Prison // Ft. Bankzitters

26.

Er zijn drie jongens op kantoor. Koen, Robbie en Milo. Waar Matthy is? Ze hebben geen idee. Matthy doet de laatste tijd nogal vaag. Wat is er toch met hem? Het lijkt wel alsof hij iets weet wat de andere bankzitters niet weten.

"Hey jongens zijn jullie klaar? Ik heb een idee namelijk." Horen we Koen zeggen. Robbie en Milo zeggen dat ze wel klaar zijn. "We kunnen kijken of we maar Raoul mogen..gaan jullie dan mee?" Het gezicht van Milo betrekt. Bij Raoul kijken betekent dus naar de gevangenis gaan en niet weten hoe ze Raoul gaan aantreffen. Hij durft dat eigenlijk gewoon niet. Bang dat hij boos wordt op Raoul.

Koen en Robbie zien dat het even niet zo lekker gaat met Milo. "Kom op Milo. Raoul wil je echt wel zien. En ik denk dat Char heel erg trots op je is als je meegaat." Probeert Koen hem te overtuigen. Robbie knikt. Hij is het ermee eens.

Charlotte is toch wel een zwakke plek bij Milo. Voor haar doet hij alles. Na nog heel even andenken, zucht hij en stemt dan toch maar in dat hij meegaat. De jongens zijn trots op hem.

-

Hij komt misschien wel vrij! Terwijl hij richting de kantine gaat om te eten, bedenkt hij zich alvast wat hij gaat doen wanneer hij vrij komt. Het is niet eens zeker, maar toch geeft het hem een goed gevoel.

Omdat hij zo in zijn gedachten zit, let hij niet op hoe hij loopt. En dus botst hij tegen iemand aan. Iemand waarvan we hoopten dat we hem niet meer tegen zouden komen. Ricardo. "Ey kijk is uit waar je loopt- ooh jij bent het weer. Snap je nog steeds niet dat je beter uit mijn buurt kan blijven?" Die gast heeft echt agressieproblemen. Maar goed er is iets veranderd aan Raoul. Sinds hij zulk goed nieuws te horen heeft gekregen, is hij heel positief en boeit de rest hem niks. Hij negeert Ricardo volledig en gaat verder richting het eten. Ricardo kijkt hem nog verbaasd na.

-

Ze zijn weer in de cel. Raoul en Stefan. Ze praten ene beetje over van alles en nog wat. Wat moet je anders doen in een cel?

Agent Jeroen komt weer eens binnen. "Er is bezoek voor jullie beide." Terwijl Raoul en Stefan opstaan, gaat Jeroen verder naar de volgende gevangenen voor wie er bezoek is.

Er staat al een rij van gevangenen. Raoul en Stefan gaan erachter staan. Wie zullen er nu voor hen gekomen zijn? Nog heel even wachten en dan mogen ze naar binnen.

-

Het is ze gelukt. Koen, Milo en Robbie waren precies op tijd voor het bezoekuur. Beter hadden ze het niet kunnen plannen.

Na even gewacht te hebben, gaat er een deur open. Het duurt lang voordat Raoul erdoorheen komt. Maar dan zien ze hem eindelijk. Hun papa Roelie. Nog steeds hetzelfde, maar toch zo anders. Tenminste zo lijkt het. Ze weten niet of zijn gedrag is veranderd.

-

Raoul ziet de jongens. Het doet hem goed om hen weer te zien. Zijn beste vrienden. Om wie hij veel geeft. Ze zijn eindelijk een keer gekomen!

Zodra Stefan ook zijn familie of vrienden heeft gevonden, gaan ze uit elkaar en vervolgen hun wegen naar hun dierbaren.

Hij begroet de jongens. Koen en Robbie geven hem gelijk een knuffel, maar Milo zit voor zich uit te staren. "Milo? Ben je oké?" Vraagt Raoul voorzichtig. Milo schrikt op uit zijn gedachten en kijkt verward om zich heen. Alsof hij weer even moest bedenken waar hij was. Dan knikt hij. "Zeker?" Raoul is er namelijk niet heel zeker van. "Uh ja...denk ik." Zucht Milo. Voorzichtig geeft Raoul hem een knuffel. Niet wetende of Milo er oké mee is.

"Sorry jongens, sorry dat jullie hierin meegesleept zijn. Jullie mogen geloven wat jullie willen, maar ik ben echt onschuldig. Én er is goed nieuws, ik kom binnenkort misschien wel vrij.. " niet wetende waar dat vandaan kwam, verteld Raoul het toch. "Wacht wat??" Robbie kijkt verbaasd naar Raoul. Die glimlacht. Ook de aandacht van Koen en Milo is bij Raoul. Raoul lach lachtjes om de reactie van de jongens. "Ja nou Lieke en Matthy hadden een filmpje gevonden op mijn telefoon van iemand die mij op een feestje had gevraagd naar een mes. Daar heeft Lieke aangifte naar gedaan en nu gaan ze het onderzoeken." De jongens juichen. Wat een mongolen zijn het af en toe. Na nog even gepraat te hebben, moet ik helaas weer gaan. We nemen afscheid van elkaar en ik loop terug naar de deur.

-

"Wtf, dus Matthy wist opeens allemaal dingen al, maar heeft het voor ons verborgen gehouden?" Zegt Koen boos. "Ja maar misschien wist hij niet hoe hij het ons moest vertellen?" Probeert Robbie Matthy nog te redden. "Bullshit, die vent heeft het gewoon voor zichzelf gehouden." Koen is echt boos hierom.

Milo heeft al die tijd nog niks gezegd. Twijfelde of hij moest vertellen over de drugs die Lieke had gekregen. "Nou uhm jongens.." Begint hij toch maar. "Wat wil jij nu ook al zeggen dat je alles al wist? Of dat je het eens bent met Rob?" Koen heeft een felle blik in zijn ogen. Milo schrikt ervan. "Nee, maar...Lieke heeft pasgeleden een pakketje gekregen, tenminste het was niet voor haar bedoeld, maar ze heeft het toch open gemaakt..toen belde ze Matthy en die appte mij weer een foto. Het waren drugs." Spreekt Milo dan maar gewoon uit. "Dit verhaal wordt steeds vreemder." Zucht Koen. Meer dan dat weet hij niet meer te zeggen. De rest eigenlijk ook niet. Ze besluiten om maar gewoon naar huis te gaan en alles te laten bezinken.

Ik haat dit deel eigenlijk wel, maar ik moest schrijven, want ik wil wat mededelen👍

Ik ben namelijk bezig met een nieuw boek (sinds gister) en ik heb even jullie mening nodig. Het gaat heten: Its Just A Game, Right? // Bankzitters

Dit is de cover die ik al heb gemaakt HAHAHHA

Het zal gaan over de bankzitters die een mailtje krijgen van een vreemd bedrijf. Er wordt gevraagd of ze mee willen doen aan een spelletje voor een soort samenwerking. Maar is dat spel wel zo onschuldig als het lijkt?

Dus wat denken jullie ervan? Publiceren en t gaan uitwerken of klinkt het niet leuk?

Byee<3