht. "Sorry hoor..." verontschuldigt Peters zich.

"Op het filmpje zie je iemand naar Raoul toekomen en je kan net horen dat hij vraagt om een mes. Een vaag verhaal over koken voor zijn vriendin, maar geen mes hebben. De volgende dag, kwam die het mes ophalen. Volgens Raoul had hij handschoenen aan. Ik denk dus dat dat het mes was waarmee het meisje is gestoken. Doordat Raoul het in zij  handen heeft gehad, zit zijn DNA erop. Ik geloof gewoon niet dat Raoul echt iemand zou vermoorden en opdracht geven ook niet. Hij was veel te druk met zijn werk met de bankzitters..."

Na haar lange verhaal ziet ze hoe Peters bedenkelijk kijkt. "Dat is heel wat. Zou ik het filmpje mogen zien?" Lieke knikt en laat alles zien. Even later in slowmotion en dan worden de ogen van Peters opeens heel groot. Alsof hij iets beseft. "W-wat is er?" Lieke wordt er een beetje bang van. "Die man...." Ze begrijpt het niet en wacht tot hij verder praat.

"Dat is...Bastiaan."

Zieke plottwist die ik net pas bedacht heb👍

Dit deel is zo onrealistisch maar boeie het is maar een boek.

En tadaa weer een keer een deeltje van dit boek:) ben de laatste dagen veel bezig met: Ruzie? // bankzitters

Veel drama inmiddels dus mocht je t leuk vinden..vast leuk om te lezen? Hoop ik. De laatste delen vind ik in ieder geval beter dan de eerste paar, maar dat kan er ook aan liggen dat ik best kritisch ben op dat boek oeps:)

Nou doeii<3